H λίμνη Δόξα είναι μία τεχνητή λίμνη σε υψόμετρο 900 μέτρων, η οποία βρίσκεται στην Αρχαία Φενεό Κορινθίας. Η κατασκευή της ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990, και στηρίχτηκε στον χείμαρρο Δόξα που ρέει σε εκείνη την περιοχή. Κατά το παρελθόν η λίμνη έχει πλημμυρίσει αρκετές φορές καλύπτοντας όλο τον ευρύτερο κάμπο της Φενεού και καταστρέφοντας τις καλλιέργειες των τότε κατοίκων της περιοχής.
Στο κέντρο της λίμνης υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου. Το εκκλησάκι πανηγυρίζει στις 27 Αυγούστου, μέρα ονομαστικής εορτής του Αγίου, καθώς και τη μέρα εορτασμού των Φώτων, όπου γίνεται καθαγιασμός των υδάτων της λίμνης. Παλαιότερα υπήρχε εκεί η Μονή Αγίου Γεωργίου αλλά λόγω των πλημμυρών μεταφέρθηκε σε μικρή απόσταση από την αρχική της θέση, σε διπλανό ύψωμα. Πολύ κοντά στην λίμνη βρίσκεται το χωριό Γκούρα.
Ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία
Η κατασκευή του φράγματος ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και η λίμνη σχηματίζεται από τα νερά που ρέουν από τα παραπάνω βουνά. Το όνομα Δόξα το πήρε από το μικρό ποτάμι που ξεκινούσε από την περιοχή και κατέληγε σε καταβόθρες κοντά στο όρος Σαιτά, στα νότια του οροπεδίου του Φενεού. Αλλά και η ίδια περιοχή ήταν γνωστή ως «στου Δόξα». Το ποτάμι και η περιοχή το όνομα Δόξα πρέπει να το έχει πάρει από κάποιον οικισμό με το ίδιο όνομα που υπήρχε στην περιοχή. Υπάρχει τοποθεσία «Απάνου Δόξα», πράγμα που σημαίνει ότι υπήρχε και Κάτω Δόξα ή απλώς Δόξα. Στην απογραφή που έκαναν οι Ενετοί το 1700 αναφέρονται δύο οικισμοί με το όνομα Δόξια και Δόξα (DOJIA και DOJA). Έτσι το όνομα Δόξα ίσως να έχει σχέση με τον Αλβανό οπλαρχηγό Δοξία ή Δόξα που αντιστάθηκε και πολέμησε τον Μωάμεθ Β΄ το 1458 όταν αυτός κατέλαβε και κατέστρεψε την μεσαιωνική Ταρσό, δέκα περίπου χιλιόμετρα βόρεια της τεχνητής λίμνης.
Στην αρχαιότητα το ποτάμι αυτό ονομαζόταν Αροάνιος, αναφέρεται δε και ως Ανίας. Σκοπός της κατασκευής του φράγματος ήταν η άρδευση του οροπεδίου του Φενεού, έργο όμως που δεν έχει καν αρχίσει.
Στην περιοχή της λίμνης υπήρχε παλιά η μονή του Αγίου Γεωργίου η οποία προς το τέλος του 17ου αιώνα μεταφέρθηκε βορειοδυτικά και ψηλότερα στη σημερινή της θέση. Διατηρήθηκε όμως το εκκλησάκι του μοναστηριού αυτού, που ήταν γνωστό ως παλιομονάστηρο και σήμερα, μετά την κατασκευή του φράγματος, έχει πάρει το όνομα του Αγίου Φανουρίου. Το εκκλησάκι αυτό βρίσκεται νότια, στην άκρη της λίμνης, και επικοινωνεί με τη στεριά με στενή εδαφική λωρίδα.
Η παραπάνω λίμνη δεν έχει καμία σχέση με τη λίμνη του Φενεού που σήμερα σχηματίζεται στα νότια του οροπεδίου του Φενεού, μόνο τον χειμώνα και σε περιόδους πολλών βροχοπτώσεων και η οποία από τα μυθικά χρόνια μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα κατέκλυζε περιοδικά μεγάλο τμήμα του οροπεδίου. Τα νερά της λίμνης αυτής, από καταβόθρες στα νότια του οροπεδίου, βγαίνουν στον Λάδωνα. Τέλος αναφέρεται σε διάφορα κείμενα (ξένων περιηγητών και άλλων) ως λίμνη του Φονιά (παραφθορά της λέξης Φενεός).
Η περιοχή της λίμνης που έχει κηρυχθεί περιοχή ΝATURA είναι ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και δέχεται πολλούς επισκέπτες.
