Βρισκόμαστε στον Νερόμυλο του Σπύρου Νάκου κοντά στην Λιβαδειά. Περίπου στα τέλη Μαΐου του 1944, οκτώ αντάρτες επιτέθηκαν σε δύο Γερμανούς στρατιώτες και απέσπασαν ένα φορτηγό που μετέφερε καθημερινά από την Αλίαρτο έξι Έλληνες εργάτες, που είχαν αγγαρεύσει οι αρχές κατοχής, μαζί με τον οδηγό και το βοηθό.
Οι Έλληνες αντάρτες τραυμάτισαν ελαφρά τους Γερμανούς στρατιώτες, πλησίασαν τους Έλληνες εργάτες και τους παρήγγειλαν να πάνε στην Αλίαρτο και να αναφέρουν το επεισόδιο, στη συνέχεια πήραν το φορτηγό και κατευθύνθηκαν προς την Αγία Τριάδα.
Ο απώτερος στόχος τους, η αρπαγή δηλαδή του αυτοκινήτου, είχε επιτευχθεί.
Τα αντίποινα των Γερμανών
Ο Γερμανός διοικητής Orts Mayers με οργή ζήτησε από τον ταγματάρχη L. Rickert, τον καταστροφέα του Διστόμου, να επιβάλει αμέσως αυστηρά αντίποινα.
Έτσι στις 6.00 το απόγευμα ξεκίνησαν από την Αλίαρτο δύο φορτηγά με πάνοπλους Γερμανούς και με ξεκάθαρη διαταγή από το Rickert να σκοτώσουν αυθωρεί οποιονδήποτε Έλληνα συναντήσουν στο δρόμο τους ως την Πόντζα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν δύο νεκροί Έλληνες.
Την ίδια ώρα περίπου που ξεκίνησαν από την Αλίαρτο οι Γερμανοί αναχώρησαν από τη Λιβαδειά τρία καμιόνια, δύο μοτοσυκλέτες και ένα μικρό αυτοκίνητο με τον υπεύθυνο της αποστολής γεμάτα με στρατιώτες των S.S. από εκείνους που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις συμμετείχαν στην τραγωδία του Διστόμου. Η ομάδα αυτή είχε λάβει διαφορετικές οδηγίες από το Rickert.
Πρώτος σταθμός της φάλαγγας ήταν στη θέση Πριόλιθος, πέντε χιλιόμετρα έξω από τη Λιβαδειά, όπου συνέλαβαν δύο Έλληνες. Στην επόμενη στάση, στην τοποθεσία Κρεββάτες συνέλαβαν ακόμα άλλον ένα Έλληνα.
Ο Νερόμυλος και η κτηνωδία στο Καλάμι
Επόμενος σταθμός των Γερμανών ήταν ο νερόμυλος του Σπύρου Νάκου. Στην περιοχή, όμως, υπήρχαν δύο νερόμυλοι με το ίδιο ακριβώς όνομα.
Ο ένας μύλος βρισκόταν στο Καλάμι Βοιωτίας, κοντά στο χωριό του Αγίου Γεωργίου. Ο δεύτερος, όπου έγινε η επίθεση των ανταρτών, βρισκόταν μερικά χιλιόμετρα πιο μακριά, σε ένα ποτάμι που οι ντόπιοι αποκαλούσαν Πότζα.
Σκόπευαν να πάνε στο μύλο της Πότζας, αλλά επειδή υπήρχε μύλος στο Καλάμι, μπερδεύτηκαν και σταμάτησαν εδώ.
Ύστερα από μισή ώρα η ομάδα έφθασε στο Καλάμι, ένα μικρό χωριό της περιοχής που πήρε το όνομα του από τα πολλά καλάμια που φύτρωναν στο βαλτότοπο, όταν η Κωπαΐδα ήταν ακόμη λίμνη. Μπήκαν στο χωριό και εκτέλεσαν 6 άνδρες και 17 γυναικόπαιδα.
