“Με τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα συμπληρώματά τους να συνεχίζουν τις αντεγκλήσεις στη Βουλή για το ποιος «περιφρουρεί» και ποιος «δυναμιτίζει» τη συναίνεση, να διαφωνούν τάχα «επί της διαδικασίας» για να κρύψουν την ουσία της στρατηγικής τους συμφωνίας, γίνεται ακόμα πιο φανερό ότι «αντίπαλο δέος» σ’ αυτήν την ομοβροντία μπορεί να είναι μόνο ο οργανωμένος λαός”, αναφέρει το Τ.Ε. Αργολίδας του ΚΚΕ.
Η ανακοίνωση του ΚΚΕ συνεχίζει, επισημαίνοντας πως “δεν είναι τυχαία ούτε η περίοδος ούτε το περιεχόμενο πάνω στο οποίο «χτίζεται» η περιβόητη συναίνεση, την οποία «ευλογούν» το κεφάλαιο και οι προπαγανδιστές του στα ΜΜΕ.
Εκτός από την επιστολική ψήφο, όπου η υπερψήφιση του νομοσχεδίου από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ ναυάγησε στο «παρά πέντε», η ίδια συναίνεση εκφράζεται στην εμπλοκή στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, σε νομοσχέδια κρίσιμα για τις «πράσινες» επενδύσεις, στον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών, που ντύνει με μανδύα προοδευτικότητας την αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης, ενώ ήδη έχει κατατεθεί – ντροπαλά ή και πιο ανοιχτά – η συμφωνία στα ιδιωτικά ΑΕΙ.
Πολιτική σταθερότητα μπροστά στην ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση της ζωής του λαού, ΝΑΤΟική εμπλοκή, ιδιωτικοποιήσεις και εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας είναι μερικά από τα πιο κομβικά σημεία της αντιλαϊκής επίθεσης στα οποία εκφράζεται η εκκωφαντική ομοφωνία κυβέρνησης και αστικών κομμάτων.
Πού «σπάει» η βιτρίνα αυτής της συναίνεσης;
Στους εργατικούς – λαϊκούς αγώνες που είναι σε εξέλιξη σε μια σειρά μέτωπα σε όλη τη χώρα. Εκεί που οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι βιοπαλαιστές, στην πράξη τσαλακώνουν τις προσπάθειες να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου μέσα από την προκλητική ομοφωνία των αστικών κομμάτων. Εκεί που τα καλέσματα υποταγής στα «θέλω» του κεφαλαίου σκοντάφτουν στις αγωνιστικές διεργασίες, στις διεκδικήσεις.
Οι εργαζόμενοι με τις απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις τους διεκδικούν ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα, υπογραφή ΣΣΕ, ανθρώπινα ωράρια, μέτρα για την ακρίβεια που τους τσακίζει, σε σύγκρουση με το νομικό οπλοστάσιο που χτίστηκε από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια και ξηλώνει δικαιώματα και κατακτήσεις. Νέοι «κρίκοι» προστίθενται καθημερινά στην αλυσίδα των διεκδικήσεων, καθώς δυναμώνει η μάχη για πανελλαδική πανεργατική απεργιακή απάντηση στις 28 Φλεβάρη.
Οι βιοπαλαιστές αγρότες από χθες είναι ξανά στα μπλόκα του αγώνα, συσπειρωμένοι στις αγωνιστικές Ομοσπονδίες και τους συλλόγους τους, διεκδικώντας μέτρα για την ίδια τους την επιβίωση, κόντρα στις εξευτελιστικές τιμές και στο ξεκλήρισμά τους από την ΚΑΠ, την οποία υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα. Με τον αγώνα τους δίνουν απάντηση και στα συκοφαντικά αναμασήματα που επιστρατεύουν υπουργοί της κυβέρνησης και στελέχη άλλων κομμάτων, περί «μειοψηφιών» και «υποκινούμενων» αγώνων.
Οι φοιτητές και οι μαθητές, που μέσα από τους συλλόγους τους και τις συντονιστικές επιτροπές οργανώνονται και διεκδικούν σύγχρονη, δημόσια και δωρεάν Παιδεία, χαλάνε τη «σούπα» της συναίνεσης στα αντιδραστικά σχέδια της κυβέρνησης για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, παλεύοντας για πτυχία και σπουδές με αξία, δουλειά με δικαιώματα. Χιλιάδες νέοι και νέες δίνουν ταυτόχρονα τη μάχη ενάντια στους μηχανισμούς τρομοκρατίας και καταστολής που επιστρατεύονται τις τελευταίες μέρες, τώρα που το πράγμα δείχνει να φουντώνει, με διευθυντές, πρυτάνεις και κυβερνητικά παπαγαλάκια να αναλαμβάνουν ρόλο εισαγγελέα.
Ο λαός και η νεολαία κινητοποιούνται για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, όπως έκαναν χθες για να υπερασπιστούν το κεραμίδι ανθρώπων του μόχθου, έχοντας απέναντί τους δυνάμεις καταστολής, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τους νόμους που θωρακίζουν τη δράση των «κορακιών» για το ξεσπίτωμα των εργαζομένων.
Από τη μία λοιπόν στέκει η ουσιαστική συναίνεση ανάμεσα στα κόμματα του κεφαλαίου, και από την άλλη ο λαός και οι αγώνες του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Από τη μία η «αγωνία» των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και άλλων «προθύμων» να σβήνουν εστίες αγώνα και διεκδίκησης, και από την άλλη η οργάνωση και ο συντονισμός σωματείων και φορέων που προετοιμάζουν την απεργιακή κλιμάκωση της 28ης Φλεβάρη.
Εκεί, στον αγώνα, είναι που κρίνεται το δίκιο, εκεί που ο λαός παίρνει την υπόθεση στα δικά του χέρια. Εκεί θα χρεοκοπούν και τα καλέσματα ενσωμάτωσης στους στόχους του κεφαλαίου, που τα κόμματά του με μια φωνή απευθύνουν στους εργαζόμενους“.
