Βρισκόμαστε στην Χαραυγή του νομού Μεσσηνίας Ο Πύργος των Καπετανάκηδων, γνωστός και ως Κάστρο των Καπετανάκηδων, δεσπόζει στην κορυφή ενός λόφου, το επονομαζόμενο Πετροβούνι, στο χωριό Χαραυγή (παλιά ονομασία: Τρικότσοβα) στα Σωτηριάνικα.
Πρόκειται για ένα φρουριακό συγκρότημα που στην ουσία αποτελεί μια σύνθετη εξέλιξη του κλασικού Μανιάτικου πύργου.
Ο Πύργος των Καπετανάκηδων
Το συγκρότημα Πετροβούνι το έχτισε πριν 180 περίπου χρόνια ο Καπετάν Γεωργάκης Καπετανάκης ένας από τους 14 καπετάνιους της Μάνης, αρχηγός της οικογένειας και της γενιάς των Καπετανάκηδων.
Ο ποιητής Νικήτας Νηφάκος αναφέρει χαρακτηριστικά: «εις την Ζαρνάτα βρίσκονται δύο καπετανείες ή να ειπώ καλύτερα πως είναι τυραννίες. Η μία στην Τρικότσοβα του Καπετάν Γεωργάκη κι η άλλη είναι στις Κιτριές του κυρ Κουμουντουράκη».
Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία για το πότε άρχισε το χτίσιμο του Κάστρου. Για την ιστορία της ίδρυσής του, σώζεται μια σειρά πολύτιμων εγγράφων που συνδέονται με τον κτήτορά του, Καπετάν Γεωργάκη Καπετανάκη και τον αρχιμάστορά του Νικήτα Μανδραπήλια. Το παλαιότερο από τα ιστορικά ντοκουμέντα είναι η ίδια η διαθήκη του Καπετάν Γεωργάκη Καπετανάκη που συνέταξε ο εγγράμματος Γεράσιμος Παπαδόπουλος στην Καλαμάτα, στις 13 Ιουλίου 1821.
Αρχιτεκτονικά στοιχεία
Το «οχύρωμα» είναι αρκετά διατηρημένο και παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον ενός φρουριακού συγκροτήματος της μανιάτικης υπαίθρου.
Το μικρό αυτό φρούριο ή κάστρο παρουσιάζει μια τραπεζόσχημη κάτοψη, μέσων διαστάσεων 26,40 μ. πλάτους και 30 μ. μήκους. Το σχήμα εκμεταλλεύεται τη μορφή του εδάφους και στην απότομη περιοχή της κορυφής του Πετροβουνίου καταλήγει σε οξεία γωνία που ενισχύεται με ένα Πύργο.
Ένας δεύτερος, Πύργος, ψηλότερος ενισχύει την κύρια πύλη εισόδου. Πρόκειται για τον κύριο Πύργο των Καπετανάκηδων. Ο οχυρωμένος περίβολος με συνολικό πλάτος 60 εκατοστά και πάνω από εκατό πολεμίστρες, ενισχύεται στις τρεις γωνίες με προεξέχοντες πύργους κυκλοτερείς. Αρχικά το κάστρο είχε μάλλον μόνο μια πύλη εισόδου. Στο εσωτερικό του περιβόλου υπάρχουν δύο γραμμικά κτίσματα.
Πιθανόν να αποτελούσαν την κυρίως κατοικία και τα βοηθητικά κτίσματα του κάστρου. Και τα δύο κτίσματα είχαν περίπου το ίδιο ύψος και βατό δώμα, από όπου μπορούσαν οι αμυνόμενοι να χτυπήσουν τον εχθρό από τις επάλξεις των αντιστοίχων πλευρών του περιβόλου. Στην ίδια εσωτερική αυλή σε επαφή με τον κυκλικό πύργο, περιλαμβάνεται μια μικρή εκκλησία που είναι μεταγενέστερη κατασκευή. Πρόκειται πιθανόν για την εκκλησία του Προφήτη Ηλία όπως αναφέρεται στη διαθήκη του Ηλία Καπετανάκη (γιου του Γεωργάκη).
Για την ύδρευση των ιδιοκτητών του κάστρου, είχαν σκαφτεί δύο υπόγειες και υδατοστεγείς δεξαμενές που συγκέντρωναν το βρόχινο νερό από τα δώματα των δύο επιμηκών κτισμάτων του εσωτερικού του κάστρου. Οι δύο στέρνες είναι εφοδιασμένες με λιθόκτιστα στόμια. Είναι ένα ιδιότυπο παράδειγμα ιδιωτικού κάστρου όπου κτήτορας και αρχιτεχνίτης εφάρμοσαν με οικονομία και επιδέξιο τρόπο τα διδάγματα της μακρόχρονης οικοδομικής παράδοσης, χρησιμοποιώντας μορφές και κατασκευαστικές μεθόδους καταξιωμένες και αφομοιωμένες μέσα από τη μακραίωνη παράδοση.