Αντιδράει το Τ.Ε. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ του ΚΚΕ για τους 14.000 νέους πλειστηριασμούς που πρόκειται να γίνουν, ενώ τονίζει πως ο μόνος δρόμος είναι να “διεκδικήσουμε να πληρώσει το κεφάλαιο”.
Το ΚΚΕ προτείνει την απαγόρευση των πλειστηριασμών, τη διαγραφή των τόκων από δάνεια, το «κούρεμα» και τη ρύθμιση των χρεών σε τράπεζες, Δημόσιο και Ταμεία, σε συνδυασμό με τα άλλα μέτρα, για την ενίσχυση του εισοδήματος και την ανακούφιση από τη μεγάλη ακρίβεια.
Η ανακοίνωση
Αναλυτικά η ανακοίνωση αναφέρει:
“Πάνω από 14.000 νέοι πλειστηριασμοί ακινήτων προγραμματίζονται τους αμέσως επόμενους μήνες, με χιλιάδες από αυτούς να αφορούν σπίτια λαϊκών οικογενειών που δεν έχουν να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων στις τράπεζες.
Η λαϊκή κατοικία, που την έχουν χρυσοπληρώσει τα νοικοκυριά μια και δυο φορές, βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο, την ώρα που οι τραπεζικοί όμιλοι καταγράφουν επιπλέον κέρδη 3 δισ. το εννιάμηνο του 2023, μόνο από την αύξηση των επιτοκίων!
Με δεδομένο ότι το 13% περίπου των πλειστηριασμών – με τα μέχρι τώρα στατιστικά – καταλήγουν σε αγοραπωλησία, μέσα στους επόμενους μήνες πάνω από 1.500 περιουσίες θα αλλάξουν χέρια, ανάμεσά τους και λαϊκά σπίτια που αγοράστηκαν με μεγάλες θυσίες, ή καταστήματα που στέγαζαν οικογενειακές επιχειρήσεις και μικρομάγαζα.
Τους τελευταίους 18 μήνες έχουν γίνει 96.000 πλειστηριασμοί ακινήτων και περίπου 150.000 από το 2020, με μέση αξία τα 128.000 ευρώ.
Το στοιχείο όμως που δείχνει ότι η επίθεση κλιμακώνεται με αμείωτους ρυθμούς σε βάρος της λαϊκής κατοικίας, είναι αυτό που καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ: Οι καταγραμμένες πράξεις πλειστηριασμών αυξήθηκαν κατά 140,7% ανάμεσα στο 2021 και το 2022, ενώ αντίστοιχα οι καταγραμμένες πράξεις που αφορούν καταθέσεις κατασχετήριων εκθέσεων έκαναν άλμα 141%!
Με άλλα λόγια, πλειστηριασμοί και κατασχέσεις σφίγγουν σαν θηλιά τον λαιμό του λαού, ο οποίος, σε συνθήκες μεγάλης ακρίβειας και μισθών στα Τάρταρα, προσπαθεί να επιβιώσει και ταυτόχρονα να ανταποκριθεί στους δυσβάσταχτους φόρους και τα χαράτσια.
Κι αν αυτά τα νούμερα καταγράφηκαν την περασμένη διετία, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τι θα συμβεί από το 2024, που επανέρχονται οι αυστηρότεροι δημοσιονομικοί κανόνες και τα πρωτογενή πλεονάσματα, ενώ επιβάλλονται και «έξτρα» φόροι, ύφους 6,2 δισ. ευρώ.
Το φορο-σαφάρι εντείνεται από το κράτος και για την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών. Όχι βέβαια από αυτούς που φοροδιαφεύγουν «νόμιμα» ή παράτυπα μια ζωή και «γράφουν στο χιόνι» τα τεράστια χρέη τους, αλλά από τη μεγάλη μαρίδα, τους μικρούς κι ευάλωτους οφειλέτες, που βρίσκονται σταθερά στο στόχαστρο των αναγκαστικών μέτρων είσπραξης και ζουν τον εφιάλτη ενός διαρκώς άδειου τραπεζικού λογαριασμού.
Αυτήν την κατάσταση αντιμετωπίζει σήμερα και η μεγάλη πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, που πνίγεται στα χρέη και παλεύει για το μεροκάματο. Αυτούς κατηγορεί για «φοροφυγάδες» η κυβέρνηση και τους ταράζει στη φορολογία με το νομοσχέδιο – έκτρωμα που φέρνει.
Οι αλλαγές που ανακοίνωσε τις τελευταίες μέρες κάτω από την πίεση των μαζικών κινητοποιήσεων, σε τίποτα δεν αλλάζουν τον αντιδραστικό και εξοντωτικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου σε βάρος μικρών επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων.
Αντίθετα, κομβικές διατάξεις του νομοσχεδίου παραμένουν άθικτες και αυξάνουν τη φοροληστεία των μικρών ΕΒΕ, στο όνομα της «διεύρυνσης της φορολογικής βάσης», που αποτελεί ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης, του υπερμνημονίου, δηλαδή, που τσακίζει μισθωτούς εργαζόμενους και άλλους βιοπαλαιστές.
Ο εξοντωτικός συνδυασμός φόρων – χρεών – πλειστηριασμών και κατασχέσεων αποκαλύπτει το μέγεθος του εγκλήματος που διαπράττει η κυβέρνηση με το νέο φορο-νομοσχέδιο σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Αναδεικνύεται ταυτόχρονα η αναγκαιότητα και η σημασία της πρότασης νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ, με μέτρα πραγματικής ανακούφισης των επαγγελματιών και βιοπαλαιστών αγροτών – ΕΒΕ.
Η απαγόρευση των πλειστηριασμών, η διαγραφή των τόκων από δάνεια, το «κούρεμα» και η ρύθμιση των χρεών σε τράπεζες, Δημόσιο και Ταμεία, σε συνδυασμό με τα άλλα μέτρα που προτείνει το ΚΚΕ για την ενίσχυση του εισοδήματος και την ανακούφιση από τη μεγάλη ακρίβεια, είναι συμβολή στον αγώνα εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων, ο μόνος δρόμος για να πάρουν ανάσα, διεκδικώντας να πληρώσει το κεφάλαιο και όχι αυτοί τα προαπαιτούμενα της επενδυτικής βαθμίδας και του νέου γύρου στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων”.
