Η γραφική λίμνη Καϊάφα, γνωστή από την αρχαιότητα για τις ιαματικές πηγές της, βρίσκεται ανάμεσα στον Δήμο Ζαχάρως του Νομού Ηλείας και τη μυθική οροσειρά Λαπίθα. Tα ιαματικά νερά πηγάζουν από τα σπήλαια Ανιγρίδων και Ατλαντίδων νυμφών, «σπίτια» των μυθικών αυτών μορφών.
Στο κέντρο της βρίσκεται το νησάκι της Αγίας Αικατερίνης και ένα εντυπωσιακό πευκοδάσος χωρίζει τη λίμνη από τη θάλασσα με μία στενή λωρίδα. Δημιουργημένη από ένα σεισμό, τον 6ο αιώνα π.Χ., η λίμνη καλύπτει μια έκταση που εκτείνεται σε μήκος 3 χλμ. και πλάτος 600 μέτρων.
Η ιαματική ιδιότητα των νερών
Οι απόψεις για την ιστορία της λίμνης διάφορες. Οι αρχαίοι μας πρόγονοι πίστευαν ότι εκεί ζούσαν τρεις Νύμφες, η Καλλιάφεια –που μετέπειτα η ονομασία, κατά μια εκδοχή, μεταβλήθηκε σε Καϊάφα απ’ όπου πήρε το όνομα της η λίμνη, η «Πηγαία» και τέλος η «Ίασις».
Από τα ονόματά τους καταλαβαίνει κανείς την ιαματική ιδιότητα των νερών. Η θερμοκρασία, κυμαίνεται μεταξύ 20-30οC βαθμούς από τον Οκτώβριο έως τον Μάιο και από εκεί και πέρα ανεβαίνει κι άλλο.
Οι εκδοχές για το όνομά της
Το όνομά της έχει συσχετιστεί κατά την παράδοση στον γνωστό μας από την ιστορία του χριστιανισμού αρχιερέα που καταδίκασε τον Χριστό. Όταν, λοιπόν, ο Καϊάφας βρέθηκε κάποτε στην περιοχή θέλησε να πλυθεί στα νερά της λίμνης. Η κατάρα όμως που τον κατάτρεχε για τη σταύρωση του Χριστού μετέφερε στα νερά τη δυσοσμία της «σάπιας» ψυχής του.
Αυτή είναι η μία εκδοχή για την δυσοσμία της λίμνης.
Μια άλλη παράδοση αναφέρει ότι στη λίμνη έπλυνε τις πληγές του ο Κένταυρος Νέσσος, όταν κτυπήθηκε από τα δηλητηριασμένα βέλη του Ηρακλή μολύνοντας έτσι το νερό της και καταδικάζοντας το να μυρίζει μέχρι σήμερα.
Το μπλε και το πράσινο
Η λίμνη που έχει έκταση περίπου 2.000 στρέμματα περιβάλλεται από καταπράσινα και πυκνά πευκοδάση καθώς και ό,τι έχει απομείνει από τα καλάμια που παλιότερα καταλάμβαναν όλη τη νότια και νοτιοανατολική μεριά της.
Και για του λόγου το αληθές δείτε το παρακάτω βίντεο:
