Το τελευταίο διάστημα στο Ξυλόκαστρο ακούγονται υπόκωφα βουητά τα οποία προέρχονται από τον υποθαλάσσιο χώρο και ανησυχούν τους κατοίκους καθώς τα συνδυάζουν με τους μικροσεισμούς στην περιοχή.
Ο γνωστός γεωλόγος κ. Φάνης Χατούπης με ανάρτησή του στο facebook, αξιοποιεί τις πληροφορίες από την ανάρτηση του Δημήτρη Σακελλαρίου, γεωλόγου-ερευνητή του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών και δίνει την επικρατέστερη επιστημονική εξήγηση για τα υπόκωφα βουητά στην περιοχή.
Όπως σημειώνει: «Ενδεχομένως το βουητό των τελευταίων ημερών στην περιοχή του Ξυλοκαστρου να οφείλεται στις υποθαλάσσιες κατολισθήσεις του νότιου Κορινθιακού, αποτέλεσμα της μικρής συνεχόμενης σεισμικής δραστηριότητας αλλά και της μεγάλης στερεοπαροχής των ποταμών λόγω των μεγάλων βροχοπτώσεων του περασμένου μήνα. Με λίγα λόγια τα πάντα κινούνται στον πυθμένα και όλα ψάχνουν να βρουν μια ισορροπία. Δεν νομίζω ότι πρέπει να ανησυχούμε».
Δ. Σακελλαρίου: Οι κοιλάδες της Βόρειας Πελοποννήσου που καταλήγουν στον Κορινθιακό
Τα παραπάνω στοιχεία αντλούνται από την ανάρτηση του Δημήτρη Σακελλαρίου στην οποία αναφέρεται:
«Οι κοιλάδες που καταλήγουν στην ακτή, συχνά συνεχίζουν υποθαλάσσια. Πολύ χαρακτηριστική περίπτωση είναι οι κοιλάδες της Βόρειας Πελοποννήσου που καταλήγουν στον Κορινθιακό Κόλπο. Στην εικόνα από το Google Earth φαίνεται η περιοχή του Ξυλόκαστρου, από Συκιά μέχρι Καμάρι.
Ο Σύθας είναι ένα από τα μεγαλύτερα ρέματα της Βόρειας Πελοποννήσου. Συγκεντρώνει τα νερά της βροχής από τον ορεινό όγκο της Ζήριας και μετά από διαδρομή μεγαλύτερη από 30 χιλιόμετρα, εκβάλει στο Ξυλόκαστρο και συνεχίζει υποθαλάσσια.
Το υποθαλάσσιο φαράγγι του Σύθα ξεκινά από πολύ κοντά στην ακτή και έχει πλάτος 700-800 μέτρα. Αντίθετα, το πλάτος της σημερινής κοίτης στην εκβολή του ποταμού Σύθα, δίπλα στο λιμανάκι του Ξυλόκαστρου, δεν ξεπερνά τα 40 μέτρα.
Σε απόσταση 3,5 χιλιομέτρων από την ακτή το υποθαλάσσιο φαράγγι του Σύθα φτάνει στη βαθειά λεκάνη του Κορινθιακού σε βάθος 850-870 μέτρων. Παρόμοια διαδρομή ακολουθούν και οι άλλες κοιλάδες δυτικά (Συκιά) και ανατολικά του Σύθα (Καμάρι), και πολλές άλλες κοιλάδες της Βόρειας Πελοποννήσου.
Οι πλημμυρικές παροχές στις κοιλάδες μετά από έντονες βροχοπτώσεις μεταφέρουν σημαντικές ποσότητες λάσπης και κάθε είδος φερτών υλικών από τα ορεινά στις εκβολές των ρεμάτων. Τα υποθαλάσσια φαράγγια διευκολύνουν την μεταφορά αυτών των υλικών από την ακτή προς τη βαθειά λεκάνη του Κορινθιακού.
Μια πιο κοντινή ματιά στην περιοχή του Ξυλόκαστρου δείχνει κατά προσέγγιση τα περιθώρια της κοιλάδας ανάμεσα στα οποία διαμορφωνόταν η εκάστοτε κοίτη του ποταμού Σύθα, πολλές εκατοντάδες έως λίγες χιλιάδες χρόνια πριν χτιστεί το Ξυλόκαστρο. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι το πλάτος της κοιλάδας αυξάνεται σημαντικά όταν βγει από το ορεινό τμήμα στην παράκτια ζώνη.
Οι περισσότερες παράκτιες πόλεις και χωριά έχουν χτιστεί στις εκβολές ρεμάτων και συνήθως χωρίς ιδιαίτερο σεβασμό στη διαδρομή που ακολουθούσε το νερό.
Επιστημονικά δεδομένα και αποτελέσματα όπως τα παραπάνω είναι πολύτιμα για την εκτίμηση του πλημμυρικού κινδύνου σε «ακραίες» περιπτώσεις, που γίνονται συνεχώς συχνότερες, και την δημιουργία μέτρων αποτροπής των πλημμυρικών καταστροφών».
Το πρόσφατο ερευνητικό ταξίδι στον Κορινθιακό
Να σημειωθεί πως ο Δημήτρης Σακελλαρίου ως γεωλόγος-ερευνητής συμμετείχε στο 10ήμερο ερευνητικό ταξίδι του Ωκεανογραφικού Σκάφους ΑΙΓΑΙΟ, στον Κορινθιακό κόλπο το οποίο ολοκληρώθηκε την Πέμπτη 19 Οκτωβρίου.
Η πολυεθνική ομάδα ερευνητών που αποτελούταν από επιστήμονες από Ελλάδα, Νορβηγία και Αγγλία μελέτησε διεξοδικά για άλλη μια φορά τον υποθαλάσσιο Κορινθιακό συγκεντρώνοντας πολύτιμα στοιχεία και συνάγοντας χρήσιμα επιστημονικά συμπεράσματα.
