Σε άρθρό του, ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την «Νέα Εποχή» αλλά και Προέδρος Εργατικού Κέντρου Ναυπλίου – Ερμιονίδας, Ραφαήλ Μπαρού, σχολιάζει όσα συμβαίνουν στην πόλη του Ναυπλίου:
«Αγαπητοί Συμπολίτισσες και Συμπολίτες,
Καθώς γνωρίζετε έχω γεννηθεί και κατοικώ στο Ναύπλιο, όπου δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά στον τομέα του Τουρισμού και ηγούμαι του Εργατικού Κέντρου επί πολλές δεκαετίες. Ουδέποτε εγκατέλειψα το Ναύπλιο, ουδέποτε εγκαταστάθηκα έστω και προσωρινά σε άλλο τόπο. Εγώ και η γενιά μου κατοικούμε αδιαλείπτως δηλαδή να λείψουμε έστω και μια ημέρα, εδώ και πέντε περίπου αιώνες από την εποχή της Ενετοκρατίας.
Ασχολούμενος με τα δημόσια πράγματα επί σειρά ετών και δεχόμενος τις γνώμες, τις διαμαρτυρίες αλλά και τις απορίες των χιλιάδων εργαζομένων και συνταξιούχων που συναποτελούν την Εργατική Τάξη της περιοχής, του μεγάλου μας Εργατικού Κέντρου, που με θεωρεί αυθεντικό εκπρόσωπό της αφού εκλέγομαι με ένα ποσοστό που πολλές φορές υπερβαίνει το 95%, για πρώτη φορά στη δημόσια ζωή μου βρέθηκα σε αντικειμενική αδυναμία να δικαιολογήσω τα τεκταινόμενα και τα δραματιζόμενα στην Ιστορική μας Πόλη.
Και αυτό γιατί όσα συμβαίνουν και συζητούνται, έχοντας αποβάλλει τις προγραμματικές θέσεις εκάστου από τον δημόσιο διάλογο, δεν ευρίσκονται στην σφαίρα της πολιτικής, ούτε και της υποπολιτικής, δηλαδή την συζήτηση επί των προσωπικών ιδιοτήτων εκάστου…
Δυστυχώς σε μια πρωτόγνωρη πολιτισμική υποχώρηση στην προϊστορία του δημόσιου χώρου, βρισκόμαστε μπρος σε μία διαμάχη περί αρχέγονων ενστίκτων εκάστου. Σε αυτό το πεδίο ο λόγος, έστω και κακός ή υβριστικός, υποχωρεί… και την πρωτοβουλία των κινήσεων, αναλαμβάνουν τα ένστικτα του αρχέγονου ανθρώπου που μη έχοντας ακόμη ανακαλύψει τον λόγο, λειτουργεί με πράξεις, με κινήσεις, με ενστικτώδεις χειρονομίες, όπου τα πλέον ταπεινά ένστικτα και πράξεις υπαγορεύουν την πολιτική αντιπαράθεση.
Όταν εκλείπει ο λόγος έστω και αρχέγονος από την κοινωνία των ανθρώπων ο χώρος καλύπτεται από τις βρωμερές χειρονομίες, από τις ανήκουστου ύφους και ήθους πράξεις, από τις ζωώδες εκφράσεις του ανθρώπινου όντος.
Αυτήν την ατμόσφαιρα πρέπει η Ιστορική μας Πόλη να την αποδιώξει αμέσως προτού καταπιεί όλη την αισθητική, ιστορική και ανθρώπινη κληρονομιά μας.
Το μοναδικό Ναύπλιο πρέπει να επανέλθει με ευθύνη όλων μας στην σπάνια ευγενική, πολιτιστική, συνειδησιακή ατμόσφαιρα, των νέων ανθρώπων, των μεγάλων δημιουργών των γραμμάτων και της τέχνης, των ηρωικών μορφών των προγόνων μας, της μοναδικής στον κόσμο Πόλης που φέρει, ότι περικλείει η έννοια του υψηλού πολιτισμού.
Ας επικρατήσει πλήρεις σιωπή κυρίως από την πλευρά του Δημάρχου, που ασέβησε με μοναδικό και ασύλληπτο τρόπο, έναντι του πολιτιστικού ήθους της πόλης και των προγόνων μας και ας σταματήσουν οι αντιδικίες περί των «σκατών», είτε προέρχονται από ζώο ή ανθρώπους…..
Δεν μπορεί ο προεκλογικός διάλογος να καλύπτεται από δυσωδία. Θύτης και θύμα ας πάψουν περί του «σκατού» διάλογο. Οι πολίτες πολλά υπέστησαν, από αυτή την δυσώδη ιστορία.
Ο κοινωνικός ιστός πρέπει να επανενωθεί, γιατί η Πόλη που αναγκάζεται να συζητά τέτοια ζητήματα που ανήκουν στην προϊστορία του ανθρώπου ως εξελιγμένου πλέον όντος του ζωικού βασιλείου δεν έχει μέλλον και όσοι από εμάς αγαπήσαμε το διαχρονικό μας Ναύπλιο, θέλουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να ζήσουν με αξιοπρέπεια σε μιάν ατμόσφαιρα δημόσιου διαλόγου υψηλού επιπέδου, όπου το στοιχειώδες ήθος όλων των δημοσίων προσώπων σέβεται τις ιστορικές της προδιαγραφές.
Ελπίζω ότι η πληγή θα κλίσει με τον καλύτερο τρόπο και ότι οι πολίτες δεν θα επιτρέψουν την επάνοδο στην εποχή της ανθρώπινης προϊστορίας».
