Μία βρετανίδα κριτικός θεάτρου, η Arifa Akbar, βρέθηκε στην Επίδαυρο, παρακολούθησε τη πολυσυζητημένη παράσταση «Μήδεια» του Φρανκ Καστορφ, μίλησε με την καλλιτεχνική διευθύντρια και συντελεστές παραστάσεων και γράφει τις εντυπώσεις της στον Guardian.
Στον τίτλο της, επέλεξε να τονίσει, «νόμιζα πως το κοινό θα πετούσε μπουκάλια».
Ένα φεστιβάλ σε φάση ανανέωσης
Μιλώντας για το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, η Arifa Akbar αναφέρεται στο «μνημειώδες θέατρο όπου συγκεντρώνονταν οι αρχαίοι από τον 4ο αιώνα π.Χ., χωρητικότητας σχεδόν 10.000 ατόμων, τονίζοντας ότι είχε γεμίσει ασφυκτικά στην παράσταση Μήδεια του Φρανκ Κάστορφ. Γράφει χαρακτηριστικά: «Μια τεράστια οθόνη, από την οποία αιωρείται μια πινακίδα της Coca-Cola, εκτείνεται στην πέτρινη σκηνή του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου και δεσπόζει στον ορίζοντα, επισκιάζοντας τους λόφους της Πελοποννήσου που βρίσκονται από πίσω του».
Όπως αναφέρει η αρθρογράφος, το θέαμα αυτό «δεν είναι κάτι που έχει συνηθίσει το παραδοσιακό κοινό» -της Επιδαύρου- με το έργο να συνδυάζει «το κείμενο του Ευριπίδη με αποσπάσματα Χάινερ Μύλλερ και Αρθούρου Ρεμπώ», παρουσιάζοντας πέντε ηθοποιούς στο ρόλο της Μήδειας, οι οποίες εμφανίζονται ταυτόχρονα στη σκηνή ως διαφορετικές εκδοχές της.
Και συνεχίζει: «Το φετινό καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου δίνει την αίσθηση ενός θεσμού που έχει μπει αποφασιστικά σε φάση ανανέωσης και η Μήδεια του Κάστορφ δεν είναι παρά ένα δείγμα της διαδικασίας αυτής. Η Κατερίνα Ευαγγελάτου, η οποία έχει αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ από το 2019, προσπάθησε να επιταχύνει τη μεταμόρφωσή του εντάσσοντας φρέσκες, ενίοτε ριζοσπαστικές παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου και εγκαινιάζοντας την πλατφόρμα Grape, μια αγορά για τη συστηματοποίηση της προβολής και της εξωστρέφειας νέων δημιουργών του ελληνικού Θεάτρου».
Η Ευαγγελάτου στον Guardian για τους πειραματισμούς στην Επίδαυρο
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην αρθρογράφο της Guardian, η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου Κατερίνα Ευαγγελάτου, εξέφρασε τη δικιά της εκτίμηση πάνω στο θέμα, λέγοντας: «Αν και ο κόσμος εξακολουθεί να έχει την προσδοκία ότι θα βλέπει παραγωγές πιστές στο αρχαίο κείμενο σ’ αυτό τον ιδιαίτερα ιερό χώρο, έχει γίνει ελαφρώς πιο ανοιχτός σε περισσότερους πειραματισμούς». Αυτή η αλλαγή είχε ήδη ξεκινήσει πριν αναλάβει η ίδια τη διεύθυνση του Φεστιβάλ, αλλά -όπως τόνισε η ίδια- «θα ήθελε να την επιταχύνει πριν τη λήξη της θητεία της, το 2025».
Η συντάκτρια αναφέρεται στην παράσταση του Ιππόλυτου ως ένα δείγμα της αλλαγής αυτής: «Η σύγχρονη εκδοχή του Ιππόλυτου του Ευριπίδη, σε διασκευή και σκηνοθεσία της Ευαγγελάτου, που ανέβηκε στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, αποτελεί άλλο ένα δείγμα ριζοσπαστικής προσέγγισης των κλασικών».
Επίσης, στο πλαίσιο αυτής της αλλαγής η συντάκτρια αναφέρεται στη σημαντική ιδέα του κύκλου Contemporary Ancients, όπου ανατίθεται σε σύγχρονους συγγραφείς να γράψουν έργα εμπνευσμένα από τους κλασικούς – έργα που παρουσιάζονται στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου. «Θέλω να δημιουργήσω μια συνομιλία μεταξύ των δύο θεάτρων, χωρίς να εξαλείψω τις διαφορές του», εξήγησε η κυρία Ευαγγελάτου προσθέτοντας: «Αγαπώ την παράδοση του αρχαίου δράματος, αλλά είναι αποστολή μου στο Φεστιβάλ να την οδηγήσω σε μία νέα, σύγχρονη εποχή, προκειμένου να επιβιώσει και να μη γίνει μουσειακό είδος».
