Η αγωνία και η ανυπομονησία κορυφώνονται καθώς πλησιάζουμε προς τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Οκτώβρη στην Ελλάδα. Τα μάτια της κοινωνίας είναι στραμμένα στους υποψηφίους για τους δήμους και την Περιφέρεια, εκείνους που θα αναλάβουν την ευθύνη να διαμορφώσουν το μέλλον των τοπικών κοινωνιών. Παρατηρώντας όμως τον χορό των υποψηφίων, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε: Πού είναι η ουσία;
του Άκη Γκάτζιου
Αποσπασματικά έχουμε δει προγράμματα από επικεφαλής συνδυασμών, αλλά και αυτά δεν έχουν ανακοινωθεί ολοκληρωμένα, με χρονοδιαγράμματα και κυρίως με πηγές χρηματοδότησης. Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι αοριστολογίες.
Αντίθετα, κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα βλέπουμε φωτογραφίες με χειραψίες, παρουσίες σε πανηγύρια και φαγοπότια με γουρουνοπούλες και μπύρες, ή κεράκια σε εκκλησιές.
Υποψήφιοι, μοντέλα στην πασαρέλα
Υποψήφιοι σύμβουλοι ποζάρουν σαν μοντέλα στην πασαρέλα, παρουσιάζοντας μια ψευδαίσθηση προς την κρίσιμη διαδικασία που πλησιάζει. Αλλά, είναι αυτές οι φωτογραφίες που πραγματικά θα κρίνουν την εκλογή τους; Ή πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας πέρα από το φωτογραφικό φίλτρο και να αναζητήσουμε την ουσία;
Υποψήφιοι (κυρίως οι σύμβουλοι) φαίνεται πως έχουν ξεχάσει τη βασική αρχή της πολιτικής εκπροσώπησης: την υπηρεσία προς τον πολίτη, τη δέσμευση προς τον πολίτη.
Οι εκλογές πλησιάζουν και οι υποψήφιοι προσπαθούν να βρίσκονται παντού. Προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή των ψηφοφόρων και να τους πείσουν να τους ψηφίσουν, αλλά με λάθος τρόπο.
Αλλά τί πραγματικά ξέρει ο κόσμος για τους υποψήφιους; Τί σκοπούς έχουν; Τί θα κάνουν αν εκλεγούν;
Στην πλειοψηφία τους, οι υποψήφιοι δεν λένε πολλά. Περιορίζονται γενικόλογα σε υποσχέσεις που δεν έχουν καμία βάση στην πραγματικότητα. Μακιγιάζ, φωτογραφία και βουρ για την πασαρέλα των εκλογών.
Πολλοί, επιδιώκουν να κερδίσουν την ψήφο προσπαθώντας να κάνουν τον καθένα να νιώσει ότι τους γνωρίζει καλά. Δείχνουν φωτογραφίες με τα κατοικίδιά τους, τις διακοπές τους. Μιλούν για τα χόμπι τους, τα αγαπημένα τους φαγητά, τα αγαπημένα τους χρώματα.
Αλλά αυτά ποιόν ενδιαφέρουν;
Ενδιαφέρουν οι ιδέες τους, οι προτάσεις τους, το όραμά τους για το μέλλον της περιοχής.
Ο κόσμος θέλει να μάθει τί θα κάνουν για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής του. Τί θα κάνουν για να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, πώς θα βελτιώσουν την εκπαίδευση, πώς θα φροντίσουν για το περιβάλλον, τί θα πράξουν για να διασφαλίσουν την ασφάλεια και την καθημερινότητα.
Τί θα κάνουν για να εκπροσωπήσουν τον καθένα, με αξιοπρέπεια και αποτελεσματικότητα.
Υποψήφιοι που πωλούν ψέματα, που κοροϊδεύουν και κάνουν τους ψηφοφόρους να νιώθουν ότι είναι μόνο αριθμοί, αποφεύγουν να μιλούν για τις ιδέες τους (αλήθεια έχουν ιδέες (;), για τις προτάσεις τους, για το όραμά τους: Αν δεν έχουν τίποτα να πουν, τότε μην ζητήσουν να τους ψηφίσουμε.
Επικοινωνία, φωτογραφίες και γουρουνοπούλες
Τί γίνεται λοιπόν με την επικοινωνία; Κάποιοι υποψήφιοι φαίνεται να έχουν λάθος ερμηνεύσει τη φράση “δραστηριοποιηθείτε στα κοινωνικά δίκτυα“. Αντί να εκφράσουν τις ιδέες, τις προτάσεις, τους στόχους τους, σπαταλούν τον χρόνο τους ποζάροντας ή κάνοντας μόνον αρνητικά σχόλια προς τους αντιπάλους, οδηγώντας στην ποδοσφαιροποίηση την πολιτική σκηνή. Είναι σαν να παρακολουθούμε ένα πολιτικό παιχνίδι που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική πολιτική δράση και την εξυπηρέτηση των πολιτών. Οι τακτικές αυτές δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την ουσιαστική πολιτική δράση και τον διάλογο με τον πολίτη. Οι ψηφοφόροι δικαιούνται περισσότερα από εντυπωσιακές φωτογραφίες και κενές υποσχέσεις. Χρειάζονται σαφείς απαντήσεις, συγκεκριμένα προγράμματα και έναν υποψήφιο που είναι πραγματικά διατεθειμένος να λύσει τα προβλήματα της κοινωνίας.
Οι ίδιοι οι ψηφοφόροι δεν θα επιτρέψουν οι εκλογές να μετατραπούν σε καλλιστεία. Δεν έχει ανάγκη ο κόσμος μοντέλων πασαρέλας που ποζάρουν και δεν μιλούν. Έχει ανάγκη πραγματικών πολιτικών, ανθρώπων που θα δράσουν και θα εκπροσωπήσουν τα συμφέροντα των πολιτών με αξιοπιστία και δέσμευση και όχι από υποψήφιους – μαριονέτες που ποζάρουν σε στυλ μοντέλου πασαρέλας, τρωγοπίνουν και χαιρετιόνται, χωρίς να αρθρώνουν λέξη.
Οι λίγες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Αλλά οι περισσότεροι, το μόνο που πράττουν είναι να δείχνουν πώς ανάβουν τα κεράκια σε εκκλησίες ή πόσα κιλά γουρουνοπούλα έχει το τραπέζι τους στο πανηγύρι, πίνοντας μπύρες και χαμογελώντας. Οι φωτογραφίες και η συμμετοχή σε κοινωνικές εκδηλώσεις είναι αυτό που θα κρίνει την εκλογή τους;
Οι εκλογές δεν είναι μακιγιάζ. Δεν είναι φωτογραφία. Είναι μια ευκαιρία για τους πολίτες να διαλέξουν όσους πραγματικά θα εργαστούν για το κοινό καλό. Και αυτή η επιλογή πρέπει να γίνει με βάση την ουσία και όχι την επιφανειακή εικόνα. Πριν αποφασίσουμε ποιόν θα ψηφίσουμε, ας απαιτήσουμε από τους υποψηφίους να παρουσιάσουν τις ιδέες τους, τα σχέδιά τους και την προσήλωσή τους στην κοινωνική εξυπηρέτηση. Ας μην επιτρέψουμε τις εκλογές να μετατραπούν σε πανηγύρια κενών υποσχέσεων, αλλά να βρούμε τον τρόπο να τις κάνουμε με στόχο μια καλύτερη τοπική κοινωνία.
ΥΓ. Το μοντέλο της πολιτικής δεν μπορεί να είναι η μούγκα.
