Το ιστορικό Φρούριο Μπούρτζι, στο Ναύπλιο, ανοίγει τις πύλες του για το κοινό την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου και είναι έτοιμο να δέχεται και πάλι επισκέπτες μετά από πολλά χρονιά που ήταν κλειστό λόγω των έργων αποκατάστασης. Μάλιστα τις πρώτες μέρες λειτουργίας του η είσοδος θα είναι δωρεάν.
Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας ενημερώνει ότι, «όπως έχει ήδη ανακοινωθεί, εντός της πρώτης εβδομάδας του τρέχοντος μηνός Αυγούστου θα ξεκινήσει η λειτουργία του Φρουρίου Μπούρτζι στο Ναύπλιο. Η ακριβής ημερομηνία και λεπτομέρειες για το ωράριο θα ανακοινωθούν σύντομα».
Αναφερόμενη στην επαναλειτουργία του φρουρίου Μπούρτζι ως μνημείου, η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη είχε δηλώσει:
«Είναι πολύ σημαντικό ότι μετά το έργο της αποκατάστασης του φρουριακού συγκροτήματος, το οποίο υλοποίησαν με τρόπο υποδειγματικό οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, σήμερα, στο πλαίσιο μιας εξαιρετικά στενής και ουσιαστικής συνεργασίας με την ΕΤΑΔ και με την καθοριστική συμβολή της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδος, υπογράφουμε με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΕΤΑΔ το Μνημόνιο Συναντίληψης, ώστε το Μπούρτζι να επαναλειτουργήσει. Αποδίδουμε στους πολίτες του Ναυπλίου και στους χιλιάδες επισκέπτες της πόλης ένα εμβληματικό μνημείο.
Το Μπούρτζι, έργο επωνύμου αρχιτέκτονα της Αναγέννησης, με όλα τα χαρακτηριστικά της εποχής του, είναι ένα από τα πλέον αξιόλογα δείγματα οχυρωματικής αρχιτεκτονικής στον ελλαδικό χώρο, άρρηκτα συνδεδεμένο με την συλλογική μνήμη των κατοίκων, καθώς και με την νεότερη ιστορική περίοδο του Ελληνικού Έθνους. Το Μπούρτζι αποδίδεται στους πολίτες και τους επισκέπτες της πόλης με ενισχυμένο τον μνημειακό τους ρόλο του και με νέες χρήσεις αναψυχής».
Από την πλευρά του ο Εντεταλμένος Σύμβουλος και Εκτελών Χρέη Διευθύνοντος Συμβούλου της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ), Παναγιώτης Μπαλωμένος είχε δηλώσει:
«Χαιρόμαστε ιδιαίτερα διότι η ολοκλήρωση των έργων αποκατάστασης στο εμβληματικό Μπούρτζι και το Μνημόνιο συνεργασίας που υπογράφουμε σήμερα με την Υπουργό Πολιτισμού σηματοδοτεί την αξιοποίηση ενός ιστορικού μνημείου από την ΕΤΑΔ και το Υπουργείο Πολιτισμού. Στόχος αυτής της συνεργασίας δεν είναι άλλος από την ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και την τουριστική ανάπτυξη του Ναυπλίου, του Νομού Αργολίδας και συνολικά του τόπου μας. Ως ΕΤΑΔ οφείλω να πω ότι έχουμε αποκτήσει μία σημαντική εμπειρία από την λειτουργία τέτοιων ιστορικών και πολιτιστικών χώρων και χρησιμοποιώντας αυτή την εμπειρία μας είμαστε έτοιμοι να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο ένα ακόμα μνημείο με τρόπο επωφελή για όλους τους επισκέπτες, αλλά και για την τοπική κοινωνία.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο πολιτισμός αποτελεί εκτός των άλλων και σημαντικό μοχλό οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης για την χώρα μας και δικός μας ρόλος είναι να συνδράμουμε όλους τους θεσμικούς φορείς, όπως εν προκειμένω με το υπουργείο Πολιτισμού, ώστε να αναδείξουμε στο μέγιστο την αξία των τόσο σημαντικών ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Υπουργό, τις υπηρεσίες του Υπουργείου και όλους τους εμπλεκόμενους τοπικούς φορείς για την άρτια υλοποίηση αυτού του εγχειρήματος και την άψογη συνεργασία που είχαμε και ανυπομονούμε να υποδεχτούμε το κοινό σε λίγες ημέρες στον εμβληματικό αυτό χώρο».
Το έργο του ΥΠΠΟ, συνοπτικά, περιλάμβανε εκτεταμένη συντήρηση και αποκατάσταση όλων των αυθεντικών τμημάτων του φρουρίου. Επιπλέον, πραγματοποιήθηκε επισκευή και ανακατασκευή σε όλα τα λειτουργικά τμήματα των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων του φρουρίου (δάπεδα, τοίχοι, κλίμακες, κουφώματα, κιγκλιδώματα, χρωματισμοί, φωτισμός ανάδειξης) και ριζική ανακαίνιση όλων των δικτύων (ύδρευση, αποχέτευση, ηλεκτρική εγκατάσταση, θέρμανση, ψύξη, τηλεπικοινωνία).
Στους προμαχώνες δημιουργήθηκαν μικρός εκθεσιακός χώρος και πωλητήριο. Επιπλέον διατηρήθηκε η παλαιά χρήση του μικρού εστιατορίου και αναψυκτήριου. Στα βόρεια κτήρια εγκαταστάθηκαν βοηθητικές χρήσεις και εξασφαλίσθηκαν συνθήκες πρόσβασης από ΑΜΕΑ με κατασκευή ανελκυστήρα που επιτρέπει την προσπέλαση του βασικού επιπέδου του Φρουρίου. Στο εσωτερικό του νότιου πύργου, διατηρήθηκε η διαρρύθμισή του ως δωμάτιο ξενοδοχείου και αποκαταστάθηκε η επίπλωσή του και ο κινητός του εξοπλισμός, ως στοιχείο προβολής της παλαιότερης χρήσης του φρουρίου.
Το Μπούρτζι
Ο Θαλασσόπυργος ή Καστέλλι κατά τους Ενετούς και Μπούρτζι κατά τους Τούρκους, όπως και είναι περισσότερο γνωστή, είναι μικρή νησίδα μπροστά στο λιμένα του Ναυπλίου, ακριβώς απέναντι από το επάκτιο πυροβολείο των «Πέντ’ – Αδερφιών», καλυπτόμενη πλήρως από παλαιό ενετικό Φρούριο στο οποίο οφείλει και το όνομά της.
Το Φρούριο αυτό ανεγέρθη από τους Ενετούς μετά την αποχώρηση του Μαχμούτ Πασά το 1473, εφοδιάζοντας το με νεότερα πυροβόλα. Το 1502 οι Ενετοί, μεταβάλλοντας με οχυρώσεις τη ΝΔ πλευρά της Ακροναυπλίας σε αυτοτελή προμαχώνα με επάλξεις («Πέντε Αδέρφια»), συνέδεσαν αυτόν με τεχνητό βραχίονα από ογκόλιθους στον οποίο προσέδεναν αλυσίδα η οποία έφθανε μέχρι τον Θαλασσόπυργο για την προφύλαξη του λιμένα και της πόλης, εξ ου και το όνομα «Λιμένας της Αλύσου».
Μετά τη συνθήκη του Κάρλοβιτς (1698) οι Ενετοί ανήγειραν στη νησίδα ισχυρότατο Πύργο και προμαχώνες με πυροβόλα, δημιουργώντας έτσι το γνωστό Φρούριο που δεσπόζει σήμερα στην είσοδο του λιμένα του Ναυπλίου.
Κατά την Ελληνική επανάσταση του 1821 ο Θαλασσόπυργος κατελήφθη, το 1822, από 50 οπλοφόρους και 150 πυροβολητές, των οποίων ηγούνταν οι Χέιστινγκς, Άνερμαν, Χάνεκ και Δημήτριος Καλλέργης. Αυτοί τελούσαν υπό την ηγεσία του Γάλλου ταγματάρχη Φ. Γκιουρντέν, ο οποίος κανονιοβολούσε το Ναύπλιο από τον Θαλασσόπυργο και κατάφερε να ματαιώσει τον «λαθραίο» επισιτισμό των πολιορκούμενων Τούρκων από αγγλικό πλοίο.
Στην αμέσως μετέπειτα δεκαετία, κατά τις αιματηρές ελληνικές εμφύλιες εχθροπραξίες (1823 – 1833), δύο φορές αναγκάσθηκε η τότε κυβέρνηση να καταφύγει στον Θαλασσόπυργο για την ασφάλειά της, στις 25 Μαΐου του 1824 και στις 2 Ιουλίου του 1827.
Μετά την έλευση του Βασιλέως Γεωργίου του Α’ και κατ΄ εντολή του, το 1865 ο Θαλασσόπυργος αφοπλίστηκε και κατέστη τόπος διαμονής του δημίου της γκιλοτίνας.
Τέλος, με τη δημιουργία του Οργανισμού Τουρισμού, ο Θαλασσόπυργος αναπαλαιώθηκε στη δεκαετία του 1930[5] εξόδοις του ιδιώτη και μελλοντικού του εκμισθωτή και διευθυντή, Παναγιώτη (Τάκη) Κωστούρου, και μετετράπη έτσι σε ένα από τα πρώτα άξια λόγου τουριστικά κέντρα Α΄ Κατηγορίας στην Ελλάδα, με τη λειτουργία ξενοδοχείου 12 μόνο δωματίων και εστιατόριο με ειδική μνεία στους καλύτερους διεθνείς ταξιδιωτικούς οδηγούς της εποχής. Λειτούργησε συνεχώς από την δεκαετία του 1930 μέχρι τα χρόνια της απριλιανής δικτατορίας, η οποία θεωρήθηκε σκόπιμο να το κλείσει, μη ανανεώνοντας την εκμισθωτική άδεια. Πλάνα από την εποχή που λειτουργούσε ως ξενοδοχείο μπορεί να δει κανείς στην ταινία του 1958 “Ο Άνθρωπος του Τραίνου”.
Πηγή: Βικιπαίδεια
