Πολλές είναι οι αφορμές για να γράψω το άρθρο αυτό: η πρόσφατη καταστροφή του περιβάλλοντος μέσω πυρκαγιών (Λουτράκι, Αττική, Κέρκυρα, Ρόδο), η συζήτηση για την υποστήριξη κομμάτων σε πρόσωπα για τη θέση Δημάρχων, οι ανακοινώσεις «προσωπικοτήτων» για κάθοδο στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, οι δήθεν αναπλάσεις την τελευταία ώρα πριν τις δημοτικές εκλογές, η κατασκευή δρόμων στο πουθενά, η επέκταση κοιμητηριών σε δημοτικές ενότητες, τα μνημόνια για παραχωρήσεις ελευθέρων ακτών σε ιδιώτες, αλλά και οι ατέρμονες συζητήσεις με τους εκδότες του Αναγνώστη για το ποιος είναι ο ιδανικός δήμαρχος…
Τώρα που είναι κοντά η επιλογή Δήμαρχου εύχομαι όλοι να εκπλαγούμε ευχάριστα από την «κρίση του σοφού λαού» ο οποίος καλείται να επιλέξει ικανότητες κι όχι ιδιότητες!
Τελικά το ερώτημα που μου τέθηκε ήταν: «αν όλα αυτά που γράφεις τα είχε ο Δήμαρχος, θα ήταν επιτυχημένος;». Η επιτυχία σχετίζεται με μετρήσιμα αποτελέσματα, οπότε ναι θα ήταν, αν αξιολογούνταν με συγκεκριμένους δείκτες, όπως ο δείκτης αποτελεσματικότητας Δήμων του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών.
Ο Δήμαρχος μου δεν έχει ανάγκη από κομματική υποστήριξη είναι εδώ για όλους τους δημότες.
Ο Δήμαρχος μου γνωρίζει με λεπτομέρειες τα όρια των αρμοδιοτήτων των υπηρεσιών που διοικεί και τις παρέχει στους δημότες με ευθύνη και διαφάνεια.
Ο Δήμαρχος μου δεν επικαλείται «συγκυρίες» ή «στραβές στη βάρδια μου» αλλά «την αγέλαστη κι’ αδάκρυτη θεά, την ευθύνη». Απολογείται, αξιολογείται κι αποδέχεται ευθύνες στο πλαίσιο που αναλογούν στο ρόλο.
Ο Δήμαρχος μου υιοθετεί την ευρωπαϊκή αρχή της επικουρικότητας και δεν βολεύεται πίσω από τους περιορισμούς της νομοθεσίας. Δεν αρκείται στο «δε γίνεται», αναζητεί επίμονα το «πώς γίνεται».
Ο Δήμαρχος μου ξέρει, έχει κοστολογημένο πρόγραμμα διαχείρισης κι ανάπτυξης και υπηρετεί με συμμόρφωση στη νομοθεσία και διαφάνεια. Δεν επιλέγει πιασάρικα ή επωφελή για διάφορους λόγους έργα (π.χ. προσλήψεις, αναθέσεις με παράπλευρα οφέλη) που όμως δεν εξυπηρετούν το συνολικό όραμα.
Ο Δήμαρχος μου δεν «ανακαλύπτει τον τροχό», αλλά έχει επιλέξει καλές πρακτικές για τη διαχείριση των σύγχρονων και μελλοντικών αστικών προκλήσεων, όπως η κλιματική αλλαγή η ανθεκτικότητα, η εκπαίδευση, η υγεία, η κοινωνική μέριμνα, ο τουρισμός, ο πολιτισμός, η διαχείριση απορριμμάτων κι ενέργειας, οι υποδομές, οι βιώσιμες μετακινήσεις.
Ο Δήμαρχος μου δεν θα είναι ο θυρωρός μιας πολυκατοικίας, αλλά ο διευθυντής μιας ορχήστρας: δημιουργός και διαχειριστής μαζί!
Ο Δήμαρχός μου έχει ξεκάθαρο σε ποιους ανήκει ο Δήμος! Δε νομίζει ότι «ο Δήμος είμαι εγώ», αλλά «ο Δήμος ανήκει στους δημότες του».
Ο Δήμαρχος μου είναι έτοιμος να αξιολογηθεί με δείκτες οργάνωσης & διακυβέρνησης, οικονομικής διαχείρισης, προσφοράς υπηρεσιών σε δημότες, βιωσιμότητας, και πολιτικής προστασίας.
Ο Δήμαρχος μου γνωρίζει τις ανάγκες λειτουργίας του δήμου και των εποπτευόμενων φορέων του, τις ανάγκες των πολιτών, τις ιεραρχεί και οργανώνει ένα σχέδιο με εσωτερική συνοχή.
Ο Δήμαρχός μου λογοδοτεί στους δημότες, στην Αποκεντρωμένη και την αιρετή Περιφέρεια!
Ο Δήμαρχός μου συνεργάζεται με όλους τους φορείς για το κοινό καλό. Επιβραβεύει τους συνεπείς δημότες και τιμωρεί τους παραβάτες στα όρια ευθύνης του Δήμου.
Ο Δήμαρχος μου ξέρει τι σημαίνει βιωσιμότητα κι εφαρμόζει συγκεκριμένο πρόγραμμα πολιτικών Περιβάλλοντος, Κοινωνικής Ευθύνης και Εταιρικής Διακυβέρνησης.
Ο Δήμαρχος μου έχει επιλέξει ότι η εκχώρηση αρμοδιοτήτων, ευθυνών και πόρων δεν αποτελεί μια εναλλακτική αλλά μια αναγκαιότητα.
Ο Δήμαρχος μου έχει πάντα επικαιροποιημένο οργανόγραμμα με περιγραφές θέσεων εργασίας και αρμοδιότητες. Γι’ αυτόν, οι εργαζόμενοι στο Δήμο δεν είναι υπάλληλοι αλλά συνεργάτες!
Ο Δήμαρχος μου αναγνωρίζει τη σημασία της υγιεινής & ασφάλειας για τους εργαζόμενους του Δήμου, την αξία της ασφάλειας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, την ανάγκη διασφάλισης της επιχειρησιακής συνέχειας του Δήμου και τη σημασία του να είσαι ο πιο κοντινός κρατικός φορέας στον πολίτη.
Όταν συζήτησα με ανθρώπους που ξέρουν πολιτική επικοινωνία, μου εξήγησαν ότι ο πολίτης ως δημότης συνήθως και κυρίως επιλέγει πρόσωπα και προγράμματα για Δήμαρχους, οπότε μια τέτοια ενδεικτική παράθεση προτιμήσεων να είναι περισσότερο ευχολόγιο παρά προϋποθέσεις επιλογής. Τώρα που είναι κοντά η επιλογή Δήμαρχου εύχομαι όλοι να εκπλαγούμε ευχάριστα από την «κρίση του σοφού λαού» ο οποίος καλείται να επιλέξει ικανότητες κι όχι ιδιότητες!
Ο Μέτοικος
