Οι «Σφήκες» είναι μια κωμωδία που σπάνια ανεβαίνει στην ελληνική σκηνή, είναι το έργο του Αριστοφάνη που θα παρουσιάσει το Εθνικό Θέατρο, Παρασκευή 14/7 και Σάββατο 15/7, στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Μετά τον Ιππόλυτο, την πρώτη παράσταση στην Επίδαυρο, το έργο επιστρέφει στο δραματολόγιο του Εθνικού εξήντα χρόνια μετά την παράσταση του Αλέξη Σολομού, σε μια σύγχρονη μεταγραφή από τη Λένα Κιτσοπούλου, η οποία υπογράφει την ελεύθερη διασκευή και τη σκηνοθεσία.
Στην πρώτη κάθοδό της στην Επίδαυρο, η αιρετική δημιουργός, πλαισιωμένη από μια σπουδαία ομάδα συνεργατών και ηθοποιών, αναμετριέται με ένα έργο που αναστοχάζεται τις παθογένειες της δημοκρατίας μας και τις ρωγμές της δικαιοσύνης.
Η ταυτότητα της παράστασης
Σκηνικά και κοστούμια Μαγδαληνή Αυγερινού, τη μουσική υπογράφει ο Νίκος Κυπουργός, παιζουν: (αλφαβητικά) Δάφνη Δαυίδ, Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Κωνσταντίνος Καπελλίδης, Νίκος Καραθάνος, Λένα Κιτσοπούλου, Γιάννης Κότσιφας, Νίκος Κουσούλης, Αλέξης Κωτσόπουλος, Νεφέλη Μαϊστράλη, Σωτήρης Μανίκας, Νικόλας Μαραγκόπουλος, Ιωάννα Μαυρέα, Θάνος Μπίρκος, Δημήτρης Ναζίρης, Πάνος Παπαδόπουλος, Στέφανος Πίττας, Κωνσταντίνος Πλεμμένος, Μαριάννα Πουρέγκα, Θοδωρής Σκυφτούλης. Μουσικοί επί σκηνής Σοφία Ευκλείδου, Βαγγέλης Καρίπης, Εύη Κανέλλου.
Η παράσταση είναι συμπαραγωγή με το ΚΘΒΕ και προτείνεται για θεατές 15 ετών και άνω.
Το έργο
Στους Σφήκες, που θα δούμε στο Εθνικό, ο Αριστοφάνης χρησιμοποιεί το όχημα της κωμωδίας για να σατιρίσει, με τον αξεπέραστα αιχμηρό του τρόπο, ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό: τη διάβρωση του δικαστικού συστήματος, του ακρογωνιαίου λίθου της λαϊκής κυριαρχίας στην αρχαία Αθήνα.
Από τη μια ένας χαιρέκακος, δικομανής ηλικιωμένος δικαστής που ζει για να καταδικάζει «ενόχους», κι από την άλλη ο απεγνωσμένος γιος του, ένα σαθρό δικαστικό σύστημα που μοιράζει επιδόματα και μια ολόκληρη κοινωνία από Σφήκες: άτομα σκληρά με οξύ κεντρί, ακόρεστη όρεξη για κριτική και μηδενική διάθεση για αυτοκριτική. Μια κοινωνία εγκλωβισμένη μέσα στο αποπνικτικό κουκούλι της διχόνοιας και της κακεντρέχειας. Μια κοινωνία που συστρέφεται, σπαρταρά, εξαπολύει «κατηγορώ» και καταλήγει να τρέφεται από το ίδιο της το δηλητήριο.
Στην παρούσα εκδοχή η σκηνοθεσία στρέφει το βλέμμα της στα σύγχρονα «κεντριά», στα λαϊκά δικαστήρια που στήνονται στις τηλεοπτικές εκπομπές και στα σόσιαλ μίντια.
Με καυστικό χιούμορ και σκωπτική διάθεση φωτίζει τη συστημική σήψη, τις κοιμισμένες άμυνες, τον ρατσισμό, τον φανατισμό, την άκαμπτη πολιτική ορθότητα της εποχής μας. «…σε καταδικάζω στην εκπομπή μου, στο κινητό μου, δημόσια, όπου βρεθώ κι όπου σταθώ, και προσέξτε καλά: όποιος δεν συμφωνεί μαζί μου είναι φασίστας, είναι συνένοχος με τον ένοχο. Κατηγορώ, άρα είμαι κάτι. Κατηγορώ άρα υπάρχω…» σημειώνει η σκηνοθέτιδα, που επιχειρεί να ζωντανέψει μπροστά μας πότε τον βούρκο που μας απειλεί και πότε εκείνο το άλλο, το ιδεώδες, που μας εξυψώνει.
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου 14/07 έως 15/07/2023 στις 21:00.
