Το άλλοτε μαγευτικό «Νησί των Ονείρων», το Πεζονήσι Ερέτριας με έκταση 66 στρεμμάτων ακίνητο και μόλις 1,5 ώρα από την Αθήνα είναι πλέον παραδομένο στην φθορά του χρόνου.
Οι κτηριακές εγκαταστάσεις του έχουν στην κυριολεξία λεηλατηθεί και ρημάξει με το πέρασμα του χρόνου, εξαιτίας της χρόνιας διαμάχης του Δήμου Ερέτριας και της Εταιρείας Ακινήτων του Δημοσίου η οποία καθιστά αδύνατη την εκμετάλλευση του ακινήτου από νέους επενδυτές.
Μετά την Επανάσταση του 1821 το ελληνικό κράτος όρισε ότι το Πεζονήσι θα υπαγόταν στην «κοινότητα Ψαριανών», όπως ήταν γνωστή η Ερέτρια κατά τον 19ο αιώνα.Το 1967 η μεταπολίτευση το παραχώρησε στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού, ορίζοντας μια περίοδο 70 χρόνων για χρήση και εκμετάλλευση.
Μετά την πτώση της μεταπολίτευσης το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι η εκμετάλλευση του Πεζονησίου όφειλε να επιστρέψει στον Δήμο Ερέτριας. Ανακοινώθηκε λοιπόν δημόσιος διαγωνισμός, ο οποίος κερδήθηκε από την εταιρεία Rest Club ΑΕ, που προχώρησε σε γενναίες επενδύσεις στο νησάκι, οικοδομώντας δύο κεντρικές ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις με συνολικά 52 δωμάτια και 46 μπανγκαλόουζ. Επιπλέον φτιάχτηκαν και εγκαταστάσεις για τένις, μίνι γκολφ, βόλεϊ και πινγκ πονγκ, καθώς και εστιατόριο, beach bar και πάρκινγκ 300 θέσεων.
H χρυσή εποχή για το Πεζονήσι, το οποίο κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970 άρχισε να γίνεται γνωστό σαν «Νησί των Ονείρων», προσελκύοντας πολύ κόσμο κάθε καλοκαίρι. Αλλά η εποχή αυτή τελείωσε απότομα το 2008, όταν αποκαλύφθηκε ότι ο μισθωτής δεν είχε κερδίσει κανέναν διαγωνισμό, αντιθέτως, είχε γίνει απευθείας ανάθεση με αντίτιμο ενοίκιο που άγγιζε τα 100.000 ευρώ (με σημερινά χρήματα) το εξάμηνο. Έτσι, όπως προέβλεπε ο νόμος, έγινε έξωση του ιδιώτη επενδυτή και η κυριότητα του Πεζονησίου επέστρεψε στη δημοτική αρχή.
Λόγω των εξελίξεων του 2008, το πάλαι ποτέ «Νησί των Ονείρων» απέμεινε εγκαταλελειμμένο. Μια πρόταση αξιοποίησης που κατέθεσε ο Ελληνοαμερικανός επιχειρηματίας Λάμπρος Αγγελόπουλος δεν προχώρησε ποτέ και το τι θα γινόταν με το νησί μπλέχτηκε σε μια γραφειοκρατική αντιπαράθεση μεταξύ του Δήμου της Ερέτριας και της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ), που τελικά απαγόρευσε το 2012 να προχωρούν διαδικασίες εκμετάλλευσης δίχως την άδειά της.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν έχουν γίνει πολλές συζητήσεις για το Πεζονήσι στα πλαίσια της τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς και ορισμένες δημόσιες διαβουλεύσεις.
Ωστόσο άκρη δεν έχει βγει, με αποτέλεσμα το πεζονήσι στην Ερέτρια να έχει αφεθεί στην τύχη του.
