Στον φιλόξενο πολυχώρο της «Μέντα» στο Ναύπλιο, χθες βράδυ, παρουσιάστηκε το βιβλίο της Κατερίνας Γραμματικού «Μικρές πλάνες» από τις εκδόσεις ΚΟΜΝΗΝΟΣ. Το βιβλίο ανατυπώθηκε μέσα στο 2022 και κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία. Η Λέσχη Ανάγνωσης του Κ.Ξ.Γ. ΛΟΓΟΣ «ΛΕΞΕΙΣ» υποστήριξε ένα μέλος της που τυγχάνει να είναι και η συγγραφέας.
Μια απλή και αληθινή παρουσίαση, με καθόλου κλισέ, με φυσικότητα και αυθορμητισμό αλλά και μια καταπληκτική ηθοποιός να ερμηνεύει κεφάλαια από το βιβλίο, γέμισαν την αίθουσα με ζωντάνια και χαμόγελα.
Οι Μικρές Πλάνες είναι μια νουβέλα (το λένε και μυθιστόρημα) για τη Μεγάλη Εβδομάδα εκείνης της εποχής, όπως μας είπε η συγγραφέας. Γραμμένο σε άκαμπτη γλώσσα, ξεφεύγει του μύθου και αγγίζει το πολιτικό κείμενο.
Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα του βιβλίου:
“Κάθε Πάσχα περιμέναμε τη δική μας Ανάσταση. Η προσμονή μας, εμένα και της ξαδέλφης Δανάης, μεγά λωνε όσο σκεφτόμασταν ότι θα πάμε στην εκκλησία με τα καινούργια μας, τα σταλμένα με το αεροπλάνο από τους «θείους» μετανάστες της Αμερικής σε ασυνόδευτα δέματα. Μέσα σε εκείνα έβαζαν κάθε λογής καλούδια του μόχθου. Εκτός από μεταχειρισμένα ρουχαλάκια και κάτι χαβανέζικα πουκάμισα, που ντρεπόταν να φορέσει ο Πατέρας, βρίσκαμε οδοντογλυφίδες και οδοντόβουρτσες, οδοντόπαστες Colgate με στοματικό διάλυμα (το οποίο χρησιμοποιούσαμε για κολόνια), τσίχλες Brouklyn, χαρτομάντιλα, κουτάλες μαγειρικής, τσιγάρα ΚΕΝΤ, ρολόγια χωρίς δείκτες και τόσα άλλα δείγματα του άχθους της ξενιτιάς που έπαιρναν τη μορφή ιερού συμβόλου, διατρανώνοντας τη φετιχιστική πλευρά του αντικειμένου. Οι «θείοι», έτσι τους αποκαλούσαμε, δεν είχαν όνομα, αφού ήταν για εμάς τα πράγματα που έστελναν, είχαν ξενιτευτεί. Ο καπιταλισμός και ο φιλελευθερισμός στην τέλεια εφαρμογή του θα άρπαζε τα υγιή σώματα και τα δυνατά μυαλά, προκειμένου να παράγει πλούτο. Κι αυτό γινόταν πάντα, απόδειξη η Ιστορία που καταγράφει και επαναλαμβάνει δίχως τελειωμό το ίδιο κοινωνικό φαινόμενο.
“Με τη νηστεία και την προσευχή είχες μια περίεργη όρεξη για συναισθήματα. Μέσα από τον Άμβωνα του ιερού ναού πρωτοαντίκρισα τον αρχετυπικό μου Ορφέα εγώ η Ευρυδίκη, στο Άβατο για τα θηλυκά τόπο, εκεί όπου εμείς οι μικρότεροι κάναμε άσυλο. Μπορεί να ασελγούσαμε μιμούμενοι τον σοβαροφανή ιερέα και τον διάκονο, άλλοτε τον τρελό του χωριού, ή όταν τραγουδούσαμε με τον δικό μας τρόπο τα Ευαγγέλια, μα όλα ήταν μέρος του παιχνιδιού. Τότε ήρθε…
Σαν να μπήκε στο παιχνίδι αρχάγγελος, μπερδεμένος με σύννεφα σε σμήνος αγγέλων μέσα. Τον αναγνώρισα αμέσως, όπως γνωρίζει το βρέφος τον φυσικό αέρα και τη χαρά ότι μπορεί μόνο του να παίρνει οξυγόνο κι ας βγάζει ακόμα σάλια. Μπορείς να αναβλαστήσεις από όποιο σκοτάδι βρεθείς, άμα δεις τον έρωτα να σε κοιτάζει μες στα μάτια, όσο σου ρίχνει φως από ένα σύμπαν γεμάτο ήλιους, ν’ ανθίζεις, να καρποφορείς μπορείς κι ας είσαι ένα ξερό αγριόχορτο σε πέτρινη πλαγιά, που το δέρνει το φυγιό. Τον γνώρισα εντός ναού, τον ράντισα η ίδια ως μυροφόρα τον Ναζωραίο μου και από τότε ανυπομονούσα την ώρα και τη στιγμή ν’ αναστηθώ. Μα η εκκλησία είναι τόπος απαγορευτικός για τα ένστικτα που ομολογούν χαρά, όταν προέρχεται από σώμα ή όταν η ψυχή αγαλλιάζει.
Πολύτιμοι αρωγοί για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης ήταν: Η ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ Κ.Ξ.Γ. ΛΟΓΟΣ «ΛΕΞΕΙΣ», η «ΟΔΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ» και η AGROTRUST.
Το βιβλίο σχολίασαν οι ομιλητές: Κωνσταντίνος Τζιαμπάσης (Αρχαιολόγος) και Χαρά Δουσεμεντζή (Ψυχολόγος) ενώ αποσπάσματα κειμένου αφηγήθηκε η ηθοποιός Αρρήτη Κεχαγιά.
Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ και η ενημερωτική ιστοσελίδα www.anagnostis.org επικοινώνησε την παρουσίαση της φίλης Κατερίνα Γραμματικού με ιδιαίτερη χαρά ως χορηγός επικοινωνίας της εκδήλωσης.
