Ο φάρος της Βασιλίνας βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Βόρειας Εύβοιας, σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από τον Άγιο Γεώργιο Λιχάδας. Τοποθετείται στην είσοδο του Μαλιακού Κόλπου και ανήκει στο δίκτυο Υπηρεσίας Φάρων. Το ύψος του πύργου του είναι μόλις 8 μέτρα, ενώ το εστιακό του ύψος είναι 10 μέτρα.
Λειτούργησε για πρώτη φορά το 1892 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο, με χαρακτηριστικό λευκό σκαρδαμύσσο και φωτοβολία 12 ν.μ.. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός και στα πλαίσια ανασυγκρότησης του Φαρικού Δικτύου, επαναλειτούργησε το 1945 με πηγή ενέργειας και πάλι το πετρέλαιο. Το 1982 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε, αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου και λειτούργησε ως ηλεκτρικός. Το 1991 έγινε πλήρης αυτοματοποίηση του φάρου, ενώ το 2004 πραγματοποιήθηκε γενική επισκευή του φάρου.
Για να φτάσει κανείς στην περιοχή, πρέπει να ακολουθήσει έναν χωματόδρομο 2 περίπου χιλιομέτρων από την παραλία του Κάβου. Αν και η κατάσταση του δρόμου δεν είναι και τόσο βατή, η διαδρομή μπορεί να γίνει ακόμα και συμβατικό αυτοκίνητο. Στην περιοχή του Φάρου, μπορεί κανείς να μπει μονάχα από την παραλία, με αρκετή βεβαίως προσοχή.
Τα ισχυρά ρεύματα και ο έντονος κυματισμός που προκαλείται από τα πλοία της γραμμής καθιστούν ακατάλληλη την περιοχή για μπάνιο, ειδικά για μικρά παιδιά, όμως η ομαλότητά της είναι τέτοια που χαρίζει απλόχερα στο βλέμμα τη γαλήνη και την απλότητα του ορίζοντα, με φόντο τον αντικρινό όγκο της Φθιώτιδας.
Ο αγέρωχος πέτρινος Φάρος της Βασιλίνας υπάγεται στην κατηγορία περί προστασίας Αρχαιοτήτων.
Όσο για το τοπίο που παρουσιάζει… δυο μονάχα λέξεις του αρμόζουν… ΑΠΛΑ ΜΑΓΙΚΟ!
