Ο Ανδρέας Καμπάς, γεννιέται το 1851 στην Αθήνα. Η αγάπη του για το κρασί παρουσιάζεται πολύ νωρίς, καθώς σε ηλικία μόλις 18 ετών ξεκινάει τα σχέδια απόκτησης κτημάτων για την παραγωγή κρασιού, ενοικιάζοντας από το ελληνικό δημόσιο διάφορα βοσκοτόπια στην Αττική.
Τον Μάρτιο του 1875 τα δύο αδέλφια αγόρασαν από την Πουλχερία Αργυροπούλου-Κατακουζηνού το Κτήμα Κάντζα 5.000 στρεμμάτων με εκτάσεις στις περιοχές που σήμερα είναι η Κάντζα και τα Γλυκά Νερά, αλλά και στα Σπάτα. Στη συνέχεια, άρχισαν πράγματι να φυτεύουν αμπέλια, βάζοντας τα θεμέλια της πρωτοποριακής οινοποιίας τους που μεσουράνησε τις επόμενες δεκαετίες.
Το 1890 ξεκινάει από την Αίγυπτο, η 1η προσπάθεια εξαγωγών, με σκοπό να γνωρίσουν και άλλες χώρες τα κρασιά και τα αποστάγματα των ελληνικών Μεσογείων. Το κονιάκ γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στην Αίγυπτο, πουλώντας 40.000 κιβώτια ετησίως, ξεπερνώντας ακόμα και τα αντίστοιχα γαλλικά.
Ο Καμπάς έχει γίνει ξακουστός για τα κρασιά του, εντός και εκτός των συνόρων της χώρας, χάρη στην επιτυχία της περίφημης ρετσίνας Καμπά και άλλων κρασιών, τα οποία αποτέλεσαν την αφετηρία του εμφιαλωμένου κρασιού στην Ελλάδα, ανεβαίνοντας στην κορυφή των προτιμήσεων του κόσμου. Το όνομα Καμπάς γίνεται συνώνυμο της λέξης κρασί.
Το 1978 βγαίνει στον αέρα και η διάσημη τηλεοπτική διαφήμιση με το παιδί που ψωνίζει στον Μπακάλη «τυρί-ρύζι-καφέ-γάλα-Καμπά».
Αυτός ο πρώτος ιστορικός κύκλος έκλεισε το 1924 όταν ο Ανδρέας Καμπάς πέθανε σε ηλικία 73 ετών, αφήνοντας στα χέρια των δύο γιων του, Άγγελου και Παναγιώτη, μια ισχυρή και υγιή επιχείρηση με τέσσερις παραγωγικές μονάδες ετήσιας δυναμικότητας 2 εκατ. λίτρων, καθώς και 5.500 στρέμματα στην Κάντζα και στην περιοχή Γιαλού των Σπάτων, όπου σήμερα βρίσκονται τα μεγάλα εκπτωτικά χωριά SmartPark και McArthurGlen.
Η υπόθεση της ταινίας
Ο Ανδρέας Μαυρογιαλούρος (Λάμπρος Κωνσταντάρας) είναι υπουργός «Εθνικής Ανασυγκροτήσεως και Περιθάλψεως». Είναι κυρίως αρμόδιος για τα ζητήματα υποδομής της υπαίθρου και της περιφέρειας. Ο Μαυρογιαλούρος ωστόσο δεν ασχολείται και πολύ με τις υποθέσεις, αφού με τα περισσότερα ζητήματα του υπουργείου του ασχολούνται ο ιδιαίτερος γραμματέας του Γιώργος (Ανδρέας Ντούζος) και ο κομματικός παράγοντας Θόδωρος Γκρούεζας (Διονύσης Παπαγιαννόπουλος).
Και οι δύο μάλιστα, κατ’ επανάληψη, υπεξαιρούν δημόσιο χρήμα και υπερτιμολογούν δημόσια έργα για να πλουτίσουν. Με αφορμή, λοιπόν, την ανέγερση του νέου μαιευτηρίου στην Πλατανιά, ένα κεφαλοχώρι, ο Μαυρογιαλούρος έχει προγραμματίσει να παραστεί στα εγκαίνια. Στο ταξίδι αυτό, που πραγματοποιείται οδικώς, τον συνοδεύει απρόθυμα η κακομαθημένη κόρη του Αλίκη.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, η Αλίκη επιμένει να οδηγήσει εκείνη το αυτοκίνητο, παρ’ όλο που δεν είναι ικανή οδηγός. Μετά από πιέσεις ο Μαυρογιαλούρος πείθεται.
Και αυτό, γιατί η οδήγηση είχε σαν αποτέλεσμα την πρόσκρουση του αυτοκινήτου σε δέντρο πάνω σε χωματόδρομο, δίπλα στο μικρό χωριό Άγριλος. Οι κάτοικοι του χωριού σπεύδουν να βοηθήσουν τους επιβάτες. Αφού ο υπουργός ακούει μερικά αρνητικά σχόλια για το άτομό του από τους χωρικούς, οι οποίοι δεν γνωρίζουν ποιος πραγματικά είναι, αποφασίζει να κρατήσει την πραγματική του ταυτότητα μυστική. Έτσι θα πληροφορηθεί τα πραγματικά αισθήματά τους για εκείνον. Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη.
Το «χωριό» που γυρίστηκε το «Υπάρχει και φιλότιμο»
Για πολλά χρόνια, θεωρούταν ότι οι σκηνές από την ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» έχουν γυριστεί σε κάποιο χωριό κοντά στην Αθήνα και όχι στην Αττική. Όμως, στην πραγματικότητα, τα σημεία των γυρισμάτων είναι πολύ πιο κοντά απ’ ό,τι φανταζόμασταν.
Οι σκηνές εκτυλίχθηκαν ουσιαστικά στην περιοχή της Παλλήνης. Συγκεκριμένα το «χωριό» Άγριλος είναι το ιστορικό εργοστάσιο οινοποιίας Ανδρέα Καμπά που βρίσκεται στην Κάντζα Παλλήνης., τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν μέσα σε ένα από τα πρώτα οινοποιεία της Ελλάδας.
Και το οινοποιείο δεν αποτέλεσε τον χώρο γυρισμάτων μόνο γι’ αυτή την ταινία. Στο κτήμα Καμπά έπεσαν οι περισσότερες κινηματογραφικές… μούτζες. Τις δεκαετίες του ’60 και ’70, το κτήμα έγινε τόπος γυρισμάτων για τις ταινίες «Υπάρχει και Φιλότιμο» (1965), «Ο Τσαρλατάνος» (1973) και «Ο Τρομοκράτης» (1975).
Σήμερα, τίποτα δεν θυμίζει τις στιγμές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και συνεχώς γίνονται συζητήσεις περί αξιοποίησης του σημείου, μιας και δεν λειτουργεί πλέον ως οινοποιείο.
Πρόσφατα στην είσοδο του εργοστασίου έχουν τοποθετήσει μεγάλη ταμπέλα για το «Campas Project» που πρόκειται να δημιουργηθούν γραφεία, εμπορικό κέντρο (Mall), χώρους εστίασης, αλλά και χώρους πολιτισμού (μουσείο), με στόχο να αναβιώσει η εικόνα του παλιού κτήματος Καμπά. Λέγεται πως ίσως κατασκευαστεί και ένα μικρό ξενοδοχείο (20 δωματίων) αλλά και ένα οικιστικό συγκρότημα σε διπλανό οικόπεδο.
