Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Καλλιτεχνικού Σχολείου Αργολίδας θέλοντας να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα κατά του πολέμου και της ένοπλης βίας ζωγράφισαν σε τοίχο του σχολείου τους τη Γκουέρνικα, εμπνευσμένοι από το μεγαλειώδες έργο του Ισπανού Καλλιτέχνη Πάμπλο Πικάσο.
Η Τέχνη ανέκαθεν είναι ένας πεδίο αντίστασης και διεκδίκησης πανανθρώπινων αξιών και τα παιδιά μας γνωρίζουν καλά πως το μεγαλύτερο αγαθό για τον κόσμο μας είναι η Ειρήνη.
Η Γκουέρνικα, (Guernica),είναι ένα από τα διασημότερα έργα του Ισπανού καλλιτέχνη Πάμπλο Πικάσο και θεωρείται ως το πιο διάσημο έργο ζωγραφικής στην ιστορία του ανθρώπου με τόσο ισχυρό και πανανθρώπινο αντιπολεμικό μήνυμα. Είναι ένα πίνακας τεραστίων διαστάσεων, 3,54μ x 7,82μ που περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου.
Ο Πικάσο εμπνεύστηκε το έργο όταν, στις 26 Απριλίου του1937, μεσούντος του ισπανικού εμφυλίου πολέμου, πληροφορήθηκε στο Παρίσι όπου διέμενε από την εφημερίδα Le Soir, τον βομβαρδισμό της Βασκικής πόλης Γκουέρνικα από τους Γερμανούς και Ιταλούς ναζιστές αεροπόρους, που σε συνεργασία με Ισπανούς Εθνικιστές του δικτάτορα Φράνκο εξαπέλυσαν στην πόλη μία 2ωρη βομβαρδιστική επίθεση, σκοτώνοντας εκατοντάδες αθώους πολίτες και ζώα, ισοπεδώνοντας και καίγοντας ολοσχερώς την όμορφη και φιλήσυχη ισπανική Κωμόπολη.
Ο βομβαρδισμός αυτός θεωρείται από τις πλέον αποτρόπαιες επιθέσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας με στόχο τον αφανισμό. Ο Πικάσο συγκλονισμένος από τα τραγικά γεγονότα και θέλοντας να αποδώσει την προσωπική του οδύνη αλλά και την διεθνή κατακραυγή για τα γεγονότα, απέφυγε να ζωγραφίσει αεροπλάνα, βόμβες ή ερείπια. Οι κυρίαρχες μορφές του έργου είναι ένας ταύρος και ένα πληγωμένο άλογο με διαμελισμένα κορμιά και γυναίκες που ουρλιάζουν κρατώντας νεκρά μωρά.
Αρχικά ο Πικάσο πειραματίστηκε με χρώμα, αλλά τελικά κατέληξε στο άσπρο-μαύρο και αποχρώσεις του γκρι, θεωρώντας ότι έτσι δίνει μεγαλύτερη ένταση στο σπαρακτικό θέμα και βέβαια αυτό είναι μια σαφής αναφορά στον τύπο που μπορεί να ενημερώνει και να δίνει διεθνή απήχηση στα γεγονότα, κάνοντας σαφές ότι η ιστορία των λαών αφορά όλη την ανθρωπότητα.
Είναι ένα έργο με έντονες συμβολισμούς, ένα σπαρακτικό έργο που χρόνια τώρα δίνει στους θεατές του αισθήματα ισχυρής συγκίνησης, αλλά και έντονης αποστροφής κατά της βίας του πολέμου. Με αυτό το έργο ο καλλιτέχνης έχει πρόθεση να δώσει μια μπουνιά στο στομάχι των θεατών μέσω της ωμότητας και της φρικαλεότητας των γεγονότων. Μια κραυγή αγωνίας: ποτέ πια πόλεμος!
Πολλές φορές μετακίνησε φιγούρες και μορφές πριν καταλήξει στην οριστική τους θέση. «Η αφαίρεση του χρώματος και του ανάγλυφου αποτελεί διακοπή της σχέσης του ανθρώπου με τον κόσμο και όταν διακόπτεται δεν υπάρχει πλέον η φύση δεν υπάρχει πλέον ζωή παρά θρήνος και απόγνωση. Το μεγαλειώδες έργο εκτίθεται στη Μαδρίτη.
Οι μαθητές της κατεύθυνσης Εικαστικών μαθημάτων του Καλλιτεχνικού Σχολείου Αργολίδας, στην Προσύμνη, με την ενθάρρυνση και την αρωγή της καθηγήτριας τους Μάγδας Μάρα, δημιούργησαν ένα όσο το δυνατό πιστότερο αντίγραφο της Γκουέρνικας. Μελέτησαν το έργο και την ιστορία του και εργάστηκαν απολύτως μεθοδικά μέσα σε ένα κλίμα συναδελφικότητας και αλληλεγγύης. Επί περισσότερο από 2 μήνες με αφοσίωση και πάθος έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και τελικά έφτασαν σε αυτό το αποτέλεσμα που αξίζει κανείς να το θαυμάσει από κοντά.
Για την ιστορία, λέγεται πως όταν οι Γερμανοί εισήλθαν στο Παρίσι κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην προσπάθειά τους να βρουν καλλιτεχνικούς θησαυρούς και να τους κατασχέσουν, ένας Γερμανός αξιωματικός δείχνοντας την «Γκουέρνικα» στον ίδιο τον Πικάσο που είχε προσαχθεί τον ρώτησε: Αυτόν τον πίνακα εσείς τον κάνατε; Κι εκείνος απάντησε με θάρρος: Όχι, Εσείς τον κάνατε!
Κείμενο: Μάγδα Μάρα
Φωτογραφίες: Μάγδα Μάρα, Ευάγγελος Καραμάνος
