Σε εξέλιξη βρίσκονται οι εργασίες για την αποκατάσταση μέρους της Διώρυγας της Κορίνθου που ως σκοπό έχουν την ολοκλήρωση της θωράκισής της από τις κατολισθήσεις.
Δεκάδες εργάτες, βαριά μηχανήματα και ειδικοί επιστήμονες εργάζονται νυχθημερόν προκειμένου να προχωρήσει το έργο στον κλειστό αυτή την περίοδο Ισθμό, ο οποίος θα ξανανοίξει πάλι για τα πλοία τους θερινούς μήνες.
Υψηλός βαθμός δυσκολίας
Οι εικόνες από το πιο εντυπωσιακό εργοτάξιο της χώρας μας είναι καθηλωτικές και τόσο το μέγεθος του έργου όσο και ο βαθμός δυσκολίας που είναι εμφανές με μια πρώτη ματιά πραγματικά εντυπωσιάζουν.
Οδηγοί βαρέων φορτηγών εργάζονται με κίνδυνο για τη ζωή τους και μεταφέρουν τα χώματα μέσα από το κανάλι του Ισθμού έξω, για να ολοκληρωθούν οι εργασίες αποκατάστασης στη διώρυγα της Κορίνθου.
Στα βίντεο που κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο φαίνονται τα οχήματα να μεταφέρουν χώματα από το εσωτερικό του καναλιού προς τα έξω. Ανεβοκατεβαίνουν δεκάδες φορές την ημέρα έναν δρόμο που βρίσκεται κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού, κάνοντας πολλές στάσεις και οδηγώντας αναγκαστικά και με όπισθεν.
Ο Μιχάλης Παπαμανωλάκης μπαίνει στα άδυτα του Ισθμού της Κορίνθου για να βιντεοσκοπήσει τα έργα αποκατάστασής της, δείχνοντας επίσης τους εργάτες να τρυπάνε για την τοποθέτηση των αγκυρίων.
Η Διώρυγα της Κορίνθου
Είναι διώρυγα η οποία ενώνει τον Σαρωνικό με τον Κορινθιακό κόλπο, στη θέση του Ισθμού της Κορίνθου, λίγο ανατολικότερα από την πόλη της Κορίνθου.
Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1880-1893, έργο του Έλληνα μηχανικού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη. Η κατασκευή της είναι αποτέλεσμα της αναπτυξιακής πολιτικής του πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη, ο οποίος με την κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής στόχευε στη δημιουργία ενός σύγχρονου και οικονομικά ανεπτυγμένου κράτους.
Στα αρχαία χρόνια μεταξύ του τείχους του Ισθμού και του περιβόλου του υπήρχε η δίολκος, οδός μέσω της οποίας μεταφέρονταν εμπορεύματα και μικρά πλοία για να αποφευχθεί ο περίπλους της Πελοποννήσου.
Η ιδέα της διώρυγας υπήρχε ήδη από την εποχή του Περίανδρου, το 602 π.Χ. Ο πρώτος που προσπάθησε την υλοποίησή του ήταν ο Νέρων, το 66 μ.Χ., σε σχέδια του Ιούλιου Καίσαρα και του Καλιγούλα. Μετά το θάνατο του Νέρωνα, συνέχισε την προσπάθεια ο Ηρώδης ο Αττικός, ο οποίος όμως την εγκατέλειψε.
Οι εργασίες για τη διώρυγα άρχισαν το 1880, από την Διεθνή Εταιρεία της Θαλασσίου Διώρυγος της Κορίνθου. Λόγω έλλειψης κεφαλαίων το έργο ολοκληρώθηκε από εταιρεία του Ανδρέα Συγγρού το 1893.
Έχει μήκος 6.346 m, πλάτος στην επιφάνεια της θάλασσας 24,6 m, στο βυθό της 21,3 m, ενώ το βάθος της κυμαίνεται από 7,50 έως 8 m.