Στην Κρήτη βρέθηκε ο βουλευτής Αργολίδας ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Γιάννης Γκιόλας για να τιμήσει τη μνήμη του Αντώνη Μπαλωμενάκη, βουλευτή του κόμματος που έφυγε από της ζωή σε ηλικία 65 ετών πριν τρία χρόνια. Η εκδήλωση μνήμης πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη Αίθουσα του κτιρίου όπου στεγάζεται το Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου, γνωστό και ως Μεγάλο Αρσενάλι, στο κέντρο του λιμανιού των Χανίων, στις 16 Ιανουαρίου. Η συγκίνηση υπήρξε έκδηλη και οι αναφορές όλων όσοι μίλησαν ήταν φορτισμένες συναισθηματικά αλλά συνάμα επαινετικές για το ποιόν του Αντώνη Μπαλωμενάκη.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν άτομα από τον πολιτικό και όχι μόνο χώρο, μεταξύ των οποίων οι βουλευτές Παύλος Πολάκης, Γιάννης Γκιόλας και Σωκράτης Βαρδάκης. Ο κος Γκιόλας, στενός φίλος του Αντώνη Μπαλωμενάκη με τον οποίο ως Πρόεδρο συνέπραξαν στις δύο Εξεταστικές Επιτροπές της προηγούμενης Βουλής για τη διερεύνηση των σκανδάλων στο χώρο της Υγείας και στην δανειοδότηση των πολιτικών κομμάτων και των ΜΜΕ, αναφέρθηκε με συγκίνηση στον εκλιπόντα λέγοντας:
«Η συνεργασία μας στην Εξεταστική Επιτροπή για τα σκάνδαλα στο χώρο της Υγείας υπήρξε υποδειγματική. Ο Αντώνης με την παρουσία του ανέδειξε αμέσως τις πλούσιες αρετές του. Ήταν άριστος νομικός και ταυτόχρονα ευφυέστατος, ευέλικτος και αποτελεσματικός.
Στα πολιτικά θέματα εύκολα αντιλαμβανόταν κανείς ότι ήταν συνειδησιακά αλλά και βιωματικά αριστερός. Με βαθιά κριτική και αναλυτική σκέψη διέκρινε αμέσως την βασική αντίθεση. Επικέντρωνε τις προσπάθειές του με σαφήνεια στο στόχο. Έδειχνε ευέλικτος αλλά παρέμενε ουσιαστικά αμετακίνητος στη μάχη του αγώνα. Τέλος, ήταν αποτελεσματικά συνθετικός δίνοντας λύσεις παρακάμπτοντας τυχόν εμπόδια.
Ως άνθρωπος για όλους εμάς που τον γνωρίσαμε από κοντά, ήταν πάντα απλός και ευπροσήγορος. Συναναστρεφόταν με τον ίδιο απλό – ευγενικό και καλοσυνάτο τρόπο, τον πιο ταπεινό άνθρωπο του μεροκάματου μέχρι και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μπορούσε να κερδίσει τον συνομιλητή του και έκανε πολύ εύκολα φιλίες και σχέσεις, που όταν τον εμπιστεύονταν και του άνοιγαν την καρδιά τους, διατηρούνταν μακροχρόνια.
Από το χώρο της πολιτικής δεν επεδίωξε μικροκομματικά κέρδη, προσωπική καταξίωση ή επικράτηση. Ό,τι έκανε, γινόταν από γνήσια, αληθινή και ανόθευτη συναίσθηση του καθήκοντος και της συνείδησής του. Έμπαινε πάντα στη μάχη, από όποια θέση τον καλούσαν. Χωρίς ιδιοτέλεια, ως απλός στρατιώτης.»
