Στην άγρια ομορφιά της ορεινής Αχαΐας βρίσκεται ένα από τα ομορφότερα χωριά, ο Καταρράκτης. Εκεί συνυπάρχουν η φυσική βλάστηση, οι απόκρημνοι γκρεμοί και ο ύψους 110 μέτρων καταρράκτης που συμπληρώνει το εκπληκτικό τοπίο.
Το χωριό ανήκει στο Δήμο Ερυμάνθου, αποτελώντας έδρα και μοναδικό οικισμό της ομώνυμης τοπικής κοινότητας. Μέχρι το 1928 ονομαζόταν Λόπεσι.
Ο Καταρράκτης Αχαΐας
Βρίσκεται στους νότιους πρόποδες του ορεινού όγκου του Παναχαϊκού και το διασχίζει παραπόταμος του Πείρου ενώ σε κάποιο σημείο μέσα στο χωριό σχηματίζει ένα μεγάλο καταρράκτη ύψους 110 μέτρων με σπηλαία και πυκνή βλάστηση. Η Τοπική Κοινότητα Καταρράκτη έχει έκταση 10.479 στρέμματα.
Το χωριό απέχει 25 χιλιόμετρα από την Πάτρα και 6 χιλιόμετρα από την Χαλανδρίτσα, έδρα του Δήμου Ερυμάνθου. Επίσης, απέχει 45 χιλιόμετρα από τα Καλάβρυτα.
Από πού προέρχεται η αρχική ονομασία του
Σχετικά με την προηγούμενη ονομασία Λόπεσι υπάρχουν δύο εκδοχές:
- ότι είναι ανθρωπωνυμικό και προέρχεται από το επίθετο του πρώτου οικιστή ή ιδιοκτήτη γης εκεί, πιθανόν αλβανικής καταγωγής.
- ότι προέρχεται από την αλβανική λέξη lope, που σημαίνει αγελάδα, δηλ. τόπος με αγελάδες.
Η σύγχρονη ονομασία Καταρράκτης οφείλεται στην ύπαρξη διπλού καταρράκτη στο χωριό που σχηματίζεται από παραπόταμο του Πείρου.
Ιστορικά στοιχεία
Στην περιοχή των χωριών Χαλανδρίτσα-Καταρράκτης-Ροδιά έχουν βρεθεί αρχαιολογικά κατάλοιπα της μυκηναϊκής και γεωμετρικής περιόδου, γεγονός που μαρτυράει την κατοίκηση της περιοχής από τους προϊστορικούς χρόνους.
Αναφέρεται στο οθωμανικό τιμάριο του 1461-63 ως «Guion Lopessi» και εμφανίζεται να έχει 15 κάτοικους. Στην βενετική καταγραφή Γκριμάνι του 1700 απογράφονται στο χωριό «Lepessi» 51 κάτοικοι (12 οικογένειες).
Σύμφωνα με τοπικές μαρτυρίες οι κάτοικοι έλκουν την καταγωγή τους από την Δημητσάνα.
Αναφέρεται σε ενετική αγρονομική διάταξη του 1688, ότι κτηνοτρόφοι από το χωριό Γρόπα της ορεινής Αχαΐας ζημίωναν με τα κοπάδια τους καλλιεργήσιμες εκτάσεις των κατοίκων του χωριού.
Το 1713 αποτελούσε κοινή ενορία με το γειτονικό χωριό Μπούγα.
Το 1891 αναφέρεται ότι στο Λόπεσι, που είχε τότε 50 κατοίκους, υπήρχαν πολλά υποδηματοποιεία και πανδοχεία, ενώ το χωριό διακρινόταν για τα άφθονα και παγωμένα ύδατά του. Ο Χρήστος. Κορύλλος αναφέρει στα 1903 ότι το χωριό είχε 293 κατοίκους και διέθετε γραμματείο.
Στις 8 Αυγούστου του 1928 ο οικισμός μετονομάστηκε από Λόπεσι σε Καταρράκτης, ομοίως και η κοινότητα.
Αξιοθέατα
Αξίζει να δει ο επισκέπτης τις πετρόχτιστες βρύσες και τα γραφικά σπίτια, την εκκλησία του χωριού και τα γύρω ξωκλήσια, τον τάφο της Πρωτογεωμετρικής Εποχής στη θέση «Αριδράκου», τα λείψανα Οικισμού της Μυκηναϊκής Εποχής στη θέση «Δρακότρυπα», τα λείψανα Οικισμού της Μεσοελλαδικής και Μυκηναϊκής Εποχής στη θέση «Ροδιά».
Σε απροσπέλαστο σημείο πολύ κοντά στους καταρράκτες υπάρχουν δύο θολωτοί τάφοι και δύο σπήλαια με αρχαία και χριστιανική λατρεία.
