Ο τουρισμός είναι πλέον εδώ και χρόνια η βαριά βιομηχανία στο Ναύπλιο και λόγω αυτού αρκετά από τα νεοκλασικά στην παλιά πόλη έχουν μετατραπεί σε ξενώνες, εστιατόρια, καφετέριες ή μπαράκια. Αυτό το φαινόμενο αν και υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής των μόνιμων κατοίκων της παλιάς πόλης, ωστόσο αποφέρει σημαντικό οικονομικό όφελος στην περιοχή και φέρνει νέες θέσεις εργασίας.
Το γνωστό και χρόνιο πρόβλημα των λιγοστών πλέον μόνιμων κατοίκων της παλιάς πόλης του Ναυπλίου, και ειδικά όσων διαμένουν σε σπίτια που βρίσκονται δίπλα σε καταστήματα διασκέδασης, θέτουν κάποιοι μόνο από τους παθόντες στην Τάνια Γεωργοπούλου και την Καθημερινή.
Όσοι τυγχάνει να διαμένουν σε πολύ κοντινή απόσταση από μαγαζιά που παίζουν μουσική μέχρι αργά τη νύχτα, έχουν χάσει τον ύπνο τους από τα ντεσιμπέλ, ενώ οι ίδιοι δεν μπορούν να κάνουν κάτι για να ενισχύσουν την ηχομόνωση στα προηγούμενων αιώνων κτίσματα που κατέχουν γιατί πολύ απλά δεν επιτρέπεται.
Η δύσκολη συμβίωση με τα ντεσιμπέλ
Όπως αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα:
Η τουριστική κίνηση στο Ναύπλιο και ειδικά στην παλαιά πόλη αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται και τα καταστήματα εστίασης. Όταν όμως τα «καφέ» μετατρέπονται σε κέντρα διασκέδασης τα οποία τοποθετούν μεγάφωνα στο καλντερίμι, οι μόνιμοι κάτοικοι αδυνατούν να ζήσουν στα σπίτια τους.
«Η μουσική ακούγεται σαν να παίζουν τα συγκροτήματα στο σαλόνι μας. Το σπίτι μας είναι χτίσμα του 1770. Δυστυχώς δεν επιτρέπεται να βάλουμε μόνωση ή να αλλάξουμε τα ξύλινα παράθυρα για να κρατήσουμε έξω τον ήχο. Είμαστε μεσοτοιχία με το μαγαζί που παίζει μουσική, πολλές φορές ζωντανή, μέχρι τις 3 το πρωί. Ακόμα και όταν κλείσει, οι υπάλληλοι μαζεύουν με θόρυβο, πετάνε μπουκάλια και φωνάζουν». Με αυτά τα λόγια η ηθοποιός – σκηνοθέτις Δέσποινα Γκάτζιου περιγράφει τη «συμβίωση» με κέντρο διασκέδασης που λειτουργεί μεσοτοιχία με το σπίτι της. Ο κ. Παύλος Σταυρουλάκης του οποίου το σπίτι βρίσκεται κοντά στο μαγαζί, όταν βλέπει πολύ κόσμο στο Ναύπλιο, ειδικά τα Σαββατοκύριακα, προτιμά να έρχεται στην Αθήνα. «Τη νύχτα ξυπνάμε σαν να είναι η μουσική μέσα στο σπίτι μας», λέει.
Τι αναφέρει η άδεια του δήμου
Η συγκεκριμένη επιχείρηση άνοιξε πριν από περίπου δύο χρόνια οπότε και ξεκίνησαν τα προβλήματα. Η κ. Γκάτζιου σε συνεργασία και με άλλους περιοίκους έχουν αποστείλει στον Δήμο Ναυπλίου, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την έκδοση των αδειών, σχετικό αίτημα ώστε να γίνει άρση της άδειας μουσικής, η οποία δίνει τη δυνατότητα για μουσική έως τις 3 το πρωί. «Η άδεια δόθηκε χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν οι κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι είναι στο σύνολό τους εργαζόμενοι και είναι αδιανόητο να μένουν ξάγρυπνοι», σημειώνεται στην αίτηση προς τον δήμο. «Τις μέρες, δε, που φέρνουν μουσικά σχήματα με ζωντανή μουσική, τότε μιλάμε για αληθινή κόλαση», εξηγεί.
Ο δήμαρχος Ναυπλιέων Δημήτρης Κωστούρος τονίζει ότι ο δήμος είναι υπεύθυνος για την έκδοση των αδειών αλλά όχι και για το εάν τηρούνται τα προβλεπόμενα από αυτές. «Ο δήμος δεν δίνει άδεια για να ενοχλείς ή να ηχορρυπαίνεις. Δίνει άδεια για μουσική σε ένταση που δεν ενοχλεί τους κατοίκους. Δεν πρέπει να ταυτίζουμε την άδεια μουσικής με την ηχορρύπανση», σημειώνει στην «Κ» και τονίζει ότι σε περίπτωση ηχορύπανσης οι κάτοικοι μπορούν να καλέσουν την αστυνομία. Οι περίοικοι έχουν πολλές φορές καλέσει την αστυνομία, η οποία όμως όταν έρχεται δεν εντοπίζει κάποια παρανομία. «Η άδεια του καταστήματος λέει μουσική χωρίς μεγάφωνα και αυτοί τη βάζουν στη διαπασών. Και είναι λογικό αφού λειτουργεί μέχρι τα ξημερώματα και ο κόσμος που πηγαίνει εκεί, πηγαίνει για να ξενυχτήσει μετά μουσικής. Ωστόσο υπάρχουν και εξωτερικά μεγάφωνα», περιγράφει η κ. Γκάτζιου. Οσον αφορά το αν η μουσική ξεπερνάει τα επιτρεπτά από τον νόμο όρια, εξηγεί ότι «ακόμα και αν δεν τα ξεπερνάει –κάτι που αποκλείεται– δεν πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν η αδυναμία ηχομόνωσης των παλαιών κτιρίων;».
