Ο άνθρωπος που είναι συνετός, πρέπει να συλλογιστεί πως η υγεία είναι το πιο σημαντικό αγαθό για τους ανθρώπους και να μάθει να ωφελείται στις αρρώστιες με βάση τη δική του δυνατότητα αντίληψης.
Ιπποκράτης (Περί Διαίτης Υγιεινής)
Μια φίλη μου παραπονέθηκε ότι είχε πονοκέφαλο. Από αφορμή αυτό, σκέφτηκα να προτείνω μια ψυχοσωματική εξήγηση, δηλαδή μια εξήγηση που αφορά το σώμα αλλά και την ψυχή.
Η σύνδεση μεταξύ σώματος – νου απασχολεί τους ειδικούς εδώ και αρκετές δεκαετίες. Οι παράγοντες που ασκούν ψυχοκοινωνική πίεση ή και άγχος στα άτομα συντελούν στην πρόκληση, διατήρηση και συνέχιση των οργανικών προβλημάτων. Η ψυχοσωματική ιατρική ασχολείται με την αλληλεπίδραση βιολογικών, ψυχολογικών, κοινωνικών και συμπεριφορικών παραγόντων στην γένεση μιας σωματικής ασθένειας.
Σε φυσικό – σωματικό επίπεδο γνωρίζουμε πως το σώμα μας συνθέτουν χημικά στοιχεία και μεταλλικά άλατα. Επίσης ξέρουμε πως τα κύτταρά μας καταστρέφονται συνεχώς και αναπληρώνονται από καινούρια, έτσι που κάθε εφτά χρόνια το σώμα μας αναπλάθεται. Αν προχωρήσουμε πιο βαθιά στην ανθρώπινη σύσταση, θ’ ανακαλύψουμε πως κι αυτά τα χημικά στοιχεία και τα μέταλλα που συνθέτουν τον άνθρωπο, μπορούν να σχηματίσουν πολλούς διαφορετικούς συνδυασμούς από άτομα.
Το άτομο αποτελείται από ηλεκτρόνια, που είναι ηλεκτρικά σωματίδια, αρνητικά φορτισμένα, πρωτόνια, που είναι θετικά φορτισμένα και ουδετερόνια, που είναι ηλεκτρικά ουδέτερα και δεν έχουν καμιά φόρτιση. Τα ηλεκτρόνια χωρίζονται από τον πυρήνα μ’ ένα απειροελάχιστο διάστημα. Μέσα σ’ αυτό το διάστημα αυτά περιστρέφονται, όπως ακριβώς και οι πλανήτες γύρω από τον ήλιο.
Το ανθρώπινο σώμα λοιπόν και γενικά η ύλη, συντίθεται από ηλεκτρική φόρτιση που περιστρέφεται μέσα στο διάστημα και συνεπώς η αίσθηση πως είμαστε τέλεια σταθεροί είναι ως ένα βαθμό απατηλή.
Η Ανατολική Ιατρική προχωρά πέρα από αυτό που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις μας, (η Δυτική Ιατρική) και περιγράφει μια ύλη πολύ πιο λεπτή από εκείνη του φυσικού σώματος. Μιλά δηλαδή για το αιθερικό μας σώμα το οποίο είναι το αντίστοιχο του φυσικού σώματος. Και τα δύο αυτά μαζί τα συνδέει μια λεπτή κλωστή σαν από μετάξι.
Όπως μας πληροφορεί η κινέζικη ιατρική, τα όργανα και τα σπλάχνα, κατ’ εικόνα του σώματος, λαμβάνουν τη ζωή τους από τους «μεσημβρινούς».
Οι μεσημβρινοί είναι ένα πολύπλοκο δίκτυο ενεργειακών καναλιών που σκοπό έχει την απρόσκοπτη κυκλοφορία της Ενέργειας , για την Δυτική ορολογία ( ομοιόστασης) , σε όλο τον οργανισμό. Ή αλλοιώς, οι μεσημβρινοί είναι «λεωφόροι» κυμάτων σε κίνηση (όπως ο γαλαξίας) που σχηματίζουν ένα σύνολο που αποκαλείται «αιθερικό σώμα.» Αυτό είναι η φωτεινότερη και πιο ανάλαφρη εικόνα του φυσικού μας σώματος. Σαν να λέμε «η ψυχή του σώματος.»
Η ασθένεια για την Ανατολική Ιατρική, αντιπροσωπεύει μια πληγή που δέχτηκε το αιθερικό σώμα γιατί ο εγκέφαλος έκανε ένα σφάλμα και «βραχυκύκλωσε» την κίνηση του «μεσημβρινού.»
Η Ζωή όμως απαιτεί ισορροπία ανάμεσα στις χαρές της Γης (την τροφή του σώματος) και τις χαρές του Ουρανού (την τροφή της ψυχής), χωρίς όμως υπερβολές.
Να και το Ελληνικό Δελφικό «Μηδέν Άγαν» (Τίποτε Πολύ), όλα δηλαδή με μέτρο.
Οι πονοκέφαλοι λοιπόν όπως περιγράφονται στο βιβλίο της Marguerite de Surany «Η Ιατρική της Ψυχής» το οποίο είναι σαν λεξικό, με ψυχοσωματικές εξηγήσεις αρκετών ασθενειών. είναι ποικίλοι και τα αίτιά τους πολύ διαφορετικά:
- «Οι ημικρανίες που επηρεάζουν μια μονάχα πλευρά του κεφαλιού, στους κροτάφους, είναι συγκινησιακά στρες που προκαλούνται από την επιθυμία να εξουσιάζουμε. Τα συναντάμε σε όντα αποφασιστικά που έχουν ανάγκη να δράσουν, αλλά η αδυναμία τους είναι πως παραλύουν από τις συγκινήσεις ή τα σοκ. Οι ημικρανίες συχνά κρύβουν μια οργή, έστω και ελαφράς μορφής.
- Όταν οι κεφαλαλγίες είναι χρόνιες, μπορούμε να δούμε σε αυτές τα σημάδια μιας θλίψης, γενικά μια μελαγχολία ή μια αγωνία, που κατατρέχει ένα άτομο που στρέφεται προς τον εαυτό του επειδή ο αέρας του περιβάλλοντός του δεν τού είναι ευχάριστος ή ευνοϊκός απέναντί του.
- Οι νευραλγίες είναι πάρα πολύ επίπονες, γιατί το κακό ακολουθεί την πορεία ενός νεύρου του οποίου ο εντοπισμός δείχνει την πηγή του προβλήματος. Π.χ, κοντά στα αυτιά, το άτομο δεν θέλει ν’ ακούσει κάποιον ή κάτι. Κουφαίνεται και υποφέρει!
- Στη σιαγώνα, το άτομο έχει κρατήσει σφιχτά τα δόντια του για πολύ καιρό. Κρατά την οργή του ή την απελπισία του και δεν την εκφράζει, η δε νευραλγία του προσώπου είναι τόσο πιο οδυνηρή, όσο περισσότερο καιρό το άτομο έχει λησμονήσει το αίτιο τού προβλήματος. Όποιο κι αν είναι το σημείο, πρόκειται για μια εσωτερική αναταραχή γεμάτη πικρία που τεντώνει υπερβολικά το νεύρο»
Εάν η πληγωμένη ψυχή κλαίει, το σώμα της απαντά ως ηχώ και υποφέρει. Όταν όμως η ψυχή βρίσκεται σε ειρήνη, όταν χαμογελάει, τότε και το σώμα παραμένει σιωπηλό και χαρούμενο!
Είναι καιρός η Δυτική επιστημονική προσέγγιση να συναντήσει την Ανατολική ολιστική προσέγγιση. Δεν είναι απαραίτητο να ταξιδέψουμε εκεί για να γνωρίσουμε την Ανατολική σοφία, χρειάζεται μόνο να αφυπνιστούμε ώστε να κάνουμε μια πλήρη πορεία εντός μας.
… Συνεχίζεται
