Η ΚΕΔΑΜ με Πρόεδρο τον κ. Παναγιώτη Σκούφη καθώς και η Δημοτική θεατρική σκηνή Ν. Κίου με Καλλιτεχνικό Διευθυντή τον κ. Γιάννη Σαρηγιάννη θέλουν να ευχαριστήσουν την Επιτροπή Μνήμης Ν. Κίου Δήμου Άργους-Μυκηνών που συμπεριέλαβε στις εκδηλώσεις μνήμης των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή όλες τις δράσεις που ετοίμασαν για την επέτειο του 1922-2022.
Ξεκινώντας από το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους «Ένα βήμα πίσω» (Φιλμ) σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Παπαδόπουλου και της White dog Films, με Καλλιτεχνική επιμέλεια και Διεύθυνση παραγωγής του Γιάννη Σαρηγιάννη, σε επιμέλεια κειμένων Λίνας Νικολακοπούλου και Νίκου Ρουμπάκη, σε μουσική των ΟP3, σε Εκτέλεση Παραγωγής ΚΕΔΑΜ – Δήμος Άργους Μυκηνών με συμμετοχή από τα μέλη και φίλους της Δημοτικής Θεατρικής Σκηνής Ν. Κίου καθώς και από μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Ν. Κίου και εθελοντών κατοίκων και της γύρω περιοχής.
Με τη σειρά του στις εκδηλώσεις το «Ένα βήμα πίσω» (Θέατρο) του Νίκου Ρουμπάκη σε σκηνοθεσία Γιάννη Σαρηγιάννη, σκηνογραφία Σπύρου Πούλου, Χορογραφίες Μαριλένας Λιαγκρή, στο κανονάκι ο Μάριος Καραχάλιος και στα κρουστά-φωνή και διδασκαλία χορών η Ράνια Κουτρούλη σε συνεργασία με τη Δημοτική Θεατρική Σκηνή και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ν. Κίου, μια παράσταση που συγκέντρωσε πλήθος κόσμου και που αναγκαστήκαμε να επαναλάβουμε και να κλείσουμε τις παραστάσεις με την παρουσία του έργου στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τον Ιούνιο του 2022 με ένα κοινό να αποθεώνει την ιστορία-μαρτυρία που άγγιξε τις καρδιές όλων και έφερε μνήμες και συναισθήματα στην επιφάνεια.
Στη συνέχεια το «Ένα βήμα μπροστά» μια Περιπατητική Performance σε Δραματουργία-Σκηνοθεσία Αιμιλίας Βάλβη με βοηθό την Ευαγγελίνα Καριοφύλλη και φιλική συμμετοχή Γιάννη Λεοντάρη, σε Καλλιτεχνική Διεύθυνση Γιάννη Σαρηγιάννη, με παραγωγή και εκτέλεση ΚΕΔΑΜ ενώ συμμετείχαν τα μέλη της Δημοτικής Θεατρικής Σκηνής Ν. Κίου και φίλοι σε έναν «περίπατο» στις γειτονιές της Ν. Κίου, σε αυλές, σχολεία, σπίτια με τους κατοίκους να υποδέχονται το κοινό και να πρωταγωνιστούν με τις ιστορίες τους, τις συνταγές και τους χορούς τους καθώς και με ήθη έθιμα μνήμες παιδικές και συνήθειες καθημερινότητας που αποτυπώνουν την ιδιαιτερότητα αυτού του προσφυγικού μέρους, της Ν. Κίου.
Σειρά μετά πήρε «Η Κραυγή της Σιωπής» ένα ιστορικό μυθιστόρημα του Σπύρου Τζόκα με τη μορφή θεατρικού/μουσικο-χορευτικού αναλογίου με την σκηνοθετική ματιά σε δραματοποιημένα αποσπάσματα του βιβλίου από την Αγγελική Κασόλα με μέλη της Δημοτικής Θεατρικής Σκηνής Ν. Κίου και φίλων στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου που συγκίνησαν το κοινό και άγγιξαν «τραύματα» πολέμου αλλά και αναμνήσεων με νοσταλγία.
Τέλος η μουσικοθεατρική «Εγκατάσταση στο Σινέ Πλαζ» που παρουσιάστηκε στο παλιό σινεμά (Λεωφόρος Ν. Κίου-Άργους), σε κείμενα Νίκου Ρουμπάκη, Δραματουργία-Καλλιτεχνική Επιμέλεια -Σκηνοθεσία Γιάννη Σαρηγιάννη, Σκηνογραφία-Εγκατάσταση Σπύρου Πούλου, Κατασκευές Αχιλλέα Μπαντανά, Χορογραφίες Μαριλένας Λιαγκρή με βοηθό την Ιωάννα Κουγιά, ενώ στη μουσική έφτιαξαν την ατμόσφαιρα ο Αδριανός Νόνης με φωνή-κιθάρα, η Ελένη Νόνη -Φωνή, ο Βασίλης Ντρουμπογιάννης-πιάνο, Ο Αργύρης Ντίνας-μπουζούκι και ο Χρήστος Πετεβής-βιολί.
Ένα καλλιτεχνικό συναπάντημα ιστορίας του τόπου, του χώρου και της αρχιτεκτονικής ηθογραφίας του (λόγω του γεγονότος ότι υπήρξε το Πρώτο Μεταξουργείο του Κοινοτάρχη Δελή και της μετατροπής του αργότερα από τον βομβαρδισμό των Γερμανών σε Σινέ Πλαζ) έδωσε την ευκαιρία σε συντελεστές και κοινό να νιώσουμε με τη σειρά μας όλη την συγκίνηση με δανεισμένα εργαλεία συνύπαρξης Τεχνών όπως χορό, ποίηση, ιστορία, εγκατάσταση, μουσική, λόγο, «θέατρο εν θεάτρω», εικόνες και φιλμ σε μια Performance-Θεατρική Εγκατάσταση που γέμισε το παλιό σινεμά συναισθήματα μνήμες και ζωή από αναμνήσεις πότε πικρές πότε γλυκές όπως άλλωστε είναι και η διττή πλευρά της ζωής και της ανθρώπινης φύσης μας!
Η παράσταση ήταν αφιερωμένη στον Γιάννη Νόνη που έφυγε νωρίς για το φως….
«ΕΝΑ ΒΉΜΑ ΠΊΣΩ-ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΣΙΝΕ ΠΛΑΖ»
Όταν συναντιώνται μαρτυρίες, βιώματα, γεγονότα, αναμνήσεις, συναισθήματα για την εγκατάσταση των προσφύγων της Κίου Μικράς Ασίας στην Κίο της Αργολίδας, (όπου αυτοί εξελίσσονται και μεγαλουργούν μέχρι σήμερα) τότε ο Ν. Ρουμπάκης τα γράφει και ο Γ. Σαρηγιάννης τα σκηνοθετεί με μια θεατρική ομάδα, που παρασύρει τους θεατές στη συλλογική μνήμη και στο πάθος του θεατρικού γίγνεσθαι.
Σάββατο βράδυ 17.9.2022 μια Κιώτικη μουσικοθεατρική παράσταση («ΕΝΑ ΒΉΜΑ ΠΊΣΩ-ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΣΙΝΕ ΠΛΑΖ») είχε αριστοτεχνικά δέσει λόγο, κίνηση, χορό, χορογραφίες, live μουσική, performance, installation, film, σε έναν (για πρώτη φορά χρησιμοποιημένο) υπαίθριο χώρο, δίπλα στον Ερασίνο ποταμό (σαν δίπλα στον Ασκάνιο μικρασιατικό ποταμό). Η σκηνογραφία συμπληρωνόταν με το παλιό, ψηλό σηροτροφείο του Δελή (χώρος εργασίας των πρώτων προσφύγων)και μετέπειτα σινεμά του οικισμού. Η εξαιρετική ορχήστρα κυριάρχησε επί σκηνής σε όλη τη διάρκεια του έργου και συνετέλεσε και αυτή στην επιτυχία του έργου συνταξιδεύοντας τους θεατές “Ένα βήμα πίσω” στο επώδυνο ταξίδι και εγκατάσταση των προσφύγων μέχρι την καινούργια τους πατρίδα…
Δυνατές εικόνες-μοναδικές σκηνές, που θύμιζαν (με τη συνδρομή του φωτισμού) «σκηνοθεσίες της εικόνας» του Robert Wilson. Ο ξεριζωμός, η εξαντλητική πορεία ως την Κίο, οι δουλειές έξω και μέσα στο σπίτι για την αναγέννηση, ο αγώνας επιβίωσης, τα γλέντια, η καθημερινότητα στη νέα πατρίδα, οι γάμοι, δραματοποιήθηκαν με έναν ποιητικό ρεαλισμό και μια αισθητική που ξεχείλιζε ομορφιά, απλότητα, αρχοντιά. Η αναβίωση του τότε σινεμά με αυθεντικές φωτογραφίες και βίντεο της πρώτης εγκατάστασης μέσα στην παράσταση χάρισε αμεσότητα, βιωματικότητα στους νέους και νοσταλγία και μνήμες στους παλαιότερους. Τα λευκά φώτα μέσα στα ατομικά μπαγάζια της βασανιστικής προσφυγικής διαδρομής, που κουβάλησαν στο τέλος οι ηθοποιοί ενώθηκαν σε ένα μεγάλο μπαγάζι της αλληλεγγύης και της πολλαπλότητας, που πήγε ψηλά για να μας θυμίσει συμβολικά το «εξ Ανατολών το Φως» της προόδου, του πολιτισμού, της πνευματικής ανάτασης, του φιλοσοφικού στοχασμού, της ανθρωπιάς και της συμπόρευσης σε μια ενσυναίσθηση, που ενώνει σημερινές δυστυχίες προσφύγων μεταναστών στον τόπο μας. Πράγματι, με πολλή μαεστρία ο σκηνοθέτης στο τέλος έβαλε δίπλα στους Κιώτες πρώτους πρόσφυγες, σύγχρονους μετανάστες καταλύοντας τον χωροχρόνο και κάνοντας τους θεατές κοινωνούς στα παγκόσμια σημερινά θέματα της πολυπολιτισμικότητας. «Γιατί, πώς να χωρέσουν τόσοι τόποι σε μια βαλίτσα;» και «Πώς να μιλήσεις για τις αποβάθρες με στοιβαγμένους πρόσφυγες;»
Ως επίλογος αποτέλεσε η πρεμιέρα του ντοκυμαντέρ «Ένα βήμα πίσω» με την Δημοτική Θεατρική ομάδα Ν. Κίου και άλλους Κιώτες στα γυρίσματα, άκρως βιωματικό, εικαστικό και κινηματογραφικό στον παραποτάμιο χώρο.
Θερμά συγχαρητήρια και τιμή στους συντελεστές της παράστασης και του ντοκυμαντέρ καθώς και στην Επιτροπή Μικρασιατικής Μνήμης Ν. Κίου.
(Η παράσταση ήταν αφιερωμένη στον μουσικό Γιάννη Νόνη που έφυγε νωρίς και ξαφνικά. Η Ταυτότητα παράστασης και ντοκυμαντέρ βρίσκονται στο internet.)
Μαρία Μπακοπούλου
(Εκπαιδευτικός-Θεατρολόγος)
