home design 800Χ400

«Από τα πολλά» ή «Mbraccia a me!..» Δυο τραγούδια μεταξύ Νάπολης και Σμύρνης

«Από τα πολλά» ή «Mbraccia a me!..». Αυτά τα δυο τραγούδια τονίζουν τις στενές σχέσεις μεταξύ δυο σημαντικών πόλεων της Μεσογείου της Νάπολης και της Σμύρνης.

Το «Δεν σε θέλω πια» ή «Από τα πολλά» ανήκει σε μια σειρά ηχογραφημένων τραγουδιών, στα οποία οι Έλληνες πρωταγωνιστές δανείστηκαν μουσική ή και στίχο από προϋπάρχοντα ναπολιτάνικα. Άλλωστε, ούτως ή άλλως η συνθήκη των μαντολίνων, των κιθάρων, των μαρς, της φωνητικής πολυφωνίας και του bel canto φωνητικού ιδιώματος αποτελούν χαρακτηριστικά που φανερώνουν τις σχέσεις μεταξύ του Canzone Napoletana και του ελληνόφωνου αστικού λαϊκού τραγουδιού.

Το «Δε σε θέλω πια» είναι διασκευή του ναπολιτάνικου τραγουδιού «Mbraccia a me!..» (Αγκάλιασέ με) των Vincenzo Di Chiara-Antonio Barbieri με ελληνικούς στίχους. Η παρτιτούρα περιλαμβάνεται στην έκδοση “La Tavola Rotonda” (Κυριακάτικη λογοτεχνική, εικονογραφημένη, μουσική εφημερίδα), στο τεύχος του 1908. Παρτιτούρα του τραγουδιού κυκλοφόρησε και από τον “Casa Editrice F. Bideri” στη Νάπολη το 1932.

Το «Μουσικό Φεστιβάλ της Piedigrotta», αφορά σε μία από τις πιο διάσημες και παλαιότερες θρησκευτικές γιορτές που πραγματοποιούνταν στη Νάπολη. Κατά την διάρκεια της γιορτής λάμβανε χώρα και ένας μουσικός διαγωνισμός, ο οποίος κατά τον 19ο αιώνα μετατράπηκε σε δυναμικό φεστιβάλ.

Το εν λόγω φεστιβάλ πήρε τη μορφή εμπορικού μηχανισμού, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση και προώθηση του ναπολιτάνικου τραγουδιού. Το «Mbraccia a me» ηχογραφήθηκε από τους Figli di Ciro, τον Pasquale Sirabella, τον Piero Orsatti, τον Diego Giannini, τον Vittorio Parisi, τον Raffaele Balsamo.

Η διασκευή του γνώρισε μεγάλη επιτυχία στη Σμύρνη, με την οποία έχει έκτοτε ταυτιστεί. Συγκαταλέγεται στα τυπικά δείγματα εξευρωπαϊσμένου μουσικού ιδιώματος, που, όπως και το «Τικ-τακ», παρουσιάστηκε ως «ρεμπέτικο» μετά την δεκαετία του ’80 και μάλιστα με αρκετές αλλαγές στη μελωδία του ρεφρέν.

Εδώ παρουσιάζεται η παλιότερη εκδοχή, η οποία ακολουθεί με μεγαλύτερη αισθητική συνέπεια το ύφος της εστουδιαντίνας και το λυρικό χαρακτήρα της φωνητικής ερμηνείας.

Σχόλια

Exit mobile version