Η αδυναμία έμπνευσης και εφαρμογής μέτρων που θα δώσουν λύση στο μεγάλο πρόβλημα της στάθμευσης στην Παλιά Πόλη του Ναυπλίου, δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα, ακόμα και από την άναρχη στάθμευση πάνω σε πλατείες και πεζοδρόμια που έχει ως αποτέλεσμα μια αισχρή εικόνα του ιστορικού κέντρου.
του Άκη Γκάτζιου
Η ανικανότητα εξεύρεσης λύσης και η κακοδιαχείριση μιας άρρωστης κατάστασης με εκατοντάδες οδηγούς ντόπιους ή ξένους, μόνιμους κατοίκους του ιστορικού κέντρου και κατοίκους της υπόλοιπης πόλης και μια αστυνομία που να μην ξέρει αν πρέπει να εφαρμόσει ή όχι το νόμο κατά της παράνομης στάθμευσης, μόνο προβλήματα δημιουργεί.
Η εφαρμογή ημίμετρων με μοναδικό στόχο να μην γκρινιάζουν οι μεν, αλλά να τρώνε τα πρόστιμα στο κεφάλι οι δε, όχι μόνο λύση δεν αποτελεί, αλλά κάνει απρόσιτο το όμορφο, γραφικό και δημοφιλές Παλιό Ναύπλιο.
Δυσάρεστες καταστάσεις για όλους επικρατούν καθημερινά. Οι μεν ντόπιοι δεν μπορούν ούτε καν τα ψώνια να πάνε στα σπίτια τους, οι κάτοικοι της Νέας Πόλης μετατρέπονται σε κόκκινο πανί αν τολμήσουν να διανοηθούν να σταθμεύσουν στην «ημι – απαγορευμένη ζώνη», οι επισκέπτες νοιώθουν αφιλόξενοι και βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν τα πρόστιμα για παράνομη στάθμευση και η αστυνομία δεν ξέρει αν πρέπει να εφαρμόσει ή όχι το νόμο, αφού στη συνέχεια δέχεται …υψηλές παρεμβάσεις ό,τι κι αν επιλέξει να πράξει.
Η ατολμία να λυθεί με σύγχρονες μεθόδους και όχι με κριτήριο τις «πελατειακές σχέσεις» το τεράστιο πρόβλημα της στάθμευσης στο Ναύπλιο, ακόμα και μακριά από το ιστορικό κέντρο, με εξασφάλιση όμως παράλληλα της μετακίνησης του κόσμου στην Παλιά Πόλη, για οποιονδήποτε από τους παραπάνω λόγους επιθυμεί, δημιουργεί τραγελαφικές καταστάσεις και εν τέλει ζημιά στο ίδιο το Ναύπλιο, που ζει σε ένα σημαντικό ποσοστό από τον τουρισμό.
Μα, μπορούν να χωρέσουν πολλά καρπούζια στην ίδια μασχάλη και να τα έχουμε όλα, θα απαντήσει με ευκολία κάποιος που δεν θέλει να βάλει μπελάδες στο κεφάλι του, έχοντας τη λογική και τις ικανότητες του διαχειριστή μιας πολυκατοικίας… Όμως γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο δεν έχει διαχειριστή πολυκατοικίας κάθε πόλη, και θέλει οραματιστές για να εξελίσσεται και να προσαρμόζεται στις ανάγκες που προκύπτουν με το πέρασμα του χρόνου και να μπορεί να εξυπηρετεί όλους τους δημότες, τους επαγγελματίες, αλλά και τους επισκέπτες που έχει τόσο μεγάλη ανάγκη.
Στην περίπτωση της Παλιάς Πόλης του Ναυπλίου, πρέπει να βρεθεί τρόπος, ώστε να μπορούν να εξυπηρετηθούν και οι ανάγκες των μόνιμων κατοίκων, και των υπόλοιπων κατοίκων που επιθυμούν να πάνε στο ιστορικό κέντρο για οποιοδήποτε λόγο και των επαγγελματιών που θέλουν να πάνε στη δουλειά τους και των ξενοδόχων που θέλουν να εξυπηρετηθούν οι πελάτες τους, και των καφέ που θέλουν να μπορεί να φτάσει ο πελάτης τους εκεί, αλλά και των υπόλοιπων επισκεπτών ανεξάρτητα από πού έρχονται, οι οποίοι επιθυμούν να φτάσουν με κάποιον τρόπο στην παραλία ή την πλατεία Συντάγματος και αλλού.
Τα αυτοκίνητα όλων αυτών φυσικά είναι πρακτικά αδύνατο να σταθμεύσουν στην Παλιά Πόλη, αφού ποτέ κανείς δεν διανοήθηκε να κατασκευάσει υπόγεια πάρκινγκ στο κέντρο της πόλης – ίσως και να μην είναι εφικτό (δεν είναι παντού Ηράκλειο Κρήτης που ο δήμος και οι ιδιώτες έχουν λύσει το συγκεκριμένο πρόβλημα, αν και με γκρίνια και αντιδράσεις). Το λιμάνι επίσης δεν επαρκεί, ακόμα και αν αυξηθεί εν μέρη ο χώρος στάθμευσης. Η προβλήτα απέναντι από το τρένο που χωράει χιλιάδες αυτοκίνητα είναι αφενός αφύλακτη με αποτέλεσμα να γίνονται ζημιές εκατοντάδων ευρώ σε πολυτελή αυτοκίνητα που οι ιδιοκτήτες τους επιλέγουν να σταθμεύσουν εκεί και αφετέρου μακρινή για όσους είναι αδύναμοι λόγω ηλικίας ή προβλημάτων υγείας ή αυτών που θέλουν να κουβαλήσουν τις βαλίτσες τους στο χώρο διαμονής τους στην Παλιά Πόλη. Αλλά και κάποιος χώρος που μπορεί να δημιουργηθεί για στάθμευση ακόμα πιο μακριά και φυλασσόμενος να είναι για να μην γίνονται ζημιές στα οχήματα θα είναι πλέον απαγορευτικός λόγω απόστασης, αφού ποτέ κανείς δεν διανοήθηκε να λύσει το πρόβλημα της μετακίνησης προς στο κέντρο της πόλης (δεν είναι παντού Παπάγου που έχει λύσει το συγκεκριμένο πρόβλημα με συγκοινωνία που εκτελείται με δημοτικά λεωφορεία χωρίς κόμιστρο, τις πρωινές και μεσημβρινές ώρες, από Δευτέρα έως και Σάββατο).
Αλλά αν δεν μπορεί κάποιος να βρει λύσεις, όπως οι δήμοι Ηρακλείου Κρήτης ή Παπάγου, ας βρει λύσεις προσαρμοσμένες στο Ναύπλιο, αφού μελετηθεί από ειδικούς το πρόβλημα, ώστε να εξυπηρετούνται οι πάντες χωρίς απαραίτητα να φτάνουν στο Ιστορικό Κέντρο με το αυτοκίνητό τους, αλλά και χωρίς να αποκλείονται από αυτό.
Οι λύσεις αυτές όμως δεν μπορούν να είναι ημίμετρα, όπως ο αποκλεισμός της Παλιάς Πόλης για τους ντόπιους ή για τους μη ντόπιους ανάλογα με τα κέφια και την ψηφοθηρία, ούτε λύση είναι το χάος με σταθμευμένα αυτοκίνητα, όπου λάχει και όποιος προλάβει.
Σοβαρή και μελετημένη σύγχρονη λύση χρειάζεται. Τα ημίμετρα δεν είναι λύση. Ούτε η διαχείριση τύπου πολυκατοικίας (που και σε αυτή την περίπτωση ένας κεφάτος διαχειριστής θα έλυνε το πρόβλημα) ενδείκνυται.
Τίποτα δεν παραμένει άλυτο. Αρκεί να υπάρχει θέληση, όραμα και αγάπη για το ιστορικό κέντρο. Αγάπη θέλει το Ναύπλιο. Ας το καταλάβουμε όλοι.
Άκης Γκάτζιος
