Έντονες αντιδράσεις συνεχίζει να προκαλεί η απόφαση της Δικαιοσύνης, να καταδικάσει σε πρώτο βαθμό τον Δημήτρη Λιγνάδη για δύο βιασμούς με ποινή 12 χρόνια φυλάκισης, αλλά χορηγώντας του ανασταλτικό χαρακτήρα στην ποινή με αποτέλεσμα να μην παραμείνει στη φυλακή ο καταδικασθείς, μέχρι την εκδίκαση της έφεσή του.
Η αποφυλάκιση του Δημήτρη Λιγνάδη σχολιάστηκε από πολιτικούς, καλλιτέχνες, ανθρώπους του δικαστικού κόσμου, δημοσιογράφους, ενώ το βράδυ της Παρασκευής δεν έλειψαν και οι παρεμβάσεις στη διάρκεια παραστάσεων στην Πελοπόννησο με σκοπό τον σχολιασμό της υπόθεσης. Χαρακτηριστικά ήταν τα όσα συνέβησαν σε Ναύπλιο, Επίδαυρο και Καλαμάτα.
Πανό από Βέλγους στην Καλαμάτα
Χθες στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, το οποίο ξεκίνησε χθες και κατά τη διάρκεια της παράστασης «Triptych: The Missing Door, The Lost Room, The Hidden Floor» της ομάδας «Peeping Tom» από το Βέλγιο αναρτήθηκε πανό για την υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη. Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, είχε αποχωρήσει νωρίτερα από την χώρο της εκδήλωσης, πριν την έναρξη της παράστασης. Συγκεκριμένα, το πανό που αναρτήθηκε, έγραφε στα Αγγλικά: «Οι βιαστές πρέπει να είναι στη φυλακή».
Στην αποχώρηση της κυρίας Μενδώνη αναφέρθηκε, με σχετική ανάρτηση στο Facebook, ο Αλέξης Χαρίτσης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., σχολιάζοντας: «Μάλλον, μετά και τις τελευταίες νοσηρές εξελίξεις, δεν θα ένιωθε και πολύ άνετα μεταξύ των εκατοντάδων θεατών. Με το πανό που σήκωσαν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες στο τέλος της παράστασης και που προφανώς αποθεώθηκαν από το κοινό, δικαίωσαν την απόφαση της…».
Παρέμβαση στη Μικρή Επίδαυρο
Σε παρέμβαση προέβησαν επιπλέον και οι ηθοποιοί της παράστασης «Ρίζες από βαμβάκι» που ανέβηκε χθες στη Μικρή Επίδαυρο στο πλαίσιο τους Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Το κείμενο παρέμβασης διάβασε ο Χάρης Τζωρτζάκης, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε: «Οι ελληνικές αποφάσεις εκδίδονται στο όνομα του ελληνικού λαού. Ως εκ τούτου οφείλουν να είναι ευθυγραμμισμένες προς το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Το συγκεκριμένο δικαστήριο, όχι μόνο δεν έκλεισε τον ένοχο και βιαστή στη φυλακή, όχι μόνο δεν δικαίωσε ένα ολόκληρο κοινωνικό κίνημα με ζητούμενο την αξιοπρέπεια και την ελευθερία, αλλά επιπλέον ανέχτηκε επί μήνες, στη δικαστική αίθουσα, να διασύρονται τα θύματα, οι συνοδοί τους, οι μάρτυρες, οι δημοσιογράφοι και ολόκληρος ο πνευματικός κόσμος των καλλιτεχνών ως «μέτροι», «επαγγελματίες ομοφυλόφιλοι», «σκευωροί» και «λοπλάνοι».
«Από τις 13 Ιουλίου και για κάθε μέρα που ο Δημήτρης Λιγνάδης κυκλοφορεί ελεύθερος, όχι μόνο εμείς, αλλά ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, κλείνεται φυλακή», τόνισε σε άλλο σημείο ο ηθοποιός και συμπλήρωσε λέγοντας ότι «ζητάμε την άμεση άρση του ανασταλτικού χαρακτήρα της καταδικαστικής απόφασης».
«Θέλουμε τα θύματα του Λιγνάδη, όσα βρήκαν το κουράγιο να μιλήσουν, αλλά και όσα ακόμα το ψάχνουν, να συνεχίσουν να ζουν ανάμεσά μας χωρίς φόβο και ντροπή», ανέφερε επιπλέον ο Χάρης Τζωρζάκης και κατέληξε υπογραμμίζοντας ότι «θέλουμε το υπέρτατο αγαθό της δημοκρατίας μας, η ελευθερία, να αφαιρείται από αυτόν που αμετανόητα βιάζει τα παιδιά μας».
Αντιδράσεις και στο Ναύπλιο
Επιπλέον, το βράδυ της Παρασκευής πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα του θεατρικού έργου «Η Ανατολή» σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, στον αρχαιολογικό χώρο της Τίρυνθας στο Ναύπλιο στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Υπουργείου Πολιτισμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός».
Ο ηθοποιός της παράστασης Μιχάλης Τιτόπουλος εκπροσωπώντας όλους τους ηθοποιούς της παράστασης, διάβασε την ανακοίνωση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών για την απόφαση αποφυλάκισης του Δημήτρη Λιγνάδη και καταχειροκροτήθηκε από τους θεατές.
Η ανακοίνωση
Είμαστε ζώντες και παρόντες σε ένα έγκλημα. Σε ένα έγκλημα που αποδεικνύει ότι η εξουσία, το χρήμα, οι δημόσιες σχέσεις και οι ισχυροί φίλοι είναι πάνω από την Δικαιοσύνη.
Η Δικαιοσύνη είναι επιλεκτική, προκατειλημμένη και προστατεύει τους δυνατούς αυτής της γης, σκορπώντας με την απόφασή της φόβο σε αυτές και αυτούς που είχαν το θάρρος να μιλήσουν, αλλά και σε όλους και όλες μας.
Είμαστε βαθιά οργισμένοι, απογοητευμένοι και τρομαγμένοι από την χθεσινή απόφαση του ΜΟΔ για αναστολή φυλάκισης του πρωτοδίκως ενόχου για 2 βιασμούς ανηλίκων, Δημήτρη Λιγνάδη. Είμαστε τραυματισμένοι.
Αδυνατούμε να αντιληφθούμε πώς είναι δυνατόν κάποιος που προφυλακίστηκε, γιατί υπήρχαν ενδείξεις για κατά συρροή βιασμό, να απελευθερώνεται όταν πλέον ΑΠΟΔΕΙΚΝΎΕΤΑΙ πως έχει τελέσει δύο βιασμούς. Αδυνατούμε να βρούμε ανάλογο περιστατικό, πλέον της δεκαετούς κάθειρξης, που έχει πάρει αναστολή. Έτσι απλά. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε πώς ο ”επικίνδυνος” κατά Μενδωνη άνθρωπος, που την ”εξαπάτησε με την υποκριτική του τέχνη” αξιολογείται από την Πρόεδρο Παναγιώτα Γιούπη ως μη επικίνδυνος για τέλεση νέου αδικήματος μέχρι την έφεση!
Και πώς, πλέον, αυτός ο άνθρωπος θα κυκλοφορεί ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ανάμεσά μας, δίπλα στα πρώην θύματά του και σε απροστάτευτα και αντικειμενικά αδύνατο να ενημερωθούν σχετικά με την υπόθεση ανήλικα από άλλες χώρες.
Δεν ξεχνούμε όμως πως αυτή η καταφανής καταπάτηση όχι μόνο του κοινού περί δικαίου αισθήματος της κοινωνίας, αλλά του ίδιου του θεσμού της Δικαιοσύνης, είναι συνέχεια σε μια σειρά αποφάσεων που τεντώνουν τους νόμους μόνο εκεί που συμφέρει: στους δολοφόνους του Ζακ, τον Ε. Κορκονέα, τον Π. Φιλιππίδη. Έπεται συνέχεια άραγε με τις εφέσεις της Χρυσής Αυγής;
Όμως δεν φοβόμαστε. Παρότι, προσωρινά λυγίζουμε, βλέποντας το άδικο να μας καταπατά, παίρνουμε θάρρος και διαπιστώνουμε την ουσία:
Ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι πρωτοδίκως ένοχος για 2 βιασμούς ανηλίκων. Αυτός, ο πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, καθηγητής στο Αρσάκειο και την δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου, που υπουργικά συμβούλια παρακολουθούσαν τις παραστάσεις του και ο Πρωθυπουργός έπαιρνε ελικόπτερα από την Αντίπαρο για να παρευρεθεί στην πρεμιέρα του, καταδικάστηκε για την ειδεχθή συμπεριφορά του στα πιο τρυφερά μέλη της κοινωνίας μας.
Και όχι γιατί στήθηκε μια σκευωρία, μια πολιτική συνωμοσία, μια ιδιοτελώς υποκινούμενη εκδίκηση: όλη η γραμμή υπεράσπισης, αλλά και οι ισχυρισμοί του ίδιου κατέρρευσαν πανηγυρικά.
Παίρνουμε θάρρος, λοιπόν, γιατί όσο κι αν λοιδορηθήκαμε, ξέρουμε πως κάναμε αυτό που έπρεπε. Σταθήκαμε εξ’ αρχής πλάι στα θύματα, εξαντλήσαμε όλα τα μέσα που είχαμε και προσκαλέσαμε όλες, όλους και όλα να μιλήσουν και να μην φοβηθούν. Το ίδιο, λοιπόν, θα συνεχίσουμε να κάνουμε.
Όσο κι αν συντονισμένες οι κατ’ επίφαση διακριτές εξουσίες κάνουν τα πάντα για να ανατρέψουν τον χείμαρρο του metoo, τώρα που καταλαβαίνουν ότι χτυπάει τα δικά τους παιδιά, εμείς θα συνεχίσουμε να καλούμε σε συλλογικές διαδικασίες και επώνυμες καταγγελίες παραβιαστικών συμπεριφορών.
Η απελευθέρωση του Δημήτρη Λιγνάδη είναι η πιο τρανταχτή απόδειξη ότι δεν ζούμε πια σε κράτος δικαίου. Είναι η απόδειξη της εκδίκησης της σάπιας αστικής εξουσίας που εκπροσωπεί η κυβέρνηση απέναντι σε όποιον τολμάει να καταγγείλει τα εγκλήματα των δικών της παιδιών. Την ίδια ώρα που αφήνει τον Γιάννη Μιχαηλίδη να αργοπεθαίνει μετά από 52 ημέρες απεργίας πείνας για τους ίδιους ακριβώς εκδικητικούς λόγους, διαχωρίζοντας καταφανώς τους πολίτες σε α’ και β’ κατηγορίας.
Δεν θα μας φιμώσετε, δεν θα μας λυγίσετε, θα μας βρείτε εκεί που ήμασταν πάντα. Απέναντι στη σάπια εξουσία σας, μαζί με τα θύματα, μαζί με τους αδύναμους, μαζί με αυτό που ορίζει η πραγματική Δικαιοσύνη και η Δημοκρατία! Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, αλλά κυρίως στους στους Νίκο Σ., Α., Π., Σ., Β. και τους μάρτυρες στη δίκη, που έμπρακτα δε φοβήθηκαν και ΜΊΛΗΣΑΝ ΔΥΝΑΤΆ, όπως είπε και ο εισαγγελέας στην αγόρευση του.
Γι’ αυτούς θα είμαστε στις 7 μμ στο Σύνταγμα!».
