«Υπάρχουν πραγματικά άνθρωποι που δεν πεθαίνουν. Γιατί η ζωή τους στάθηκε τέτοια, που ανοίγεται, σαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων και σαν τις φλέβες του κρυφού νερού, ανάμεσα στον λαό τους – που δεν είναι ένα κοινό ανθρωπομάζωμα τούτης ή εκείνης της στιγμής, αλλά ένα οργανικό σύνολο, που ακολουθεί, διαμορφώνει, και υποτάσσεται, και υποτάσσει μια ζωή ενιαία, όσο κυματιστή κι αν είναι, μιαν απέραντη αλληλεγγύη πεθαμένων και ζωντανών».
Τα λόγια αυτά του Γιώργου Σεφέρη για τον Κωστή Παλαμά έρχονται στο μυαλό μας αυτές τις στιγμές, καθώς ταιριάζουν απόλυτα για τον Πέτρο Μακρίδη, τον Πήτερ Μάκριτζ, ο οποίος έφυγε για το μεγάλο ταξίδι χτυπημένος από την επάρατη νόσο.
Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Αργολίδας αποχαιρετά τον μεγάλο ελληνιστή, τον μεγάλο άνθρωπο, θρηνεί για την απώλεια ενός επίτιμου μέλους του, ενός γίγαντα του πνεύματος, ενός εραστή της Ελλάδας.
«Αισθανόμαστε πως δεν μπορούμε να βρούμε τις κατάλληλες λέξεις, για να εκφράσουμε το μεγαλείο του εκλιπόντος.
Η τόσο πλούσια ελληνική γλώσσα, την οποία ο Πήτερ Μάκριτζ αγάπησε, καλλιέργησε και μελέτησε με τόσο πάθος, μένει βουβή και σιμώνει δίπλα του, για να καταθέσει το δικό της δάκρυ.
Ο Πήτερ Μάκριτζ μάς αφήνει ως παρακαταθήκη του το τιτάνιο έργο του, καθώς και το γλυκό του χαμόγελο. Στη λατρευτή σύζυγό του, Τζάκυ, εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια. Παρηγοριά της ας είναι το ότι μοιράστηκε τη ζωή της με αυτόν τον τόσο σπουδαίο άνθρωπο. Πήτερ, καλό σου ταξίδι, η μνήμη σου έστω αιωνία!», αναφέρει ο ΣΦΑ στο συλλυπητήριο ψήφισμά του.
