Παλληκαράκι …. 103 ετών, ο Δημήτρης Βλαχοκυριάκος από το Λυγουριό Αργολίδας, «έδειξε τα δόντια του» στον κορωνοϊό και τον κατατρόπωσε, γενόμενος έτσι παγκόσμιο φαινόμενο.
Ο κύριος Δημήτρης γεννήθηκε το 1919 και τον Οκτώβριο θα κλείσει αισίως τα 103 του χρόνια, όντας ο γηραιότερος άνδρας της Αργολίδας και πιθανά και όλης της Πελοποννήσου.
Πριν λίγο καιρό, αν και είχε κάνει 2 δόσεις εμβολίου, νόσησε σοβαρά από κορωνοϊό, μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Άργους, όπου δεν τον κράτησαν, κι έτσι οι οικείοι του τον πήραν πάλι σπίτι. Λίγο μετά, η κατάσταση της υγείας του χειροτέρεψε και τον μετέφεραν στο Νοσοκομείο Ναυπλίου από όπου πήρε εξιτήριο μέσα σε 5 ημέρες.
Σήμερα, καταπονημένος μεν αλλά απολύτως καλά, βρίσκεται στο σπίτι του, λίγο έξω από το Λυγουριό, ανάμεσα στους αγαπημένους και τους φίλους του και επανέρχεται σιγά-σιγά στους συνηθισμένους του ρυθμούς.
«Αφού νίκησε τον κορωνοϊό, θα φτάσει 150 χρονών», δηλώνει στο «anagnostis.org», γελώντας με ευχαρίστηση η νύφη του, σύζυγος του γιού του, Θεοδώρα Βλαχοκυριάκου.
Το μυστικό της μακροζωίας του
Ο κύριος Δημήτρης πέρασε δύσκολα παιδικά και νεανικά χρόνια. Όπως μας ανέφερε η νύφη του Θεοδώρα «είχε ανοίξει με τα χέρια του 100 στρέμματα χωράφια, τρώγοντας ψωμί, ελιές και κρεμμύδια».
Το μυστικό της μακροζωίας του, όπως μας αποκαλύπτει, είναι η πολλή δουλειά, «μέχρι πριν νοσήσει εργαζόταν ακόμη στα χωράφια», το πολύ περπάτημα και το καθόλου άγχος.
Τρώει απαραίτητα τρία γεύματα την ημέρα, έχοντας στο πρωινό του τσάι και φρυγανιές, κανονικό μεσημεριανό και μόνον ένα γιαουρτάκι για βραδινό, προσέχοντας και τη … σιλουέτα του.
Και φυσικά δεν έχει καθόλου άγχος παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στη ζωή.
Του αρέσει η καλή παρέα, «ψοφάει για κουβεντολόι» και δεν χάνει ευκαιρία να βρίσκεται με τα μέλη της οικογένειάς του, τον καλό του φίλο και γείτονα Tommy Quinn, με τον οποίο κάνει περιπάτους και πηγαίνει και στα χωράφια, και φυσικά και με τους υπόλοιπους γείτονες και φίλους από το χωριό.
Ο κύριος Δημήτρης Βλαχοκυριάκος, αφού νίκησε τον κορωνοϊό στα 103 του και έγινε παγκόσμιο φαινόμενο, δε φοβάται τίποτα και σκοπεύει να παραμείνει παλληκαράκι για πολλά χρόνια ακόμη στο αγαπημένο του Λυγουριο, περιτριγυρισμένος από αγαπημένους συγγενείς και φίλους.
