Το Καλλιτεχνικό Γυμνάσιο Αργολίδας στο πλαίσιο της δημιουργικής εξωστρέφειας την οποία από την αρχή κιόλας της λειτουργίας του επιδίωξε, οργάνωσε μία σειρά από εργαστήρια τέχνης τα οποία υλοποίησαν σημαντικοί καλλιτέχνες οι οποίοι κατοικούν ή έχουν τις ρίζες τους στο νομό Αργολίδας. Πρόσφατα καλεσμένος του Καλλιτεχνικού Σχολείου ήταν ο αναγνωρισμένος Γλύπτης Θανάσης Καλατζής, ο οποίος με χαρά επισκέφτηκε το Σχολείο, μίλησε με τους μαθητές/ τριες για τη τέχνη της Γλυπτικής και πραγματοποίησε ένα υπαίθριο εργαστήρι γλυπτικής μαρμάρου στην αυλή του Σχολείου.
Οι μαθητές του Καλλιτεχνικού Σχολείου γνώριζαν τον Γλύπτη Θανάση Καλατζή, όταν στις αρχές κιόλας του σχολικού έτους τον είχαν συναντήσει στο 1ο Συμπόσιο Γλυπτικής Μαρμάρου, το οποίο διοργανώθηκε στη πόλη του Ναυπλίου. Στο τεράστιο υπαίθριο εργαστήριο του Συμποσίου οι μαθητές είχαν συνομιλήσει μαζί του και βέβαια είχαν την ευκαιρία να δουν εν τη γενέσει του το μαρμάρινο γλυπτό το οποίο δημιουργούσε μέσα στα πλαίσια του Συμποσίου και πλέον κοσμεί μαζί με τα υπόλοιπα έργα την πόλη του Ναυπλίου.
Ο Θανάσης Καλατζής γεννήθηκε σε χωριό της Αρκαδίας και ζει στο Ναύπλιο. Αρχικά σπούδασε Μαρμαρογλυπτική στον Πύργο της Τήνου, (πρέπει να σημειωθεί η μεγάλη καλλιτεχνική παράδοση του νησιού από τον 19ο αιώνα μέχρι τις μέρες μας μια παράδοση την οποία η Μαρμαρογλυπτική Σχολή της Τήνου κρατά ζωντανή). Αργότερα συνέχισε τις σπουδές του στο τμήμα Γλυπτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών στο εργαστήριο του Θεόδωρου Παπαγιάννη. Εργάστηκε ως Γλύπτης στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και αργότερα στην αναστήλωση της Θόλου στον Αρχαιολογικό χώρο της Επιδαύρου, θέση στην οποία βρίσκεται μέχρι σήμερα. Έχει στο ενεργητικό του πολλές εκθέσεις Γλυπτικής και αρκετά συμπόσια Γλυπτικής στο μάρμαρο στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ο Καλλιτέχνης μίλησε με τους μαθητές μας για τη σχέση του ανθρώπου με το μάρμαρο η οποία αρχίζει πολύ νωρίς κατά τη Μέση Νεολιθική Περίοδο. Η ουσιαστική όμως σχέση του ανθρώπου με το μάρμαρο αρχίζει βασικά στην πρώιμη εποχή του χαλκού στα Κυκλαδίτικα νησιά του Αιγαίου. Στην πρώιμη ιστορική περίοδο το άσπρο μάρμαρο που λαμπίριζε στο ξερό Κυκλαδικό τοπίο, τράβηξε την προσοχή του ανθρώπου που κατοίκησε τους τόπους αυτούς. Η μοναδική συγκυρία της ανάπτυξης του Κυκλαδικού πολιτισμού στη Νάξο τη Πάρο και την Τήνο, νησιά γεμάτα μάρμαρο, οδήγησε στην γέννηση της Γλυπτικής του μαρμάρου, της Τέχνης που διαδόθηκε και επικράτησε σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο με επίκεντρο πάντοτε την Ελλάδα.
Οι μαθητές του Καλλιτεχνικού Σχολείου ήταν προετοιμασμένοι μέσα από το μάθημα της Ιστορίας της Τέχνης από την οποία έχουν πλέον διδαχθεί τη συνεχή εξελικτική πορεία της Αρχαίας Ελληνικής Γλυπτικής η οποία ακολουθεί την εξελικτική διαδικασία της ιστορίας του ανθρώπου μέσα στο χρόνο.
Η Γλυπτική μαρμάρου εξελίχθηκε από τον πρώιμο κυκλαδικό πολιτισμό δημιουργώντας τα απαράμιλλης αφαιρετικής πλαστικότητας κυκλαδικά ειδώλια που κατορθώνουν σε τόσο πρώιμη εποχή να αποδώσουν το ανθρώπινο σώμα εμφυσώντας τη ζωή μέσα στο άψυχο υλικό του μαρμάρου. Αργότερα κατά την Αρχαϊκή Περίοδο με την εμφάνιση των κούρων και κορών που εντυπωσιάζουν με την στατική αισθητική τους έχοντας κύριο χαρακτηριστικό της μορφής των το «αρχαϊκό μειδίαμα», φτάνοντας αργότερα, στη κλασσική περίοδο με την εξέλιξη της Γλυπτικής η οποία φτάνει στο αποκορύφωμά της δίνοντας μοναδικά Αριστουργήματα, υψηλής αισθητικής αξίας. Γλυπτά στα οποία αποδίδεται το ιδεώδες του Αριστοτέλη ότι δηλαδή η Τέχνη είναι αποτελέσματα της δημιουργικής επέμβασης του ανθρώπου στη φύση με την ευρεία έννοια επειδή ο άνθρωπος κατασκευάζει έχοντας πρότυπο τη φύση.
Στη Νεοελληνική Τέχνη η προσφορά της Τήνου στη Γλυπτική είναι ανεκτίμητη με παράδοση που ξεκινάει από την αρχαιότητα, το νησί θα αποτελέσει μεγάλο καλλιτεχνικό κέντρο και τόπο καταγωγής των σημαντικότερων γλυπτών του 19ου αιώνα τον Γιαννούλη Χαλεπά, τους αδελφούς Φυτάλη, τον Λάζαρο και τον Αντώνιο Σώχο, τον Δημήτριο Φιλιππότη, τον Λουκά Δούκα, αλλά και εκατοντάδων άλλων γνωστών ή ανώνυμων καλλιτεχνών. Ο Α. Σώχος, (Γλύπτης του έφιππου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη που κοσμεί το πάρκο του Ναυπλίου), μιλώντας για την καλλιτεχνική παράδοση του νησιού έλεγε: “… ο αγριοβοριάς που φυσά και λυσσομανά ολοκαιρίς, συντελεί σ’αυτό το πνευματικό ξύπνημα, καθώς και στη δημιουργία και καλλιέργεια του ωραίου”.
Οι μαθητές του Καλλιτεχνικού Γυμνασίου το χάρηκαν πάρα πολύ. Κάτω από τα δέντρα της αυλής του Σχολείου τους έμαθαν για την Γλυπτική και συνέδεσαν τη γνώση με την πράξη, πήραν μια πρώτη γεύση σκαλίζοντας στο μάρμαρο, που πιθανόν κάποιοι από αυτούς να θελήσουν στο μέλλον να συνεχίσουν.
Σκοπός του υπαίθριου εργαστηρίου γλυπτικής, είναι να γνωρίσει και να εξοικειωθεί ο μαθητής /τρια με το υλικό του μαρμάρου, της επεξεργασίας και μορφοποίησή του με τα ειδικά εργαλεία σκαλίσματος τα οποία είναι σχεδόν πανομοιότυπα με αυτά των αρχαίων γλυπτών. Πρέπει να σημειώσουμε ότι η γλυπτική στο μάρμαρο θεωρείται δύσκολη γιατί είναι μόνο αφαιρετική, επίπονη και απαιτεί μεγάλη γνώση στην επεξεργασία του υλικού αλλά και αφοσίωση αλλά πάνω απ’ όλα Αγάπη).
Καμία θεωρία Τέχνης δεν μπορεί να να αποδώσει τους καρπούς που θα αποκομίσουν οι υποψήφιοι καλλιτέχνες μέσω της πράξης και των καρπών που αφήνουν τα εργαστήρια. Το Καλλιτεχνικό Σχολείο Αργολίδας ευχαριστεί θερμά τον Γλύπτη Θανάση Καλατζή που προσέφερε αυτή τη μοναδική και ευχάριστα δημιουργική εμπειρία στους μαθητές / τριες μας.
Κείμενο: Μάγδα Μάρα
