Η επισιτιστική κρίση δυστυχώς δεν είναι μακριά και φαίνεται πως αρχίζει να αγγίζει την Αργολίδα και την Πελοπόννησο.
Στην έρευνα του «anagnostis.org» μιλούν ειδικοί και επαγγελματίες του αγροτικού τομέα και αναλύουν τις συνθήκες και τα αίτια που «υποχρεώνουν» πια τους καλλιεργητές να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους.
Ζοφερές είναι οι προβλέψεις για την κρίση τροφίμων που πλησιάζει, ακόμη και για την Αργολίδα που θεωρείτο η Καλιφόρνια της Ελλάδας. Οι ελλείψεις σε αγροτικά προϊόντα αρχίζουν να φαίνονται στον ορίζοντα και θα γίνουν περισσότερο ορατές στο μέλλον, αφού άδειοι θα μένουν οι πάγκοι των λαϊκών αγορών, των οπωροπωλείων και των super-markets.
Ο Σπύρος Αντωνόπουλος, πρόεδρος της Ε.Α.Σ. Αργολίδας και μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών και ο Τάσος Μπινιάρης, γεωπόνος, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Γεωπόνων Αργολίδας και μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Γεωπόνων Ελλάδας, περιγράφουν τη σημερινή κατάσταση στις καλλιέργειες της Αργολίδας και εξηγούν τη μείωση της παραγωγής και τις ελλείψεις.
Τι λένε οι προβλέψεις για το 2023 στον κόσμο
Κώδωνα κινδύνου κρούουν οι ειδικοί για τη σοβαρή επισιτιστική κρίση που θα αντιμετωπίσει ο κόσμος σύντομα, καθώς θεωρούν πως «το 2023 θα ζήσουμε έναν από τους μεγαλύτερους λιμούς στην ανθρώπινη ιστορία», αφού οι συγκομιδές θα είναι «σημαντικά χαμηλότερες από την επόμενη χρονιά και πέρα».
Μαζί με τις ελλείψεις αγροτικών προϊόντων όμως θα υπάρξει και άγριος πληθωρισμός στις τιμές και το κόστος του φαγητού θα εκτιναχθεί και θα φτάσει στο 30% του οικογενειακού εισοδήματος. Μελέτη του ΟΗΕ δείχνει πως από τις οικιακές δαπάνες κάθε οικογένειας θα αυξηθεί κατά 50% το ποσόν που θα διατεθεί για διατροφή.
Τι γίνεται με τις καλλιέργειες στην Αργολίδα
Η ακρίβεια, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η έλλειψη λιπασμάτων ποτάσας λόγω των κυρώσεων στη Ρωσία και η κοστοβόρα παραγωγή αζωτούχων λιπασμάτων φαίνεται πως χτυπούν ανελέητα τις καλλιέργειες στην Αργολίδα με αποτέλεσμα να συρρικνώνονται συνεχώς.
Σ. Αντωνόπουλος: «Στην περιοχή μας όλα επιδεινώνονται με τρομακτικό ρυθμό»
«Τραγικές καταστάσεις βιώνουν οι αγρότες στην Αργολίδα» δηλώνει στο «anagnostis.org» ο Σπύρος Αντωνόπουλος. «Με την ακρίβεια στην ενέργεια από το καλοκαίρι και μετά υπάρχουν αγρότες που είδαν λογαριασμούς της τάξης των 15.000 ευρώ στις γεωτρήσεις τους ενώ υποτίθεται η τιμολόγηση του αγροτικού ρεύματος είναι χαμηλότερη από εκείνη του οικιακού.
Τα νούμερα αυτά είναι τρελλά. Παράλληλα, η αύξηση στις τιμές της ενέργειας έχει εκτοξεύσει και τις τιμές στα λιπάσματα με αποτέλεσμα το κόστος καλλιέργειας να ανεβαίνει σε δυσθεώρητα ύψη και οι αγρότες να μη μπορούν πλέον να μείνουν στο επάγγελμα», τονίζει ο κ. Αντωνόπουλος.
«Στην περιοχή μας όλα επιδεινώνονται με τρομακτικό ρυθμό. Δυστυχώς και η καταστροφή της παραγωγής φέτος, λόγω του παγετού, έχει συντελέσει στο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί. Παράλληλα, ο ΕΛΓΑ συνεχίζει να μας εμπαίζει με το θέμα των αποζημιώσεων και ούτε γνωρίζουμε πότε και πόσα θα δοθούν.
Με τα σημερινά δεδομένα λοιπόν ένα τμήμα των καλλιεργειών εγκαταλείπεται και είναι αναμενόμενο ότι θα υπάρξουν μεγάλες ελλείψεις τροφίμων στην αγορά.
Αν δεν στηριχθεί ο πρωτογενής τομέας και ο αγρότης η κατάσταση θα γίνει ακόμη πιο τραγική», καταλήγει ο πρόεδρος της ΕΑΣΑ, προδιαγράφοντας ένα δυσοίωνο μέλλον για τα νοικοκυριά της Αργολίδας.
Τ. Μπινιάρης: «Περισσότερο από το 30% του Αργολικού κάμπου είναι εγκαταλελειμμένες καλλιέργειες»
«Οι αγρότες είναι πια στα κάγκελα. Η αύξηση των τιμών στα αζωτούχα λιπάσματα σε σχέση με πέρυσι, ως απότοκο της αύξησης στις τιμές ενέργειας, έχει ξεπεράσει το 100%. Για παράδειγμα, το πιο φθηνό λίπασμα, η θειική αμμωνία, πέρυσι κόστιζε 12 ευρώ τα 40 κιλά και φέτος έχει ανέβει στα 34 με 36 ευρώ τα 40 κιλα. Αντίστοιχα και οι τιμές όλων των λιπασμάτων έχουν διπλασιαστεί ή και τριπλασιαστεί. Το κόστος επομένως καλλιέργειας έχει ανέβει σε δυσθεώρητα ύψη», τονίζει στο «anagnostis.org» ο γεωπόνος Τάσος Μπινιάρης.
«Μελέτη που είχαμε εκπονήσει το 2019 με το Ινστιτούτο Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) έδειξε ότι διαχρονικά, από το 1998 και μετά, έχουμε μείωση στην αγορά λιπασμάτων, με χειρότερη χρονιά το 2015. Ε, τώρα έχουμε το μισό από ότι είχαμε στη χειρότερη χρονιά.
Αυτό φανερώνει εγκατάλειψη των καλλιεργειών αλλά και μείωση της παραγωγικότητας με αποτέλεσμα να μην έχουμε ούτε ποσότητα αγροτικών προϊόντων, ούτε ποιότητα. Όλα αυτά έχουν ως απότοκο το γκρέμισμα του εισοδήματος των παραγωγών και τη σταδιακή τους έξοδο από το επάγγελμα. Αυτή τη στιγμή, κατ’ εκτίμηση, περισσότερο από το 30% του Αργολικού κάμπου είναι εγκαταλελειμμένες καλλιέργειες», επισημαίνει.
«Στις αυξήσεις στις τιμές των λιπασμάτων έχουν συντείνει και οι ευρωπαϊκές κυρώσεις στη Ρωσία, που είναι κύριος παραγωγός λιπασμάτων ποτάσας. Αλλά ας μη γελιόμαστε, οι αυξήσεις είχαν αρχίσει από το Σεπτέμβριο και ο πόλεμος που ήρθε στη συνέχεια έδωσε ένα ακόμη χτύπημα.
Μέχρι τώρα, λόγω ακρίβειας, δεν είχαμε λίπανση κι αυτό συντελεί στη μειωμένη παραγωγή. Στα εσπεριδοειδή βέβαια είναι λίγο πιο εύκολο να έχουμε παραγωγή χωρίς λίπανση αλλά για τα πυρηνόκαρπα-ροδάκινα, βερύκοκα, κεράσια- δυστυχώς απαιτείται. Άρα, ό,τι παραχθεί θα παραχθεί με πολύ υψηλό κοστολόγιο.
Σύμφωνα με την ίδια μελέτη του ΙΟΒΕ του 2019, στο συνολικό κόστος παραγωγής εκείνη τη χρονιά το κόστος για τη λίπανση ήταν το 7% και το κόστος για την ενέργεια το 32%. Σήμερα, τα αντίστοιχα κόστη έχουν αυξηθεί στο 14% για τη λίπανση και πάνω από το 50% για την ενέργεια. Οπότε, όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, το κόστος παραγωγής έχει εκτοξευθεί και αυτό δεν είναι δυνατόν να μην επηρεάσει και την ποσότητα των παραγομένων προϊόντων αλλά και το πόσοι αγρότες θα έχουν τη δυνατότητα να παραμείνουν στα χωράφια τους», καταλήγει ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Γεωπόνων Αργολίδας.
Υπάρχει λύση στον ορίζοντα;
Η ανυπαρξία ενιαίας αγροτικής πολιτικής εξ απαρχής του ελληνικού κράτους είναι η πηγή του προβλήματος, σύμφωνα με τον κ. Μπινιάρη.
«Δεν μπορούμε να έχουμε πολιτική επιδοτήσεων, γιατί αυτή δεν είναι βιώσιμη λύση. Αν θέλουμε να έχουμε μέλλον πρέπει επιστήμονες να κάτσουν στο τραπέζι και να χαράξουν ενιαία εθνική αγροτική πολιτική, που θα ακολουθήσουν μετά όλες οι κυβερνήσεις.
Το κράτος πρέπει να στηρίξει και να ενισχύσει τον πρωτογενή τομέα. Δεν μπορεί έναν πυλώνα της οικονομίας να μην τον στηρίζεις. Όταν οι αγρότες έχουν εισόδημα κινείται και όλη η αγορά», επισημαίνει.
Όσον αφορά στο μέλλον ο κ. Μπινιάρης επιμένει στο ότι θα πρέπει να υπάρξουν δημόσιες επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα, με πρώτο παράδειγμα τις μεταφορές.
«Στην Αργολίδα, μια ζωτικής σημασίας επένδυση είναι ο Ανάβαλος. Η ανακατασκευή του δικτύου με παράλληλη λειτουργία φωτοβολταϊκού ή αιολικού πάρκου στην περιοχή του Αναβάλου θα προσέφερε εξοικονόμηση ενέργειας και επομένως χαμηλότερο κοστολόγιο, ανταγωνιστικότητα των προϊόντων και εν τέλει επαρκείς ποσότητες τροφίμων στην αγορά. Δεν χρειάζονται πολλά για να βρούμε τη λύση στο πρόβλημα. Δράσεις συνολικού οφέλους χρειάζονται και αγροτική πολιτική, τόσο τοπικά όσο και ευρύτερα», καταλήγει ο κ. Μπινιάρης, αφήνοντας ένα παράθυρο αισιοδοξίας, υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει βούληση χάραξης αγροτικής πολιτικής και ενίσχυσης του πρωτογενούς τομέα.
Με την κρίση τροφίμων να μας χτυπά την πόρτα και με τα χωράφια σιγά-σιγά να εγκαταλείπονται στην Αργολίδα αλλά και στην Πελοπόννησο γενικότερα, είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητο να ληφθούν το συντομότερο δυνατόν μέτρα για την αναδιάρθρωση και επέκταση των καλλιεργειών αλλά και μέσω του κράτους να εξασφαλισθούν επαρκείς ποσότητες λιπασμάτων για την κρίσιμη ώρα.
Αλλιώς, το μέλλον προδιαγράφεται σκοτεινό για όλους.
