Στην Κόρινθο θα βρεθεί ο Παύλος Πολάκης για την παρουσίαση του βιβλίου «Εφιάλτης στην χώρα του Μητσοτάκη» στο Δημοτικό Θέατρο Κορίνθου, την Τετάρτη στις 7 το απόγευμα. Σε μια ομιλία με θέμα την Ακρίβεια και την Διαφθορά στον καιρό της Πανδημίας.
Θα ήταν δύσκολο ακόμα και για έναν πετυχημένο συγγραφέα θρίλερ, όπως ο Στίβεν Κινγκ, να περιγράψει σε μια συλλογή διηγημάτων το θρίλερ της γαλάζιας διακυβέρνησης: «Εφιάλτης στην χώρα του Μητσοτάκη».
Σε ένα διήγημα αυτού του θρίλερ ο συγγραφέας θα έπρεπε να φανταστεί και να περιγράψει μια καθημερινότητα γεμάτη αστυνομική βία, σαν αυτή που ένιωσαν ο Ινδαρές και ο νεαρός συμπολίτης μας που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού στη Νέα Σμύρνη. Σαν αυτή που ένιωσαν στις πλάτες τους δεκάδες νέοι στις πλατείες τον καιρό των λοκντάουν.
Σε άλλο διήγημα θα έπρεπε να περιγράψει μια χώρα με τον ασφυκτικό έλεγχο της Ενημέρωσης από το Κράτος, που συντελείται με την βοήθεια των πιο αναξιόπιστων Μέσων Ενημέρωσης που είχε ποτέ η Ελλάδα.
Μια χώρα όπου η δημοσιογραφία κουκουλώνει τα σκάνδαλα και η πολιτική εξουσία διώκει τους εισαγγελείς που τα ερευνούν. Μια χώρα όπου η Δημόσια Τηλεόραση και οι Μυστικές Υπηρεσίες υπάγονται κατευθείαν στον Κυβερνήτη της Χώρας και διαχειρίζονται από τον ίδιο.
Σε ένα τρίτο θα έπρεπε να νιώσει πρώτα ο ίδιος και μετά να μεταφέρει στους αναγνώστες του την αγωνιώδη προσπάθεια γιατρών και νοσοκόμων να κρατήσουν μόνοι τους, επί δύο χρόνια, όρθιο, ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, που κατέρρεε σε μια περίοδο Πανδημίας. Με 26.000 νεκρούς, οι περισσότεροι από τους οποίους θα είχαν σωθεί, αν υπήρχαν ΜΕΘ και αν είχαν προσληφθεί γιατροί και νοσοκόμοι.
Αυτή την περίοδο ο συγγραφέας θα άνοιγε ένα νέο κεφάλαιο. Θα ήταν το θρίλερ της Ακρίβειας και θα είχε ιστορίες με μικροέμπορους και μικροεπιχειρηματίες που ανοίγουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, κρατώντας την ανάσα τους. Ανθρώπους που σκεπάζονται στο σαλόνι με κουβέρτες, γιατί δεν έχουν πετρέλαιο στο καλοριφέρ. Αυτοκίνητα που μαζεύουν σκόνη ακινητοποιημένα, γιατί η βενζίνη ξεπέρασε τα δύο ευρώ. Ανθρώπους που υπογράφουν εξευτελιστικές πτωχεύσεις, αφήνοντας τις περιουσίες τους στους λύκους των funds. Ηλικιωμένους με συντάξεις 400 ευρώ, που δεν μπορούν να περάσουν ούτε την πόρτα του σούπερ μάρκετ. Νέους που αναζητούν δουλειά και εισπράττουν προσφορές για ταπεινωτικά μεροκάματα.
Υπάρχει βέβαια κι ένα άλλο διήγημα, που ξεκίνησε να γράφεται πρώτο και δεν έχει τελειώσει ακόμα, ούτε ξέρει κι ο ίδιος ο συγγραφέας αν και πότε θα τελειώσει. Είναι το διήγημα της Διαφθοράς. Αυτό είναι το διήγημα με τις περισσότερες σελίδες, γεμάτες από μοναδικά θαύματα!
Προσλήψεις golden boys, με golden μισθούς στην ΔΕΗ! Πανάκριβα προγράμματα κατάρτισης (sic) για γαλάζιες εταιρείες, γαλάζιων παιδιών, με ακαταλαβίστικα «σκόιλ ελικίκου» και «μέτζη του νέουκτη»! Λίστες «πετσωμένων» ΜΜΕ!
Δισεκατομμύρια σε απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς! Απευθείας αναθέσεις σε δημοσκοπικές εταιρείες, για να βγαίνει «καταλληλότερος»! Συναλλαγές με γραφικές φιγούρες σαν τον Μένιο Φουρθιώτη! Απαλλαγές ποινικών ευθυνών για μεγαλοστελέχη τραπεζών που έδιναν θαλασσοδάνεια! Αναδρομικούς νόμους για να διορίζονται σεκιουριτάδες, διοικητές των Μυστικών Υπηρεσιών! Και πολλά άλλα!
