Το Ναύπλιο ετοιμάζεται από τώρα να γιορτάσει τα 200 χρόνια από την απελευθέρωσή του

2 απαντήσεις

1. Ευάγγελος Αλεξανδρής

   2 Μαρ 2022 – 13:29

   Την πραγματική ιστορία των γεγονότων της παράδοσης του Παλαμηδίου από τους Οθωμανούς στους Ρωμιούς και τον βομβαρδισμό της παραδομένης πόλης των Ρωμιών από το Παλαμήδι των άλλων Ρωμιών, πότε θα την εμφανίσετε στους δημότες; Είναι τελικά “εθνικόν το αληθές” ή ακόμα όχι γιατί φοβόμαστε ή ντρεπόμαστε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους;
   Διότι επιμένετε σε ένα παραμορφωμένο, φιλολογικό ωραιοποιημένο, καλλωπισμένο εθνικοπατριωτικοθρησκευτικό διήγημα ηρωικών πράξεων που τίποτα το ηρωικό δεν έχουν, βαφτίζουν αυθόρμητες κινήσεις συχνά τυχοδιωκτών για πλιάτσικο, ανεξάρτητα από το ποιον είχαν κάθε φορά στο στόχαστρο, Ρουμελιώτες κατά Μοραϊτών και τούμπαλιν, Κωλοκοτρωναίοι κατά Υψηλάντη… Γι’ αυτό υπήρχαν τουλάχιστον πέντε αντίπαλα στρατόπεδα εχθροπραξιών μεταξύ των Ρωμιών μόνο στον Μοριά, όταν μπήκε ο Ιμπραήμ να καθαρίσει με τον Αιγυπτιακό στρατό για τον Σουλτάνο.
   Επιμένετε σε αναχρονισμούς, επικαλύπτοντας τα αληθινά ιστορικά γεγονότα του 1821 – 22 με μυθολογία κατασκευασμένη εκ των υστέρων για να θεμελιωθεί το εθνικό διήγημα σφυρηλάτησης μιας νέας εθνικής ταυτότητας πάνω σε ψεύδη. Αυτό όμως καλλιεργεί κι αναπαράγει ψευδαισθήσεις, άγνοια, αυθυποβολές ανωτερότητας της φυλής και καταλήγουν σε ρατσιστικά σύνδρομα μισαλλοδοξίας, ξενοφοβίας, μοιρολατρίας.
   Αρχίστε μέσα στα σχολεία να εξιστορείτε τα γεγονότα με προσέγγιση στην ιστορική αλήθεια και αυτό να γίνεται συστηματικά παντού στην κοινωνία, χωρίς φερετζέδες και τερτίπια λογοκρισίας και έπαρσης κάθε λογής.
   Ας γίνει αρχή φέτος, στα 200 χρόνια, καιρός είναι!
2. Ευάγγελος Αλεξανδρής

   2 Μαρ 2022 – 19:06

   Ένας ακόμα μύθος: η Άλωση του Παλαμηδίου και το ρεσάλτο του Σταϊκόπουλου.
   Τα γεγονότα της Άλωσης του Παλαμηδιού ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΠΟΤΕ σε ιστορικές επιστημονικές διατριβές και είναι γνωστά ως προφορικοί θρύλοι δημοσιευμένοι από τους ιστοριογράφους της Επανάστασης. Ιδιαίτερα από τον Μιχ. Γ. Λαμπρυνίδη και από τη διεξοδική μονογραφία του Πάνου Λιαλιάτση που δημοσιεύθηκε προσφάτως σε οκτώ συνέ­χειες σε ημερήσια εφημερίδα των Αθηνών.
   Όλοι τονίζουν την αποφασιστική συμβολή του Αϊβαλιώτη αγωνιστή Δημητρίου Μοσχονησιώτη, ο οποίος προθυ­μοποιήθηκε να ανέβει πρώτος στα τείχη των έρημων οχυρών, υπερπήδησε τις αφύλακτες επάλξεις, όρμησε πρώ­τος και μόνος μέσα στο κάστρο και με το θάρρος και την άφοβη παλικαριά του εξουδετέρωσε την υποτυπώδη Οθωμανική φρουρά ελάχιστων Αρβανιτών που είχε παραμείνει αντί να καταφύγει μαζί με τους Οθωμανούς στο Ναύπλιο προς συνθηκολόγηση. Αμέσως έδωσε ο Μοσχονησιώτης το σύνθημα στους Ρωμιούς που ακολουθούσαν για να εφορμήσουν κι αυτοί και να ολοκληρώσουν την άλωση του έρημου και άοπλου Παλαμηδιού.
   Ο Δημήτριος Μοσχονησιώτης είχε συλλάβει την προηγούμενη νύχτα σε περιπολία γυρω από το Παλαμήδι δυο Αλβα­νούς και μια γυναίκα, που είχαν βγει και μάζευαν χόρτα έξω από το κάστρο. Τους οδήγησε αμέσως στον Στ. Σταϊκόπουλο, στον οποίον αυτοί επιβεβαίωσαν ότι οι Τούρκοι είχαν αποχωρήσει από το φρούριο, εξουθενωμέ­νοι από την πολιορκία και την έλλειψη τροφής, είχαν κατέβει στο Ναύπλιο και μελετούσαν τρόπο παράδοσης και διαφυγής στην Τουρκία με συνθηκολόγηση.
   « Ο Α. Μοσχονησιώτης, σίγουρος ότι οι δυο Αρβανίτες είπαν την αλήθεια» γράφει ο Πάνος Λιαλιάτσης «παρακίνησε τον Σταϊκόπουλο να πάρει την απόφαση για το ρε­σάλτο. Για να πείσει αυτόν και τους άλλους καπεταναίους ότι οι πληροφοριοδότες είπαν την αλήθεια, δέχθηκε πρώτος αυτός ν’ ανεβεί με σκάλα τα τείχη της Γιουρούς ντάπιας και, αν οι στρατιώτες που ήταν κοντά της ακούσουν πυροβολισμό, να κατα­λάβουν ότι σκοτώθηκε. Αν ακούσουν μόνο φωνές να καταλάβουν ότι πιάστηκε, οπότε να φύγουν και να τιμωρήσουν αυστηρά τους δυο Αρβανίτες… Στην περίπτωση όμως που θα βρει τον προμαχώνα αφρούρητο αμέσως θα τους ειδοποιήσει ν’ ανεβούν κι αυτοί στα τείχη».
   Όταν έφτασε η ώρα του “ρεσάλτου” ο Αϊβαλιώτης Δημήτριος Μοσχονησιώτης, πατώντας σε μια σκάλα που είχαν κουβαλήσει οι πολιορκητές, έκανε τον σταυρό του και πήδηξε μέσα στη ντάπια, άρπαξε αιφνιδιαστικά τον μοναδικό φρουρό του φυλακίου, τον αδρανοποίησε, μάζεψε όλα τα όπλα που υπήρχαν μέσα στο φυλάκιο και κάλεσε τα άλλα παλικάρια που περίμεναν από κάτω να ανέβουν κι’ αυτά γρήγορα στο τείχος. Αφού ολοκληρώ­θηκε η κατάληψη της έρημης Γιουρούς ντάπιας, κουβάλησαν τη σκάλα στη διπλανή Καρά ντάπια, όπου πάλι ο Μοσχονησιώτης με τον ίδιο τρόπο πήδηξε πρώτος μέσα από τα τείχη και πάλι με τον ίδιο τρόπο την κυρίευσε χωρίς να συναντήσει καμιά αντίσταση από κανέναν, ειδοποιώντας τους Έλληνες να ορμή­σουν μέσα. Σε λίγο όλες οι ντάπιες κυριεύθηκαν και το άπαρτο έως τότε Παλαμήδι έπεσε, εφόσον ήταν ήδη παρατημένο, χωρίς να πέσει ούτε μια ντουφεκιά!
   Ήταν ξημερώματα της 30 Νοεμβρίου 1822. Η “απελευθέρωση” και του ήδη παραδομένου Ναυπλίου υπό συνθηκολόγηση και διαπραγμάτευση από ημέρες πριν, ήταν πια εύκολη υπόθεση η οποία παρουσιάζεται ως στρατιωτική προέλαση των Ρωμιών, ενώ πρόκειται για ειρηνική συνθηκολόγηση των Οθωμανών συγκεντρωμένων στο Ναύπλιο.
   Οι Οθωμανοί διαπραγματεύονταν από ημέρες με δυο τουλάχιστον Ρωμιούς, τον Καπιτάν Λαφύρα (Θεόδωρο Κωλοκοτρώνη) που συγκέντρωνε όλα τα λάφυρα των Οθωμανών και την Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα που με τα πλοιάρια των Σπετσιωτών διαπραγμάτευε τη φυγή αυτών των Οθωμανών που μπορούσαν να πληρώσουν τα λύτρα διαφυγής.
   Ο Σταϊκόπουλος ήταν μισθοφόρος πλιατσικαδόρος, εκτός διαπραγματεύσεων και ζήλευε, όπως όλοι οι Ρωμιοί οπλαρχηγοί, τον Καπιτάν Λαφύρα που έπαιζε το χοντρό παιχνίδι, κάνοντας αντιπερισπασμό με την επίθεση στο Παλαμήδι για να διεκδικήσει μερίδιο.
   Ευάγγελος Αλεξανδρής
   Εκπαιδευτικός, Κοινωνιολόγος, Δημοσιογράφος.