Πρώτη καταγραφή λύκου στην Πελοπόννησο μετά από 100 χρόνια (Βίντεο)

Η τελευταία φορά που αναφέρθηκε λύκος στην Πελοπόννησο ήταν το 1930 ο οποίος μάλιστα είχε σκοτώσει ένα γάιδαρο στην περιοχή του Πάρνωνα.

Πα 11 Φεβ 2022 – 20:23

anagnostis newsroom

Χρόνος ανάγνωσης

2 λεπτά

4 σχόλια

Μέχρι σήμερα ακούγαμε και διαβάζαμε διάφορες φήμες για παρουσία λύκου στην Πελοπόννησο, ωστόσο χωρίς σοβαρές αποδείξεις, δηλαδή, βίντεο, φωτογραφίες, κάποιο τροχαίο κτλ όλες αυτές οι αναφορές παρέμεναν απλές φήμες. Αυτά όλα μέχρι χθες, γιατί χθες στην εκπομπή Ο3 της ERTFLIX ο Θεόδωρος Κομηνός καθηγητής Ζωολόγος του εργαστηρίου Ζωολογίας και Βιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έκανε λόγο για την πρώτη επίσημη καταγραφή λύκου στην Πελοπόννησο έπειτα από 100 χρόνια!

Ο καθηγητής εξηγεί ότι η καταγραφή έγινε τον Δεκέμβριο του 2019 και έγινε τυχαία κατά την διάρκεια μιας μελέτης για την παρουσία τσακαλιών στην Πελοπόννησο. Ο καθηγητής συνεχίζει λέγοντας πως μελετούν την παρουσία του τσακαλιού σε όλη την Πελοπόννησο εδώ και περίπου 8 -9 χρόνια, οπότε έχουν τοποθετηθεί πάρα πολλές κάμερες σε διάφορα σημεία. Έτσι κάποια στιγμή τον Δεκέμβριο του 2019 μια από αυτές τις κάμερες κατέγραψε λύκο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι πρόκειται για την πρώτη επίσημη καταγραφή λύκου στην Πελοπόννησο έπειτα από 100 χρόνια, ενώ η τελευταία φορά που αναφέρθηκε λύκος στην Πελοπόννησο ήταν το 1930 ο οποίος μάλιστα είχε σκοτώσει ένα γάιδαρο στην περιοχή του Πάρνωνα.

Ο καθηγητής συνεχίζει λέγοντας ότι ήταν φυσικό επόμενο ότι κάποια στιγμή θα εμφανιστεί ο λύκος και στην Πελοπόννησο, εκτιμώντας ότι πρέπει να έχει εμφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια τουλάχιστον πάνω από μια δεκαετία απλώς δεν το γνωρίζουν οι ντόπιοι, δεν το ξέρουν ή τον μπερδεύουν με τα τσακάλια . Για επιπλέον επιβεβαίωση χρησιμοποίησαν την Μιλού η οποία είναι Βέλγικο Μαλινουά και συμμετέχει στην διεξαγωγή της μελέτης ως ειδικά εκπαιδευμένος σκύλος που ανιχνεύει περιττώματα λύκων και τσακαλιών. Έδωσαν λοιπον στην Μιλού να μυρίσει 3 διαφορετικά περιττώματα, από 3 διαφορετικές περιοχές και η Μιλού ανταποκρίθηκε θετικά, δηλαδή ήταν περιττώματα λύκων από 3 διαφορετικές περιοχές !!!

Καθώς η σπανιότητα του είδους έχει εξαπλωθεί πλέον σε όλη την χώρα, από πλευράς μας αντί επιλόγου, μια παρατήρηση και μια ερώτηση, οι 2 ΜΚΟ στους 700 σπάνιους που διατείνονται ότι έχουν καταμετρημένους σε όλη την χώρα συμπεριλαμβάνουν και αυτούς της Πελοποννήσου ή όχι ?

Άντε λοιπόν με το καλό και στην Κρήτη…

του Αλέξανδρου Παλαιoλόγου (iHunt.gr)

Κυνήγι

Όλες οι ειδήσεις στο Google News. Εγγραφή στο Newsletter‘.
Like στη σελίδα μας στο Facebook. Ακολούθησε μας στο Twitter.
Οι τελευταίες Ειδήσεις του anagnostis.org από την Πελοπόννησο. Τι συμβαίνει στην Αργολίδα. Τα νέα σε Άργος, Ναύπλιο, Επίδαυρο, Ερμιονίδα.

Σχόλια

4 απαντήσεις

Ευάγγελος Αλεξανδρής

11 Φεβ 2022 – 20:30

Ο τροφικός καταρράκτης είναι μια από τις ανακαλύψεις του τελευταίου μισού αιώνα. Ένας τροφικός καταρράκτης είναι ένα οικολογικό φαινόμενο το οποίο ξεκινά από την κορυφή της τροφικής αλυσίδας και φτάνει στη βάση της.
Ένα κλασσικό παράδειγμα αυτού του φαινομένου συνέβη στο Εθνικό Πάρκο Γιέλοστοουν στις ΗΠΑ, όπου το 1995 επανεγκαταστάθηκαν λύκοι.
Ξέρουμε πως οι λύκοι σκοτώνουν διάφορα είδη ζώων αλλά έχουμε μικρότερη επίγνωση του γεγονότος πως δίνουν ζωή σε πολλά άλλα.
Οι λύκοι απουσίαζαν για 70 χρόνια από το πάρκο και μια συνέπεια αυτού ήταν να αυξηθεί ο πληθυσμός των ελαφιών επειδή δεν υπήρχε κανένας να τα κυνηγήσει. Παρά τις προσπάθειες των ανθρώπων να ελέγξουν την αύξηση του πληθυσμού τους αυτά κατάφεραν να μειώσουν την βλάστηση σε σημείο που δεν έμεινε τίποτα.
Αλλά μόλις έφτασαν οι λύκοι, αν και λίγοι σε αριθμό, άρχισαν να φαίνονται αξιοπρόσεκτα αποτελέσματα. Η παρουσία των λύκων έγινε αιτία να αλλάξουν συμπεριφορά τα ελάφια. Τα ελάφια άρχισαν να αποφεύγουν συγκεκριμένα μέρη του πάρκου –εκείνα που θα μπορούσαν να παγιδευτούν εύκολα από τους λύκους, ιδίως τις κοιλάδες και τα φαράγγια. Η βλάστηση στα μέρη αυτά άρχισε να αναγεννιέται αμέσως.
Σε ορισμένες περιοχές το ύψος των δένδρων τετραπλασιάστηκε σε μόλις έξι χρόνια.
Μόλις συνέβη αυτό τα πουλιά άρχισαν να επανεγκαθίστανται εκεί. Ο αριθμός των αποδημητικών πτηνών άρχισε να αυξάνεται σε μεγάλο βαθμό. Ο αριθμός των καστόρων αυξήθηκε επίσης γιατί στους κάστορες αρέσει να τρώνε δένδρα.

https://www.youtube.com/watch?v=C_S1036Bmsc
Ευάγγελος Αλεξανδρής

11 Φεβ 2022 – 20:41

Στην ορεινή περιοχή της κεντρικής Ιταλίας που ζω, υπάρχει το μεγαλύτερο και αρχαιότερο πάρκο της Ευρώπης. Η μισή Περιφέρεια Abruzzo, σχεδόν 2 εκατομμυρίων κατοίκων, είναι προστατευμένη, ονομάζεται “Πράσινη καρδιά της Ευρώπης” και φιλοξενεί αρκούδες, λύκους, αετούς… κάθε είδους άγρια ζώα που δεν απειλήθηκαν ποτέ με εξαφάνιση και συνεχίζουν να κυριαρχούν στην τοπική πανίδα από την προϊστορία.
Με την επιστημονική φροντίδα τα προβλήματα συμβίωσης είναι ελάχιστα, σχεδόν αμελητέα, ενώ τα οφέλη μέγιστα από κάθε άποψη, περιβαλλοντικά, οικονομικά, τουριστικά, πολιτισμικά…
Προσπάθησα να μεταφέρω την εμπειρία του Εθνικού Πάρκου του Αμπρούτσο στην Πελοπόννησο, αρχικά στην Αρκαδία με επίκεντρο το Μαίναλο, αλλά οι γραφειοκρατικές και πολιτικές ανεπάρκειες της Ελλάδας το απέτρεψαν.
Λύκους και αρκούδες βλέπουμε συχνά από τα παράθυρα των σπιτιών μας όσοι ζούμε κοντά σε δάσος ή συναντάμε με τα αυτοκίνητα σε ορεινές περιοχές. Πολλά από αυτά τα ζωάκια είναι τόσο φιλικά που αποκτούν ονόματα και γίνονται διάσημα στην τοπική κοινωνία, μασκότ των χωριών που τα προστατεύουν σε συνεργασία με τους ειδικούς του Εθνικού Πάρκου
https:/ /www.facebook.com/ wildlifephotographer. angelinaiannarelli/ posts/ 479506460412554
Ευάγγελος Αλεξανδρής

11 Φεβ 2022 – 21:29

To αρκουδάκι μας Juan Carrito, μασκότ στην περιοχή μας L’Aquila!

https://www.youtube.com/watch?v=-mm_UNC8IAw
Ευάγγελος Αλεξανδρής

11 Φεβ 2022 – 21:53

Με την ευκαιρία αυτή, ας ενημερωθούμε για το κορυφαίο αυτό είδος στο οποίο ανήκει και ο σκύλος:

Η ανάκαμψη των ευρωπαϊκών πληθυσμών του γκρίζου λύκου ξεκίνησε μετά την δεκαετία του 1950, όταν η παραδοσιακή αγροτική -κτηνοτροφική και γεωργική- οικονομία υποχώρησε και, έτσι, δεν υπήρχε ιδιαίτερη ανάγκη από τους ανθρώπους να διώκουν τους λύκους σε μεγάλο βαθμό. Ως την δεκαετία του 1980, οι μικροί και απομονωμένοι πληθυσμοί του λύκου άρχισαν να αυξάνονται και να επεκτείνονται, στον απόηχο της μειωμένης ανθρώπινης δραστηριότητας στις αγροτικές περιοχές και την ανάκτηση των διαθεσίμων θηραμάτων.

Ο γκρίζος λύκος προστατεύεται πλήρως στην Ιταλία μετά το 1976, και τώρα υπάρχει ένας ικανοποιητικός πληθυσμός 450-500 ατόμων, με ετήσια αύξηση της τάξης του 60%. Μάλιστα, άρχισαν να περνούν και στην ΝΑ. Γαλλία, στο Εθνικό Πάρκο Μερκαντούρ, μετά το 1993 και, τουλάχιστον πενήντα λύκοι ανακαλύφθηκαν στην περιοχή των δυτικών Άλπεων το 2000. Μέχρι το 2013, οι 250 γκρίζοι λύκοι στις δυτικές Άλπεις επέφεραν σημαντική επιβάρυνση στα πρόβατα και τις αίγες εκτροφής, με απώλεια πάνω από 5.000 ζώα το 2012. Στην Ιβηρική Χερσόνησο υπάρχουν περίπου 2.000 γκρίζοι λύκοι, εκ των οποίων 150 διαβιούν στην ΒΑ. Πορτογαλία. Στην Ισπανία, το είδος απαντάται στην Γαλικία, την Λεόν και τις Αστούριες. Αν και, εκατοντάδες από αυτούς θανατώνονται παράνομα κάθε χρόνο, ο πληθυσμός τους έχει επεκταθεί νότια κατά μήκος του ποταμού Ντούρο και ανατολικά προς τα Πυρηναία.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CF%82_%CE%BB%CF%8D%CE%BA%CE%BF%CF%82