Λέγεται πως τα είναι τα κάλαντα του Ομήρου που έλεγε στην Σάμο κρατώντας την ειρεσιώνη, για την οποία μας έχει παραδοθεί πως “ήδετο ταύτα επί πολύν χρόνον παρά των παίδων εν τη Σάμω” :
“Δῶμα προσετραπόμεσθ΄ ἀνδρὸς μέγα δυναμένοιο, ὃς μέγα μὲν δύναται, μέγα δὲ βρέμει, ὄλβιος αἰεί. Αὐταὶ ἀνακλίνεσθε θύραι. πλοῦτος γὰρ ἔσεισι πολλός, σὺν πλούτῳ δὲ καὶ εὐφροσύνη τεθαλυῖα, 5 εἰρήνη τ᾽ ἀγαθή. ὅσα δ᾽ ἄγγεα, μεστὰ μὲν εἴη, κυρβέη δ᾽ αἰεὶ κατὰ καρδόπου ἕρποι μᾶζα, τοῦ παιδὸς δὲ γυνὴ κατὰ διφράδα βήσεται ὕμμιν, ἡμίονοι δ᾽ ἄξουσι κραταίποδες ἐς τόδε δῶμα, αὐτὴ δ᾽ ἱστὸν ὑφαίνοι ἐπ΄ ἠλέκτρῳ βεβαυῖα. 10 νεῦμαί τοι νεῦμαι ἐνιαύσιος ὥστε χελιδὼν ἕστηκ᾽ ἐν προθύροις . εἰ μέν τι δώσεις. εἰ δὲ μή, οὐχ ἑστήξομεν˙ οὐ γὰρ συνοικήσοντες ἐνθάδ᾽ ἤλθομεν”.
Μετάφραση :
” Μπαίνουμε μες στ᾽ αρχοντικὸ μεγάλου νοικοκύρη, αντρειωμένου και βροντόφωνου και πάντα ευτυχισμένου. Ανοίξτε, πόρτες, μόνες σας, πλούτος πολὺς να εμπῃ μέσα, και με τον πλούτο συντροφιὰ χαρὰ μεγάλη κι ευτυχία κι ολόγλυκη ειρήνη. τ᾽ ἀγγειά του ολα γεμάτα ναναι και το ψωμὶ στη σκάφη να φουσκώνῃ πάντα και να ξεχειλίζῃ. γι᾽ αυτὸ εδω το παλληκάρι σας η νύφη ναρθῃ θρονιασμένη σε θρονί, ημίονοι σκληροπόδαροι στο σπιτικὸ αυτὸ να σας την κουβαλήσουν, και να υφαίνῃ πανὶ σε αργαλειὸ με χρυσάργυρες πατήθρες. σουρχομαι σου ξανάρχομαι σα χελιδόνι κάθε χρόνο και στην αυλόθυρά σου στέκομαι. Ἂν είναι να μας δώσῃς τίποτα, καλὰ και καμωμένα, ει δε μη, δεν θα στεκόμαστε εδω για πάντα. γιατὶ εδω δεν ήρθαμε για να συγκατοικήσουμε μαζί σου”.
Τα κάλαντα τα διασῴζουν ο συντάκτης του ψευδηροδοτείου Βίου του Ομήρου και η Σούμμα 15 δημοτικὸ της Σάμου,αρχαιότερο του 500 π.Χ., σε γλώσσα αυθεντικὴ και αρχαϊκὴ ιωνικὴ της Σάμου.
