Φωτογραφίες από το άγαλμα του Ηρακλή που κατασκευάζεται στο εργαστήριο για να στηθεί στην κεντρική πλατεία του Άργους.
Ο Ηρακλής, έργο του αρχαίου γλύπτη Λυσίππου, ήταν Αργείος, γιος του Αμφιτρύωνα και της Αλκμήνης. Όπως αναφέρεται στη Wikipedia, Ο Ηρακλής του Λύσιππου είναι αρχαίο άγαλμα από τις πιο φημισμένες απεικονίσεις του ημίθεου Ηρακλή. Πιθανόν αντιγράφηκε υπό μεγέθυνσή από κάποιον Γλυκών για τα Λουτρά του Καρακάλλα στην Ρώμη. Το αυθεντικό άγαλμα από τον Λύσιππο χρονολογείται περίπου τον 4ο π.Χ. αιώνα.
Το εργαστήριο επισκέφθηκε τμήμα φοιτητών της σχολής καλών τεχνών (Ε.Μ.Π).
Το έργο του Λύσιππου από τη Σικυώνα, το οποίο καλύπτει ολόκληρο τον 4ο αιώνα π.Χ., άσκησε ίσως τη μεγαλύτερη επίδραση σε ολόκληρη την ελληνιστική γλυπτική παραγωγή, γράφει το ime.gr και περιγράφει: Στη διάρκεια των πρώτων χρόνων της δημιουργίας του ο Λύσιππος ασχολήθηκε με την παραγωγή αγαλμάτων αθλητών σύμφωνα με τα πρότυπα του Πολύκλειτου. Στην πορεία όμως ο ίδιος επέφερε στυλιστικές και μορφολογικές αλλαγές, οι σημαντικότερες από τις οποίες μπορούν να συνοψιστούν στις εξής:
(α) τα κεφάλια των αγαλμάτων του, όπως εξάλλου παρατηρεί και ο Πλίνιος, είναι μικρότερα από ό,τι στην κλασική ελληνική πλαστική (περίπου το ένα όγδοο του ύψους του σώματος αντί για το προηγούμενο ένα έβδομο)·
(β) το σώμα συστρέφεται με τέτοιο τρόπο που αναγκάζει το θεατή να προσαρμοστεί στο χώρο του αγάλματος, αφού δεν μπορεί πλέον να έχει την πλήρη εποπτεία του από ένα και μόνο σημείο·
(γ) τα πόδια και τα χέρια προεκτείνονται έξω από τον παραδοσιακό κλειστό χώρο εισδύοντας σε εκείνον του θεατή.
Πολλοί μελετητές συμφωνούν ότι η επιτηδευμένη θεατρικότητα που φαίνεται στα έργα του Λύσιππου εξυπηρετούσε την πρόθεση του καλλιτέχνη να εκπλήξει τους θεατές του. Το αποτέλεσμα αυτό σε γενικές γραμμές επιτεύχθηκε με επεμβάσεις στην κλίμακα των μορφών και με μία “εξπρεσιονιστική” απόδοση του συναισθηματισμού τους.
Η ιδιαίτερη ικανότητα του Λύσιππου στο χειρισμό της κλίμακας επανέφερε την κολοσσική τέχνη στη μόδα της εποχής. Όσον αφορά στην απόδοση του συναισθηματισμού των μορφών του, ο Λύσιππος δημιούργησε έναν καινούργιο τύπο Ηρακλή, τον Ηρακλή Farnese ή κουρασμένο Ηρακλή, ο οποίος και αντιγράφτηκε όσο κανένας άλλος στην αρχαιότητα. Ο ήρωας απεικονίζεται εξουθενωμένος να γέρνει στο ρόπαλό του επιζητώντας την ξεκούραση, αφού είχε πραγματοποιήσει τους λαμπρούς του άθλους και είχε υπομείνει τις δοκιμασίες της ζωής.
