Χαμός γίνεται στις ΗΠΑ με τις ελιές Καλαμών, καθώς πληθαίνουν τα φυτώρια που πουλάνε δενδρύλλια ελιάς. Αυτό αναφέρει στον ΑγροΤύπο ο Δρ. Σταμάτης Σεκλιζιώτης, Γεωπόνος και πρώην Β’ Ακόλουθος Γεωργικών υποθέσεων Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA). Και προσθέτει: «μιλάμε για ελληνικές ποικιλίες που καλλιεργούν τα φυτώρια. Εδώ και χρόνια γίνονται φυτεύσεις αυτής της ποικιλίας στις ΗΠΑ.
Μάλιστα οι φυτωριούχοι στα ταμπελάκια τους αναφέρουν «ελληνική ελιά Καλαμών», δηλαδή χρησιμοποιούν το ελληνικό brand name για να έχουν προστιθέμενη αξία. Οι κλιματολογικές συνθήκες ευνοούν την καλλιέργεια της ελιάς, ειδικά στις νότιες πολιτείες (Τέξας, Καλιφόρνια, Αριζόνα κ.α.).
Όμως οι Αμερικάνοι δεν μένουν μόνο στην φύτευση και την παραγωγή επιτραπέζιας ελιάς Καλαμών. Κάνουν και καλό μάρκετινγκ (marketing). Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν στις ΗΠΑ τα λεγόμενα Πάρκα Ελιάς (Olive oil & Olive Estates), όπου οι επισκέπτες μπορούν να περάσουν ευχάριστα κάνοντας περίπατους, να αγοράσουν δένδρα ελιάς Καλαμών σε γλάστρες (έχουν ύψος 1,5 – 1,80 m και πωλούνται μέχρι και 190 δολάρια το τεμάχιο) αλλά και να δοκιμάσουν σε εστιατόρια φαγητά με ελαιόλαδο και ελιές και να αγοράσουν μικρές συσκευασίες ελιών (π.χ. σκευάσματα ελιάς με θυμάρι, σκόρδο, αμύγδαλο, πιστοποιημένο παρθένο βιολογικό ελαιόλαδο κ.α.). Επίσης γίνονται σεμινάρια υγιεινής διατροφής. Υπάρχει δηλαδή μια οργανωμένη διαφήμιση για τις ελιές Καλαμών, μόνο που αυτή αφορά την δική τους παραγωγή.
Τα λεγόμενα «κινήματα» της ελιάς στηρίζονται οικονομικά από Γεωπονικές Σχολές των ΗΠΑ και σε κάποιες περιπτώσεις οι ελαιώνες συνδιάζονται και με τους αμπελώνες που βρίσκονται σε μεγάλες εκτάσεις στην Καλιφόρνια. Επίσης συχνά γίνονται εκδηλώσεις για τους «δρόμους της ελιάς». Στις ΗΠΑ το εμπόριο δείχνει να βαδίζει με άλλα στάνταρτς και να κερδίζει από τις δικές μας παραλείψεις (οργανωτικές, έρευνα, μάρκετινγκ, κ.α.). Μένει να δούμε βέβαια εάν ποιοτικά τα προϊόντα αυτά είναι ανώτερα ή κατώτερα των ελληνικών.
Η Ελλάδα δεν ξέρει να εκμεταλλεύεται τους «θησαυρούς» της ελληνικής γης που διαθέτει. Το γενετικό υλικό ελληνικών ενδημικών φυτών και καλλιεργειών (π.χ. Ελιά Καλαμάτας) με την ευθύνη κάποιων, έχει σκορπίσει και καλλιεργείται στα πέρατα της γης με τεράστιες οικονομικές (αρνητικές) συνέπειες για τη χώρα μας. Ήδη έχω πληροφορίες για φυτεύσεις εκτός των ΗΠΑ, σε Αυστραλία, Κίνα και Πακιστάν.
Στις ΗΠΑ υπάρχει μια αυστηρή νομοθεσία που προβλέπει «δικαιώματα» σε μια ποικιλία (πολλαπλασιαστικό υλικό). Θέλει να φυτεύσει κάποιος μια ποικιλία πρέπει να πληρώσει σε αυτόν που τη διαθέτει. Μπορούν όμως να εισάγουν ελεύθερα μοσχεύματα και να χρησιμοποιούν ελληνικές ποικιλίες. Αυτό γίνεται γιατί η Ελλάδα ποτέ δεν ασχολήθηκε με την προστασία των ποικιλιών της. Εδώ και πολλά χρόνια όποιος θέλει έρχεται στην χώρα μας και αγοράζει μοσχεύματα και αυτό γίνεται ελεύθερα χωρίς κανένα έλεγχο και χωρίς τίποτα να πληρώνει».
agrotypos.gr (Σταύρος Παϊσιάδης)
