Τις δύσκολες στιγμές που βιώνει ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς της χώρας μας, ο Σπύρος Φωκάς, περιγράφει σε συνέντευξή της η φίλη του γνωστού Έλληνα ηθοποιού, Σοφία Μπαλάση. Η ηθοποιός, δεν έκρυψε τη θλίψη της αλλά και την αγωνία της για το μέλλον του Σπύρου Φωκά, ο οποίος αντιμετωπίζει και σοβαρά προβλήματα υγείας.
«Ο Σπύρος είναι κατάκοιτος στο κρεβάτι και δεν μπορεί να σηκωθεί. Ζει σε ένα σπίτι προκάτ, που τον χειμώνα είναι σαν ιγκλού και το καλοκαίρι δεν μπορείς να σταθείς από τη ζέστη. Μαζί με τη σύζυγό του παίρνουν μια σύνταξη της τάξεως των 600 ευρώ, χωρίς καν να έχουν φαγητό, με αποτέλεσμα να υποσιτίζονται. Χαρακτηριστικό τραγικό παράδειγμα είναι ότι όταν πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο της Κορίνθου, το ασθενοφόρο τον μετέφερε στο σπίτι του και εκεί βρίσκονταν άνθρωποι του ΔΕΔΔΗΕ για να του κόψουν το ρεύμα», είπε μεταξύ άλλων η Σοφία Μπαλάση.
Η ηθοποιός κάνει έκκληση για ακόμα μία φορά προς την Πολιτεία να βοηθήσει τον Σπύρο Φωκά λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Είναι μεγάλη ανάγκη αυτή τη στιγμή ο Σπύρος μαζί με τη σύζυγό του να μείνουν σε κάποιο σπίτι κανονικό για να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς. Επίσης ο Σπύρος χρειάζεται μια γυναίκα να τον φροντίζει διότι, ενώ η Λίλιαν κάνει ό,τι μπορεί, έχει και αυτή τα δικά της προβλήματα υγείας. Είναι ντροπή να υπάρχει αυτή η αδιαφορία από το ελληνικό κράτος σε έναν από τους σπουδαιότερους Έλληνες ηθοποιούς» αναφέρει στην Espresso η ηθοποιός.
Ο ηθοποιός τον Ιούλιο μεταφέρθηκε εσπευσμένα από το σπίτι-κοντέινερ στο Καλαμάκι Κορινθίας, στο Νοσοκομείο Κορίνθου. Εκεί οι γιατροί διαπίστωσαν ότι τα αιμοπετάλιά του ήταν πολύ πεσμένα και έκριναν πως πρέπει να μεταφερθεί επειγόντως στην Αθήνα. Ετσι κι έγινε, με τον 83χρονο ηθοποιό να νοσηλεύεται για τρεις εβδομάδες στο Λαϊκό Νοσοκομείο.
Σπύρος Φωκάς – 30 ταινίες, τηλεόραση και καριέρα στο εξωτερικό
Ο Σπύρος Φωκάς γεννήθηκε στην Πάτρα και ο κινηματογραφικός φακός φώτισε για πρώτη φορά το πρόσωπό του το 1959 στην ταινία του Ανδρέα Λαμπρινού, «Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα». Η ταινία προβλήθηκε τότε στο Φεστιβάλ των Καννών και ήταν η αφετηρία για την διεθνή καριέρα του. Μετά από αυτή τη διάκριση, όντας και απόφοιτος της δραματικής σχολής του Κωστή Μιχαηλίδη, δεν άργησε να πάρει το ρίσκο και να πάει στην Ιταλία, στα στούντιο της Τσινετσιτά, όπου και αξιοποίησε τις οντισιόν και τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν.
Έτσι, συμμετέχει σε διεθνείς παραγωγές, όπως στις ταινίες «Όταν θέλει η γυναίκα» του Βιντσέντε Μινέλι πλάι στην μεγάλη Λάιζα Μινέλι και «Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι, πλάι στην αξέχαστη Κατίνα Παξινού. Ειδικότερα με την εμφάνιση του στην ταινία του Φράνκο Ρόσι «Ο Θάνατος ενός Φίλου», απογειώνεται η κινηματογραφική του καριέρα, αφού κερδίζει βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρντο.
Στη συνέχεια κάνει το μεγάλο βήμα προς το Χόλιγουντ, συμμετέχοντας πλέον σε αμιγώς αμερικάνικες παραγωγές. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, στα μέσα της δεκαετίας του ’60 και κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Δαλιανίδη, γυρίζει στην Φίνος Φίλμ δύο ταινίες πλάι στην Ζωή Λάσκαρη, τον «Εγωισμό» και τη «Στεφανία», που άφησαν εποχή. Δεν άργησε όμως να ξαναφύγει για την Αμερική, όπου πρωταγωνίστησε σε ταινίες που έκαναν μεγάλη εμπορική επιτυχία, όπως το «Διαμάντι του Νείλου» και «Ράμπο 3».
Συνολικά έπαιξε σε 36 ταινίες, 2 εκ των οποίων της Φίνος Φιλμ. Σε όλη την κινηματογραφική καριέρα του έπαιξε με επιτυχία σε πάνω από 30 ταινίες, οι περισσότερες στην Ιταλία και στην Αμερική, και αξίζει να αναφερθεί ότι έγινε ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός, και από τις εμφανίσεις του σε γνωστά θέατρα του εξωτερικού. Σημαντική τέλος ήταν και η παρουσία του στην ελληνική τηλεόραση, πρωταγωνιστώντας σε κοινωνικές και δραματικές σειρές, ανάμεσά τους οι: «Ανατομία ενός εγκλήματος», «Δύο Ξένοι», «Οι κληρονόμοι», «Της αγάπης μαχαιριά», «Φιλί ζωής» κ.αλ.
