” …οι καλοί καλλιτέχνες αντιγράφουν
οι μεγάλοι καλλιτέχνες κλέβουν…”
Πάμπλο Πικάσο
…”υπόκλιση”, στην “απελευθέρωση”, στην “νίκη”, στην “μπουμπουλίνα”, στο “ειδώλιο – ειρήνη”, στο “1821” στον “άγγελο”…
Μια υπόκλιση στους εικαστικούς γλύπτες, σ΄αυτούς που δίνουν μορφή και δημιουργούν από την έμπνευσή τους, σ΄αυτούς που τα έργα τους πληρούν μια γωνιά τ΄ Αναπλιού με μάρμαρα λαξεμένης τέχνης, με τα μάρμαρα των αιώνων, με τα μάρμαρα που δείχνουν την παρουσία του πολιτισμού στην πόλη μας… στην πόλη που γέννησε μύθους και θρύλους… στ΄Ανάπλι που κυοφόρησε την Ιστορία… στ΄Ανάπλι του Ποσειδώνα και του Παλαμήδη, στ΄Ανάπλι του Κυβερνήτη της ίδρυσης και του θανάτου, στ΄Ανάπλι του Καρούζου, το “θανάσιμο” και το “παυσίπονον”…
Ταπεινός επισκέπτης εγώ, γέμισα σήμερα την καρδιά μου με την μαρμάρινη σκόνη του Έκτορα Παπαδάκη, του Γιώργη Σταματόπουλου, του Πέτρου Γεωργάριου, του Κωνσταντίνου Δημούλη, του Χρήστου Λαζαράκη, του Δημήτρη Σκαλκώτου, του Τάκη Κοζόκου και του Γιώργου Παπασωτηρίου (θεωρώ ως ελάχιστο χρέος να αναφέρω τα ονόματά τους)…
Δεν μπορώ παρά να σταθώ δίπλα στον Δήμο και στον ΔΟΠΠΑΤ Ναυπλίου πλάι σ΄αυτά τα μάρμαρα που πήρανε πνοή…
Ναι… αυτός ο πολιτισμός ταιριάζει και αποδίδεται στ΄Ανάπλι…
Ναι καλλιτέχνες… σας ευχαριστώ γι αυτή την μαρμάρινη και διάφανη οσμή που πληροί την μορφή της πόλης…
Θ. Σ. Σπαντιδέας
26 Σεπτεμβρίου 2021
(προσωπικές σκέψεις του υπογραφόμενου)
