Με διπλή προσφυγή και κατεπείγον αίτημα άμεσης ενεργοποίησης των ελεγκτικών διαδικασιών της, η ΓΣΕΕ απευθύνεται στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO).
Με την πρώτη προσφυγή, η Συνομοσπονδία υποβάλλει εκ νέου τις καταγγελίες της για την παραβίαση των θεμελιωδών Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας για τη συνδικαλιστική ελευθερία και τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις με αναφορά α) στις παλιές της προσφυγές για τις μνημονιακές αντεργατικές διατάξεις που παραμένουν σε ισχύ, αλλά και για τα συνεχιζόμενα φαινόμενα εργασιακής εκμετάλλευσης και αναγκαστικής εργασία και β) στη νέα αντεργατική νομοθεσία που επιβλήθηκε κυρίως με τον πρόσφατο νόμο 4808/2021, τόσο στο επίπεδο των ατομικών ρυθμίσεων (χρόνος εργασίας – υπερωρίες και ατομική διευθέτηση, απολύσεις – διευθυντικό δικαίωμα, εργαζόμενοι σε πλατφόρμες), όσο και στο επίπεδο των συλλογικών ρυθμίσεων (περιορισμοί στα συνδικαλιστικά δικαιώματα, στην απεργία και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, υποχρεωτική εγγραφή των σωματείων σε κρατικό Μητρώο, με στέρηση δικαιωμάτων σε περίπτωση μη εγγραφής).
Με τη δεύτερη προσφυγή, η Συνομοσπονδία υποβάλλει αυτοτελή επείγουσα καταγγελία και ζητά την ελεγκτική παρέμβαση του ILO, για την αποτροπή της αιφνιδιαστικής απόσχισης/αποκοπής της Επιθεώρησης Εργασίας από το καθ’ύλην μέχρι σήμερα αρμόδιο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, η οποία θα αποβεί σε βάρος της προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε όλη την ελληνική επικράτεια. Η καταγγελία αυτή προς το ILO υποβάλλεται από τη ΓΣΕΕ στο πλαίσιο της ευθύνης της, αλλά και του απαιτούμενου κοινωνικού ελέγχου, για την ουσιαστική και απρόσκοπτη πρόσβαση των εργαζομένων στις δημόσιες ελεγκτικές Αρχές με σκοπό τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και την προστασία τους απέναντι στην επισφάλεια και την εκτεταμένη και πολυμορφική εργοδοτική παραβατικότητα στην Ελλάδα, που απειλεί όχι μόνο τη διαβίωση, αλλά και την υγεία και την ασφάλεια και δυστυχώς και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων.
Η ΓΣΕΕ θα συνεχίσει και θα εντείνει τον αγώνα σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο για την κατάργηση της αντεργατικής νομοθεσίας και την προστασία του εργατικού δυναμικού της χώρας απέναντι στις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες διαδοχικών κρίσεων και αντεργατικών πολιτικών.
