Κάποιοι τον ήξεραν ως «Barbeque man» (Μπάρμπεκιου μαν), άλλοι ως «Zorbas the Greek». Ο Ουίλιαμ Kέινς ή Βασίλειος Κατσιγιάννης ήταν γνωστός και αγαπητός σε όλη την Ομογένεια. Ήταν ο άνθρωπος που έφερε τους ομογενείς πιο κοντά στις παραδόσεις του Πάσχα, αφού εμπνεύστηκε να κατασκευάζει σούβλες και να τις πουλάει σε ομογενείς για να σουβλίζουν το αρνί.
Η εταιρεία του Kanes Kamp Kitchen έγινε συνώνυμη με το Πάσχα και το σουβλιστό αρνί. Η ιδέα του έγινε γρήγορα γνωστή και οι σούβλες του έφτασαν σε όλες τις Πολιτείες των ΗΠΑ και στον Καναδά.
Ο Κέινς καταγόταν από το χωριό Αλέα του νομού Αργολίδας το οποίο και εγκατέλειψε το 1951 όπου ήρθε στην Αμερική για μια καλύτερη ζωή. Στην αρχή έκανε πολλές και διάφορες δουλειές, όπως οι περισσότεροι μετανάστες εκείνη την εποχή. Δούλεψε σε αρκετά εστιατόρια, ως σερβιτόρος, ενώ όταν πήρε την αμερικανική υπηκοότητα κατατάχτηκε στο στρατό.
Ο Κέινς άνοιξε ένα εργοστάσιο μετάλλων. Κάποια στιγμή του ήρθε η ιδέα ότι η ελληνική κοινότητα χρησιμοποιεί σούβλες και έτσι άρχισε να πουλάει το σίδερο που γίνονται οι σούβλες.
Η ιδέα έπιασε και άρχισε να πουλάει παντού σε όλη την Αμερική και τον Καναδά, ακόμη και στην Ελλάδα.
Η κόρη του, Γιολάντα, μίλησε στον «Ε.Κ.» για τον πατέρα της ο οποίος, όπως είπε, έζησε μια όμορφη ζωή γεμάτη αγάπη και ευτυχία.
«Τον φώναζαν ‘Barbeque man’. Στην Αστόρια τον γνώριζαν όλοι, ήταν πολύ αγαπητός. Έκανε αυτή τη δουλειά από το 1972 και δούλευε έξι μέρες την εβδομάδα μέχρι να γίνει 85 χρόνων» είπε η κόρη του Γιολάντα. Και συμπλήρωσε: «Ηταν 65 χρόνια παντρεμένος με την σύζυγό του Έλλη, έκανε μια ωραία οικογένεια. Δύο παιδιά, εμένα και τον Γιώργο και έξι εγγόνια».
Ο Κέινς αγαπούσε τον Θεό και είχε πάθος για την ελληνική κοινότητα και τον χορό. «Τον φωνάζαμε ο ‘Zorbas the Greek’. Αγαπούσε την Αμερική αλλά και το ελληνικό πνεύμα. Ήταν χαρούμενος άνθρωπος, έδινε στην κοινότητα, αγαπούσε τις παραδόσεις.
Στην Ελλάδα δεν πήγαινε συχνά γιατί δούλευε πολύ. Ιδιαίτερα το Πάσχα είχε πολλή δουλειά με τις σούβλες αλλά τον βοηθούσε πολύ η μητέρα μου.
Πέθανε ευχαριστημένος με τη ζωή του, με την οικογένεια, χωρίς να μετανιώνει για τίποτα».
Σε μια από τις συνεντεύξεις που είχε δώσει παλιότερα στον «Ε.Κ.» ο Κέινς είχε πει:
«Είμαι χαρούμενος άνθρωπος. Μπορεί να μην έχω όλα μου τα μαλλιά πια αλλά χαίρομαι τη ζωή. Ξέρετε τη διαφορά της ‘χαράς της ζωής και της ευτυχίας; Η ευτυχία είναι σαν το γιο-γιο. Η χαρά της ζωής είναι συνεχής και σταθερή».
