Ο χρυσός Ολυμπιονίκης της Γυμναστικής, ο Ιωάννης Μελισσανίδης, αποκάλυψε πρόσφατα τις στιγμές που έζησε ως ένας “περήφανος αθλητής” αλλά και για τα ομοφοβικά περιστατικά που τον σημάδεψαν σε συνέντευξή του στο ΛΟΑΤΚΙ περιοδικό Antivirus.
Ο Ιωάννης Μελισσανίδης μέσα από την συνέντευξή του συμβουλεύει κάθε νέο αθλητή που ανήκει στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα να μην καταπιεστεί ποτέ για το ποιος πραγματικά είναι.
Διαπιστώνει ομοφοβία στον αθλητισμό και αναφέρεται στη δεύτερη ολυμπιακή διάκριση σε διαφορετικό άθλημα: «Η διάκρισή μου αυτή είναι η απάντηση στην ομοφοβία τους. […[ Δεν μάσησα, τους μάσησα».
Διαβάστε μέρος της συνέντευξης του Μελισσανίδη στο Avmag:
Πότε άρχισες να αντιλαμβάνεσαι τη σεξουαλικότητά σου;
“Από πολύ μικρός. Τα πρώτα μου φλερτ όμως ξεκίνησαν, όταν ήμουν 12-13 ετών. Είχα φλερτ και με κάποια κορίτσια, πέρασα κι από αυτό το στάδιο, αλλά συνειδητοποίησα από πολύ νωρίς ότι μου αρέσουν άτομα του ίδιου φύλου”.
Πώς αυτοπροσδιορίζεσαι σε σχέση με τη σεξουαλικότητά σου;
“Ως ένας γκέι άνδρας”.
Θυμάσαι την πρώτη φορά που μίλησες ανοιχτά σε κάποιον; Το λεγόμενο «πρώτο coming out».
“Η πρώτη φορά που το συζήτησα ανοιχτά ήταν στα 14 με τον κολλητό μου, ο οποίος είναι κι αυτός γκέι. Κάπως έγινε ταυτόχρονα. Να σου πω πάντως, πως θεωρώ το coming out ένα αναγκαίο κακό”.
Μίλησες με τους δικούς σου για τη σεξουαλικότητά σου;
“Δεν υπήρξε ποτέ κάποια συγκεκριμένη συζήτηση. Νομίζω πως ήρθε κάπως φυσικά. Η ζωή μου από πολύ νωρίς ήταν ξεκάθαρη. Είχα και τον πρωταθλητισμό, οπότε αυτή η μεγάλη εφηβική σεξουαλική αφύπνιση άργησε να ξεκινήσει. Μετά όμως δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία να κρύψω τίποτα από τους δικούς μου. Δε χρειάστηκε. Θυμάμαι μόνο μια στιγμή, πριν εγώ σταθώ γερά στα πόδια μου, τον μπαμπά μου να λέει: «Άντε και με ένα καλό κορίτσι»”.
Πώς αντέδρασες;
“Του απάντησα, κοιτάζοντάς τον βαθιά στα μάτια με πολλή αγάπη και αποφασιστικότητα ότι «εγώ θα χαράξω τη δική μου πορεία και θα κάνω αυτό που θέλω και το ξέρεις». Μπορεί εκείνη στη στιγμή και να πληγώθηκε, μπορεί να ήταν εκείνη και η στιγμή που το κατάλαβε κιόλας. Μετά ο υπέροχος πατέρας μου, μου απάντησε: «εγώ από εσένα θέλω να είσαι πάντα ευτυχισμένος». Ξέρεις, οι καλοί γονείς, αν θέλουν τα παιδιά τους να είναι ευτυχισμένα, πρέπει να τα δεχτούν όπως είναι, χωρίς προϋποθέσεις. Αν δεν το κάνουν, τότε δεν είναι καλοί γονείς. Επίσης, όλο αυτό που έχω ζήσει, οι επιτυχίες που είχα από πολύ μικρός, η οικονομική ανεξαρτησία από τα 14 μου με βοήθησαν να αισθάνομαι ασφαλής και σίγουρος”.
