Αν θα υπήρχε λέξη που να περιγράφει με ακρίβεια την έννοια της αγάπης για τον τόπο του καθενός θα λεγόταν “εξωραϊστικός πολιτιστικός Σύλλογος Βιβαρίου”.
Χιλιάδες σύλλογοι κυρίως εξωραϊστικοί φυτρώνουν σε όλη την Ελλάδα με το πρόσχημα να εξωραΐσουν την περιοχή τους, ενώ στο μόνο που αποσκοπούν είναι στην νομιμοποίηση αυθαίρετων. Στην καλύτερη των περιπτώσεων κάνουν μια καλοκαιρινή γιορτούλα με «κρύα γουρνοπούλα και ζεστή μπύρα», όπως λέει ο λαός μας κι εκεί τελειώνουν οι δραστηριότητές τους. Στον αντίποδα της καταστρατήγησης της λέξης «Εξωραϊστικός», Εξωραϊστικός Σύλλογος Βιβαρίου αποτελεί παράδειγμα λειτουργία Συλλόγου και συλλογικής προσφοράς στην περιοχή του.
Πριν λίγες μέρες αποφάσισε να δώσει προστασία από ένα ρέμα το οποίο χρόνια τώρα απειλούσε να «φάει» αυτοκίνητα και παιδιά. Αν και από τον προηγούμενο πρόεδρο της κοινότητας είχε ζητηθεί από τις αρχές να βάλουν τουλάχιστον μια προστατευτική μπάρα, εν τούτοις ουδείς συγκινήθηκε με αποτέλεσμα οι κάτοικοι να τοποθετήσουν στο σημείο εκείνο ένα παγκάκι και να αποτρέψουν το ατύχημα. Από χτες με παρέμβαση του Συλλόγου, τοποθετήθηκε στο σημείο εκείνο μια σιδερένια μπάρα, πλέγμα και μια μικρή μπασκέτα.
Με σύνθημα μην περιμένεις τίποτα από κανέναν όταν μπορείς να το κάνεις μόνος σου, ο Εξωραϊστικός Σύλλογος, σύλλογος πρότυπο για τους υπόλοιπους, με παρεμβάσεις όλο τον χρόνο διαμορφώνει τις συνθήκες εκείνες που ανεβάζουν το βιοτικό και πολιτιστικό επίπεδο της κοινότητάς του. Φύτευση με δάφνες της λιμνοθάλασσας, όπου μια βαρκούλα υποδέχεται τον επισκέπτη και θυμίζει σε όλους ότι το Βιβάρι, στο ψάρεμα οφείλει την ύπαρξή του, από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας. Χωρίς καμιά χρηματοδότηση, με πολύ προσωπική εργασία και κουβάδες ιδρώτα καθάρισαν και διαμόρφωσαν τις παραλίες, έβαψαν το ξωκλήσια, τοποθέτησαν ομπρέλες και παγκάκια κ.α. Είπαμε αγαπώ τον τόπο μου και δουλεύω γι αυτόν = εξωραϊστικός πολιτιστικός Σύλλογος Βιβαρίου.
