«Στο πάνω διάζωμα του θεάτρου μετά από 66 χρόνια λειτουργίας του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου υπάρχουν σοβαρότατα ανοιχτά προβλήματα που εγκυμονούν πολύ σοβαρούς κινδύνους ατυχημάτων για τους θεατές», αναφέρει καταγγέλλων σε επιστολή του προς την Εφημερίδα των Συντακτών.
«Σοβαρά προβλήματα στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου», ήταν ο τίτλος επιστολής, ο οποίος, με αφορμή περιστατικό που συνέβη κατά την παράσταση των «Ιχνευτών» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού, διαμαρτυρόταν για την κατάσταση στο άνω διάζωμα. Με αυτήν την αφορμή η ΕΦΣΥΝ απευθύνθηκε στην αρχαιολόγο, Άλκηστη Παπαδημητρίου, επί σειρά ετών προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας, που έδωσε πρόσφατα τις απαραίτητες διευκρινίσεις.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στην επιστολή ο αναγνώστης Χ.Π. ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «στο πάνω διάζωμα του θεάτρου μετά από εξήντα έξι χρόνια! λειτουργίας του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου υπάρχουν σοβαρότατα ανοιχτά προβλήματα που εγκυμονούν πολύ σοβαρούς κινδύνους ατυχημάτων για τους θεατές, όπως σαφώς προκύπτει από την ακόλουθη πρόσφατη σοβαρή και άκρως επικίνδυνη διαπίστωση θεατών στο αρχαίο θέατρο.
Κατά την πρόσφατη παράσταση του Σοφοκλή “Ιχνευτές” μία οικογένεια τεσσάρων ατόμων με γονείς ηλικιωμένους παρακολούθησε την παράσταση από το άνω διάζωμα. Σύμφωνα με τις αυστηρώς καθορισμένες θέσεις που αναγράφονται στα εισιτήρια, λόγω Covid-19, κάθισαν στην αρ. 17 κερκίδα του άνω διαζώματος. Οταν έφθασαν στο πάνω διάζωμα και έπρεπε να ανεβούν τη λίθινη σκάλα, όπου τα τρία πρώτα σκαλοπάτια ήταν σπασμένα από την εποχή που αποκαλύφθηκε το θέατρο, χωρίς να έχει γίνει καμία συντήρηση ή επιδιόρθωση. Η απότομη υποχρεωτική ανάβαση ήταν άκρως επικίνδυνη διότι δεν υπήρχε σταθερός, επίπεδος χώρος να πατήσει κάποιος με ασφάλεια για τα ανοδικά βήματα. Η άνοδος στην κερκίδα αυτή για ηλικιωμένο τουλάχιστον άτομο είναι αδύνατη χωρίς χέρια βοήθειας και μεγάλη προσπάθεια. Ο κίνδυνος ατυχήματος με τα σπασμένα σκαλοπάτια είναι σοβαρότατος.
Δεν είχε ληφθεί κανένα αναγκαίο μέτρο προστασίας, ούτε κάποια πρόχειρη, ξύλινη βοηθητική κατασκευή για τη διευκόλυνση των θεατών. Ωστόσο η υποχρεωτική κατάβαση από την απότομη, σπασμένη πέτρινη κλίμακα είναι ακόμα άκρως επικίνδυνη και ψυχοφθόρα από τον φόβο ατυχήματος, π.χ. διαστρέμματος των ποδιών. Αλλά δεν είναι μόνο η επικίνδυνη αυτή περίπτωση στο άνω διάζωμα του θεάτρου. Τμήματα των λίθινων σκαλοπατιών μεταξύ των κερκίδων έχουν πλήρως καταστραφεί με εμφανές το ανώμαλο φυσικό, επικίνδυνο υπέδαφος για τους θεατές, είτε έχουν τοποθετηθεί ανώμαλες πέτρες πρόχειρα αντί των σκαλοπατιών. Από τα παραπάνω τίθεται το στοιχειώδες ερώτημα. Γιατί δεν έχουν ληφθεί μέτρα προστασίας των θεατών στο άνω διάζωμα του θεάτρου, εδώ και εξήντα χρόνια; Πότε επιτέλους θα αποκατασταθούν οι λίθινες κλίμακες στο άνω διάζωμα; (…) Μέχρι πότε θα παραμένει σε επικίνδυνη κατάσταση το άνω διάζωμα του θεάτρου; Ποιοι είναι υπεύθυνοι για την επικίνδυνη αυτή κατάσταση; Τέλος, προτείνουμε να εξετασθούν επειγόντως από αρμόδια ειδική επιτροπή του υπουργείου Πολιτισμού και να ληφθούν επειγόντως όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας των επισκεπτών. Σε μια ευνομούμενη Πολιτεία τα προβλήματα αυτά έπρεπε προ πολλού να είχαν αντιμετωπισθεί».
Υπεύθυνη για το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου είναι λοιπόν η Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδος -και όχι, όπως σε άλλο σημείο ανέφερε η επιστολή, η Επιτροπή Συντήρησης των Μνημείων Επιδαύρου υπό τον καθηγητή κ. Β. Λαμπρινουδάκη, εφόσον αυτή δεν υφίσταται πλέον εδώ και χρόνια. Οπως όμως επαναλαμβάνει η κ. Παπαδημητρίου -και είναι γνωστό- στις παραστάσεις τα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες ή με προβλήματα βάδισης, πολλώ δε μάλλον σε αμαξίδια, οδηγούνται -εξυπακούεται χωρίς περαιτέρω χρέωση, αλλά με την υποχρέωση να έχουν ενημερώσει εγκαίρως το Φεστιβάλ και τις ταξιθέτριες-μπροστά ή σε μπροστινά εδώλια, σε συγκεκριμένες θέσεις δηλαδή που έχει προβλέψει γι’ αυτές τις περιπτώσεις το Φεστιβάλ.
Ως προς την πληρότητα, αυτή λόγω της σημασίας και της κατάστασης του μνημείου, που πάντως «δεν χρήζει άμεσων επεμβάσεων», αφορά ένα 50% περίπου, το οποίο κάθε καλοκαίρι αποτελεί θέμα επαναδιαπραγμάτευσης του Φεστιβάλ με την Εφορεία (ειδικά μάλιστα όταν προκύπτουν και έκτακτα γεγονότα όπως η πανδημία). Στο άνω διάζωμα, ή όπως λέγεται στο «επιθέατρο», υπάρχουν πράγματι «θέματα κατεστραμμένων κλιμάκων και φυσικής ανωμαλίας στην κλίση των σκαλοπατιών», διευκρινίζει η κ. Παπαδημητρίου. Είναι συνεπώς ακατάλληλες για ηλικιωμένα άτομα με προβλήματα στην κίνηση. Δεδομένου του ότι το Φεστιβάλ προέβλεψε φέτος την αύξηση του αριθμού των ταξιθετών, η τετραμελής οικογένεια που ταλαιπωρήθηκε στο άνω διάζωμα θα μπορούσε να ειδοποιήσει κάποιον από τους ταξιθέτες και να ζητήσει οι ηλικιωμένοι να καθίσουν κάτω, στις προβλεπόμενες θέσεις.
Ναταλί Χατζηαντωνίου (efsyn.gr)
