Κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση του Οργανικού Νόμου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ Αργολίδας, Γιάννης Γκιόλας, έθεσε την Κυβέρνηση προ των μεγάλων ευθυνών της, στο θέμα των εμβολιασμών.
Συγκεκριμένα απευθυνόμενος στην Κυβέρνηση ανέφερε:
«1. Υπονομεύσατε τη συλλογική προσπάθεια στην αντιμετώπιση της πανδημίας με τις συνεχείς ολιγωρίες, αμφιταλαντεύσεις, υπαναχωρήσεις και μεγαλοστομίες σας.
2. Έπρεπε να προσπαθήσετε δια της πειθούς και της πραότητας και όχι χρησιμοποιώντας ΜΑΤ και αύρες.
3. Να είχατε προβεί σε κατ’ οίκον εμβολιασμούς των ευάλωτων, ευπαθών και υπερηλίκων.
4. Να μην είχατε καλλιεργήσει φρούδες ελπίδες περί εμβολιαστικής κάλυψης του 70% από τις αρχές του καλοκαιριού.
5. Να είχατε προστατεύσει τη μετάδοση του ιού στα νησιά και τους λοιπούς τουριστικούς τόπους δημιουργώντας έστω επαρκείς χώρους και ξενοδοχεία καραντίνας.
6. Αφού τέλος, είχατε εξαντλήσει τα μέτρα αυτά σε συνεργασία με την Επιτροπή Βιοηθικής να προβαίνατε σε επέκταση του εθελοντικού εμβολιασμού.
Τότε θα είχατε κερδίσει το στοίχημα και θα είχατε προστατεύσει αποφασιστικά την υγεία του ελληνικού λαού αλλά και των τουριστών – επισκεπτών της χώρας».
Σχετικά με το Νομοσχέδιο του Οργανικού Νόμου του Ελεγκτικού Συνεδρίου σημείωσε πως είναι αποτέλεσμα προσεκτικής και συστηματικής προσπάθειας, με αρκετά θετικά σημεία που μας βρίσκει σύμφωνους, υπογραμμίζοντας ωστόσο αρκετές περιπτώσεις που χρήζουν προσοχής και βελτίωσης.
Δείτε την ομιλία του Γιάννη Γκιόλα:
Το κείμενο της ομιλίας:
« Η θέσπιση του Οργανικού Νόμου του Ελεγκτικού Συνεδρίου και οι συναφείς ρυθμίσεις είναι γόνος μιας συστηματικής εργασίας, στην οποία δεν μπορεί να είμαστε αντίθετοι.
Μια πρώτη παρατήρηση έγκειται στην αναγκαιότητα επιπρόσθετης στελέχωσης του υπηρετούντος προσωπικού, τόσο αριθμητικά, όσο και με ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Τονίστηκε από τους εκπροσώπους των δικαστών και υπαλλήλων του Ε.Σ. η αναγκαιότητα πρόσληψης υπαλλήλων Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, επιπρόσθετα ή τουλάχιστον προς συμπλήρωση των οργανικών θέσεων Δ.Ε. και Υ.Ε. που παραμένουν κενές με αλλαγή του οργανογράμματος.
Με αυτές τις απαραίτητες προσλήψεις θα εκλείψει ταυτόχρονα και η προβληματική θέσπιση των εξωτερικών συνεργατών, για τους οποίους εκφράσθηκαν σοβαρές επιφυλάξεις.
Θετικά αποτιμάται και η αναγκαία διόρθωση του αρχικά προβλεπόμενου ελέγχου των νομικών προσώπων σωματειακής μορφής, μιας και η εσφαλμένη υπαγωγή τους άμεσα είχε επισημανθεί από όλα σχεδόν τα κόμματα και κυρίως τους προσκληθέντες εκπροσώπους των Δικηγορικών συλλόγων, του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου κλπ. Τεκμηριωμένα και ορθά είχε υποστηριχθεί ότι το μέγιστο των εισπραττόμενων πόρων των συλλόγων αυτών προέρχεται από τις εισφορές των μελών τους, οι τυχόν δε ενισχύσεις και επιδοτήσεις από εθνικά ή Ευρωπαϊκά προγράμματα υφίστανται τον ενδελεχή έλεγχο των καθόλα αξιόπιστων ελεγκτικών τους οργάνων.
Θα σταθώ στη συνέχεια στα καθήκοντα και τις εξουσίες του προέδρου και χωρίς να θέλω να θίξω ή να αμφισβητήσω την αυθεντία του φρονώ ότι ούτος είναι επιφορτισμένος με τις προβλεπόμενες στο αρ. 31 παρ. α έως ζ προνομίες που είναι βέβαιο ότι βαρύνεται με πληθώρα αρμοδιοτήτων που είναι δυνατόν να δυσχεραίνουν ή και να καθυστερήσουν το έργο του. Επί πλέον ορισμένες από τις πρωτοβουλίες του όπως η άσκηση γενικής εποπτείας στις δικαιοδοτικές, ελεγκτικές και γνωμοδοτικές εργασίες του Ε.Σ. και η επιλογή θεμάτων μείζονος σημασίας προκειμένου να τύχουν επεξεργασίας θα ήταν ευχερέστερο να διενεργούνται από ορισμένους τον αριθμό (3-5) εκ των αρχαιοτέρων Αντιπροέδρων. Έτσι θα αποφευχθούν φαινόμενα συγκεντρωτισμού και πιθανές στρεβλώσεις, ολιγωρίες και καθυστερήσεις εξαιτίας αυτού. Νομίζω ότι μπορούμε να πρωτοτυπήσουμε και να τολμήσουμε με την υιοθέτηση τέτοιων μέτρων αποδίδοντας και μία συλλογικότερη και πιο δημοκρατική μορφή διοίκησης.
Παρόμοια επιλογή μπορούμε, κατά τη γνώμη μου να θεσπίσουμε με μια πιο συλλογική μορφή υπευθυνότητας και ανοίγματος των αρμοδιοτήτων και καθηκόντων του Γενικού Επιτρόπου της Επικρατείας, όπως διαγράφονται στο άρθρο 36. Φρονώ ότι είναι ιδιαίτερα συγκεντρωτικό το προνόμιο, μόνο του Γενικού Επιτρόπου να εισάγει ζητήματα για τα οποία ζητείται η συγκατάθεση ή γνώμη ή η απόφασή τους, πολλώ δε μάλλον να θέτει μόνον αυτός στο αρχείο αναφορές , αιτήσεις ή καταγγελίες για τις οποίες, ως μονοπρόσωπο πλέον όργανο, κρίνει ότι είναι απαράδεκτες ή νόμω ή ουσία αβάσιμες . Και στις προνομίες αυτές του Γενικού Επιτρόπου πιστεύω ότι πρέπει να κάμπτεται η αποκλειστική του παρέμβαση, υποδεικνύοντας λύσεις συλλογικότερης άσκησης αυτών.
Παίρνοντας αφορμή από την αρμοδιότητα του Ε.Σ. που καθιερούται με το αρ. 54 για την ενημέρωση της Βουλής ζητημάτων σχετικά με την δημοσιονομική βιωσιμότητα, οφείλω να παρατηρήσω τα εξής: Το Ε.Σ. δεν είναι εκείνο που λαμβάνει τις αποφάσεις για τον τρόπο αποπληρωμής του δημόσιου χρέους, το ποσοστό κάλυψης της δημόσιας ασφάλισης και το ύψος της κρατικής επιβάρυνσης από μακροπρόθεσμα εξοπλιστικά προγράμματα.
Είναι η εκτελεστική εξουσία που προβαίνει στη λήψη των αποφάσεων αυτών. Εξοπλίζεται όμως με υψηλό βαθμό αξιοπιστίας, η συντασσόμενη έκθεσή του ως προερχόμενη από ανεξάρτητη δικαστική αρχή, παρέχουσα αξιοπιστία και εγκυρότητα, αφού δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις όπου τα πορίσματά της και οι ανακοινώσεις της είναι ασφαλέστερες και πλέον αξιόπιστες εν σχέσει προς τις προσωρινές ιδίως εκτιμήσεις άλλων Υπηρεσιακών αρχών, που διαφοροποιούνται σε βάθος χρόνου, πολύ δε και περισσότερο και προς αρκετές μονοσήμαντες επισημάνσεις και κατά το δοκούν ερμηνείες της Τράπεζας της Ελλάδος, που θέλει να βλέπει την οικονομική κατάσταση από τη σκοπιά της.
Συνετίζοντας θα αποπειραθώ να κάνω ορισμένες ακόμη επισημάνσεις που κατά τη γνώμη μου παρουσιάζουν σφάλματα ή ατέλειες και οφείλουν να διορθωθούν.
Τα πορίσματα των διενεργούμενων ελέγχων μετά από καταγγελία ή σχετικό αίτημα πολίτη ή φορέα δεν καθίσταται υποχρεωτικό να γνωστοποιηθούν σε όποιον τα υπέβαλλε κατά το αρ. 7 παρ. 2. Δεδομένου ότι δεν τίθεται θέμα προστασίας προσωπικών δεδομένων και εν όψει ότι ο καταφεύγων σε δικαιϊκά- ελεγκτικά όργανα έχει άμεσο έννομο συμφέρον να λάβει γνώση του σχετικού πορίσματος, φρονώ ότι πρέπει να καθιερωθεί υποχρεωτική η ενημέρωσή του επ’ αυτού.
Ορθώς το Ε.Σ. (δια του αρ. 86) προβαίνει στον έλεγχο αποτελεσματικότητας του συστήματος εσωτερικού ελέγχου του ελεγχόμενου φορέα. Το ερώτημά μου είναι πως και ποιές περιπτώσεις εσωτερικών ελέγχων περιέρχονται σε γνώση και έλεγχο από το Σώμα.
Ομοειδές τυγχάνει και το ερώτημα που αναφύεται στις περιπτώσεις που το Ε.Σ. διατυπώνει συστάσεις και κατά το σχετικό άρθρο 96 παρακολουθεί στη συνέχεια τη συμμόρφωση των ενδιαφερομένων φορέων προς αυτές. Με ποιο τρόπο εξασφαλίζεται αν πράγματι επιτυγχάνεται αυτό!
Κάτι ακόμη που θα πρέπει να επισημανθεί: Όσο και αν οι επίτροποι που ελέγχουν τα καταστήματα κράτησης στον τομέα εντοπισμού φαινομένων κακοδιαχείρισης, κατάχρησης, σπατάλης ή διαφθοράς μπορεί να κάνουν άριστα τη δουλειά τους, οι ίδιοι δεν είναι και οι αρμοδιότεροι για να παρακολουθούν τις συνθήκες διαβίωσης των κρατουμένων. Κάποιοι άλλοι επιστήμονες είναι αρμοδιότεροι.
Περαιτέρω: Αόριστη κρίνεται η περίπτωση της πράξης καταλογισμού που κατά το σχετικό άρθρο 149 «διασφαλίζει πλήρως τα δικαιώματα άμυνας του καταλογιζόμενου». Θεωρώ ότι είναι απαραίτητη η ακριβής περιγραφή των σχετικών διαδικαστικών πράξεων, όπως: Κλήση προς ακρόαση ή παροχή εξηγήσεων εντός ορισμένης προθεσμίας, καθώς και αναφορά των συνεπειών μη τήρησης των ως άνω βοηθημάτων του υπαιτίου.
Η τελευταία επισήμανση – υπόδειξη μου είναι η περίπτωση της ενδεικτικής απαρίθμησης περιπτώσεων που αναγνωρίζονται ως νόμιμες λειτουργικές δαπάνες των ΟΤΑ (αρ. 181).
Η σχετική περιγραφή απαριθμεί κυρίως τις δαπάνες σίτισης, ένδυσης, στέγασης και παροχής φαρμάκων.
Καλόν θα είναι για να μην υπάρξει περιστολή άλλων ουσιωδών κοινωνικών βοηθημάτων που παρέχονται από ΟΤΑ, να συμπεριληφθούν οι ιατρικές θεραπείες και εξετάσεις καθώς και τα φροντιστήρια των μαθητών. Σε πλείστους δήμους της χώρας ιδρύθηκαν και λειτουργούν κοινωνικά ιατρεία, Εργαστήρια και Κοινωνικά φροντιστήρια, που θα είναι κρίμα να μην αναγνωρισθούν ως νόμιμες δαπάνες και να τις στερηθούν πλήθος των συνανθρώπων μας που τις έχουν πραγματικά ανάγκη».
