Δημοπρατείται εντός του μηνός το υποέργο «βελτιώσεις έργων μεταφοράς και διανομής νερού άρδευσης από δίκτυα Αναβάλου σε Κουτσοπόδι, Μυκήνες, Μοναστηράκι και Φίχτια νόμου Αργολίδας». Ως ημερομηνία και ώρα ηλεκτρονικής αποσφράγισης των προσφορών ορίζεται η 03-08-2021, ημέρα Τρίτη και ώρα 10.00
Το υποέργο συντίθεται από υδραυλικά και ηλεκτρομηχανολογικά έργα στο ποσό των 8.370.000,00 ευρώ (με Φ.Π.Α)
Το σημείο τροφοδοσίας των αγωγών αυτών είναι η κατασκευασμένη από μακρού χρόνου κεντρική διώρυγα Ανάβαλου, που μεταφέρει νερό από τις πηγές στην περιοχή του οικισμού Κιβερίου στην Λιμνοδεξαμενή του Κουτσοποδίου και οι περιοχές που πρόκειται να εξυπηρετηθούν από το έργο είναι συνολικής επιφάνειας 60.000 στρεμμάτων
Ιστορία και φιάσκο
Το έργο αρχικά είχε υπογραφεί στις 28 Ιουνίου 2011, παρουσία του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κώστα Σκανδαλίδη, του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννη Μανιάτη και του Βουλευτή της Ν.Δ Αργολίδας Γιάννη Ανδριανού η Σύμβαση ύψους 8.204.760,07ευρώ για την κατασκευή του έργου «Μεταφορά & διανομή νερού άρδευσης από δίκτυα Αναβάλου σε Κουτσοπόδι, Μυκήνες, Μοναστηράκι, Φίχτια, Χωνικά, Αεροδρόμιο, Ελληνικό και Δήμο Μιδέας Ν. Αργολίδας» και προβλέπονταν να ολοκληρωθεί σε 30 μήνες από την υπογραφή της Σύμβασης.
Η μεταφορά και διανομή του αρδευτικού νερού προέβλεπε να γίνει η κατασκευή τριών (3) νέων αντλιοστασίων επί της κεντρικής διώρυγας Αναβάλου και της δεξαμενής Κουτσοποδίου (Μαλαχιά), δέκα τεσσάρων (14) μικρότερων ενδιάμεσων, πού θα εξυπηρετούν περιφερειακές διανομές, καθώς και δώδεκα (12) δεξαμενές ενδιάμεσης ρύθμισης και διανομής.
Τα πάντα ήταν έτοιμα, το σκηνικό στημένο και οι ιερείς να ευλογούν το έργο. Φυσικά το πανηγυράκι των πολιτικών και η ανταλλαγή αβροτήτων επιβεβλημένη. Η Λιμνοδεξαμενη δεξαμενή του Κουτσοποδίου έτοιμη . Στις 27 Φεβρουαρίου του 2009, γίνονται τα πρώτα εγκαίνια (ακολούθησαν και άλλα) και ενώ γέμισε με νερό Αναβάλου η λιμνοδεξαμενή, ξαφνικά αδιάζει. Ο λόγος ήταν απλό. Δεν υπήρχε δίκτυο για την παροχή του νερού στο Κουτσοπόδι και στις γύρω περιοχές κι όσες σωληνώσεις υπήρχαν ήταν τυφλές. Χρειάστηκε να περάσουν 10 χρόνια από την σύμβαση του 2011 για να φτάσουμε σήμερα στο σημείο δημοπράτησης του υποέργου «βελτιώσεις έργων μεταφοράς και διανομής νερού άρδευσης από δίκτυα Αναβάλου σε Κουτσοπόδι, Μυκήνες, Μοναστηράκι και Φίχτια νόμου Αργολίδας».
Τα οφέλη
Η Αργολίδα, άνυδρη από την αρχαιότητα, αναγκαστικά είχε στραφεί κυρίως στην κτηνοτροφική παραγωγή. Η μέθοδος των γεωτρήσεων κυρίως από τον Β Παγκόσμιο πόλεμο και μετά έδωσε νέα δυναμική στις αγροτικές καλλιέργειες και κυρίως στα εσπεριδοειδή. Η αύξηση της αγροτικής παραγωγής σε συνδυασμό με την υδρομάστευση του υπόγειου υδροφορέα και την υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων, οδήγησε στην έλλειψη αρδευτικού νερού και σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και στην ακαταλληλότητά του. Αν και είχαν προταθεί εναλλακτικές λύσεις εμπλουτισμού του υπόγειου υδροφορέα (Φράγματα στους Χειμάρρους, πεζούλες κλπ.) η πολιτεία έκρινε ως σωστότερη την λύση του Αναβάλου. Πλέον η αγροτική παραγωγή κρέμεται από τα νερά του θαλασσίου φράγματος του Κιβερίου και για την βελτίωση των έργων ή ακόμα και για την συνέχισή τους η ένταξη σε ΕΣΠΑ, αποτελεί μονόδρομο, αφού η πολιτεία θα αδυνατούσε να ολοκληρώσει το έργο χωρίς την στήριξη της ΕΕ. Ας σημειωθεί ότι, αγροτική παραγωγή, τουρισμός και ιχθυοκαλλιέργειες αποτελούν τους τρείς άξονες ανάπτυξης της Αργολίδας, με τους ασχολούμενους με την γεωργία να αποτελούν πάνω από το 50% του πληθυσμού του νομού.
