Εορτάστηκαν με κάθε λαμπρότητα στη Μεσσηνία, τα 195 χρόνια από την μάχη της Βέργας, μια ηρωική στιγμή στη μεσσηνιακή ιστορία, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση της Ελληνικής Επανάστασης.
Οι εκδηλώσεις της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας πραγματοποιήθηκαν σήμερα Τρίτη 22 Ιουνίου, στην Βέργα Αλμυρού Δυτικής Μάνης. Προηγήθηκε Δοξολογία στον Ι.Ν. Αγ. Νικολάου Αλμυρού όπου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ’, ακολούθησε Επιμνημόσύνος Δέηση στο Ηρώον των Πεσόντων και κατόπιν ομιλίες και ποιήματα.
Στον εορτασμό παρέστησαν οι Βουλευτές Μεσσηνίας κ.κ. Χρυσομάλλης και Μαντάς, ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Μεσσηνίας κ. Αναστασόπουλος, οι Δήμαρχοι Καλαμάτας κ. Βασιλόπουλος και Δυτ. Μάνης κ. Γιαννημάρας, η εκπρόσωπος του Δημάρχου Αν. Μάνης, Αντιδήμαρχος κα Δρακουλάκου, εκπρόσωποι των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι και εκπρόσωποι συλλόγων.
Λίγα λόγια για τη Μάχη της Βέργας
Μετά την νίκη του Ιμπραήμ στην Στερεά και την κατάληψη της πόλης του Μεσολογγίου, ο Ιμπραήμ απερίσπαστος κατέληξε πως για να κατασταλεί η επανάσταση πρέπει να κερδίσει μια αποφασιστική νίκη στην Μάνη που μαχόταν ακόμα σε αντίθεση με τις περισσότερε περιοχές της Πελοποννήσου που είτε είχαν προσκυνήσει είτε είχαν λεηλατηθεί από τα στρατεύματα του πασά. Με ηθικό ανεβασμένο από τις πρόσφατες επιτυχίες του και με 7000 πεζούς και 1500 ιππείς κατέβηκε στην Καλαμάτα.
Ο Ιμπραήμ στις 29/5/1826 στέλνει επιστολή στον Γιωργάκη Μαυρομιχάλη και τον διατάσσει εντός δέκα ημερών να προσέλθει μαζί μ’ όλους τους προκρίτους της Μάνης να τον προσκυνήσουν ,αλλιώς θα κυριεύσει και θα αφανίσει τη Μάνη.
Η ψυχολογία των Ελλήνων ήταν ιδιαίτερα πεσμένη την περίοδο εκείνη και η Μάνη είχε γεμίσει πρόσφυγες από Μεσσηνία και Λακωνία προκειμένου να γλιτώσουν τα δεινά του Ιμπραήμ. Ωστόσο με πολεμική καρτερία οι Μανιάτες με χρήματα της οικογένειας Καπετανάκη από την Αβία έχτισαν ένα μακρύ ταμπούρι από ξερολιθιά και στην άκρη του έναν πύργο. Ήταν η λεγόμενη ξερολιθιά της Βέργας στον Αλμυρό της Μάνης. Εκεί στα σύνορα της περιοχής τους σε ένα στένεμα οχυρωμένο πια 1000 περίπου Μανιάτες με επικεφαλής τον Γιωργάκη Μαυρομιχάλη περίμεναν τον Ιμπραήμ.
Επακολούθησαν τρεις διαδοχικές σφοδρότατες επιθέσεις του Ιμπραήμ, τις οποίες οι Μανιάτες απόκρουσαν κατά μέτωπο και με τα πυρά από δυο βρίκια από την θάλασσα. Ο Ιμπραήμ αποφάσισε τότε να επιχειρήσει απόβαση 1500 Αιγυπτίων πεζών στο Δυρό. Το σώμα αυτό αποβιβάστηκε και προέλασε προς τα Τσαλαπιάνικα, όπου κατατροπώθηκε από τα πυρά των γύρω Μανιατών. Ακόμα και οι γυναίκες τους υποδέχτηκαν με τα δρεπάνια στο χέρι. Μετά από σκληρό αγώνα οι Αιγύπτιοι επιβιβάστηκαν και πάλι και έφυγαν. Ο Ιμπραήμ διέταξε τότε νέα επίθεση στην Βέργα η οποία απέτυχε όπως και οι προηγούμενες.
Η σημασία της νίκης στην Βέργα του Αλμυρού ήταν βαρύνουσα. Όχι μόνον αναπτερώθηκε το ηθικό των Ελλήνων μετά την νικηφόρα έκβαση της μάχης και προστατεύθηκε ο πληθυσμός που είχε βρει καταφύγιο στην Μάνη αλλά ταυτοχρόνως με την νίκη αυτή κρατήθηκε ζωντανή η επαναστατική φλόγα που τρεμόπαιζε να σβήσει.
Πηγή: Γραφείου Τύπου Ι.Μητροπόλεως Μάνης, maniatika.wordpress.com
