Ένα σμήνος από πεταλούδες θα βρει προσωρινή φωλιά στο Μουσείο της Αρχαίας Μεσσήνης, μαζί με δυο φιγούρες κοριτσιών και ενός αγοριού, σε μια ξεχωριστή έκθεση αφιέρωμα της Ελληνίδας γλύπτριας Αφροδίτης Λίτη.
Η έκθεση θα ανοίξει τις πύλες της στις 9 Ιουλίου και θα παρουσιάσει το έργο της γλύπτριας, που σε αντίθεση με άλλους Έλληνες γλύπτες που θεώρησαν ότι πρέπει είτε να μιμηθούν είτε να έρθουν σε ρήξη με την αρχαία κληρονομιά, τόσο η Λίτη όσο και ο αείμνηστος σύζυγός της Γιώργης Λάππας αφομοίωσαν με τρόπο οργανικό τα διδάγματά της.
Τα μελέτησαν, τα ενστερνίστηκαν και τα μπόλιασαν με το άνοιγμα προς τα νέα ρεύματα. Αυτός είναι, άλλωστε, και ο λόγος που τα έργα τους μπορούν να σταθούν πλάι στα αρχαία δίχως να υπάρχει ένταση, αντιζηλία ή σύγκριση.
Η Αφροδίτη Λίτη είχε από παιδί τεράστια αγάπη προς τη μυθολογία και γονείς που τιμούσαν το αγαθό της συνολικής καλλιέργειας. Αργότερα εργάστηκε για πολλά χρόνια στο Εθνικό Αρχαιολογικό μας Μουσείο ως μουσειακή γλύπτρια και ύστερα άρχισε να διδάσκει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών.
Η σύζευξη του έργου της με τον αρχαίο κόσμο γίνεται μέσα από τη φύση. Οι φιγούρες εντόμων και πτηνών της γλύπτριας αντανακλούν καλειδοσκοπικά την ιστορία σε έναν αρμονικό διάλογο με τα εκθέματα στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού της Θεσσαλονίκης, στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου, των Δελφών ακόμα και στο Μουσείο Περιβάλλοντος στη Στυμφαλία.
Η πεταλούδα ως σύμβολο της ψυχής κάνει ανάλαφρα πετάγματα μέχρι τα εσώψυχά μας.
Όπως σημειώνει και ο ίδιος ο ανασκαφέας της Μεσσήνης: «Δεν είναι μόνο η ιριδίζουσα λάμψη της γυάλινης ψηφίδας, είναι και η εκτυφλωτική λάμψη που εκπέμπει το μέταλλο, λειασμένο στην εντέλεια με τα επίμονα χέρια της Αφροδίτης Λίτη σε μορφές ψυχών και σωμάτων, που απαιτούν ρώμη ψυχής ευαίσθητης και σώματος μεγάλη, ώστε να βγουν νικήτριες οι μορφές της στη μάχη με τα ένδον, τη μοναξιά, τη θλίψη και τον θάνατο. Της Λίτη οι ψυχές δεν είναι εφήμερες, δημιουργήθηκαν για την αιωνιότητα του εδώ και του επέκεινα, σύμβολα ομορφιάς, αγνότητας, αγάπης άδολης παιδικής και αθάνατης». Επιμελήτρια της έκθεσης, η Λουίζα Καραπιδάκη.
Πηγή: Μαργαρίτα Πουρνάρα, www.kathimerini.gr
