Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα των Αρχείων, όπως έχει καθιερωθεί η 9η Ιουνίου, το Σωματείο Εργαζομένων στα Γενικά Αρχεία Κράτους, μιλά για τη δεινή θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι Υπηρεσίες των Γ.Α.Κ. στο σύνολό τους με αποτέλεσμα την επισφαλή τους λειτουργία.
Όπως αναφέρει η προϊσταμένη του Τμήματος Γ.Α.Κ. Αργολίδας Μαρίνα Τσουλουχά, «σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, το Τμήμα Γ.Α.Κ. Αργολίδας εξασφάλισε την απρόσκοπτη εκτέλεση βασικών του λειτουργιών χάρη στην ευαισθησία της Προέδρου του Δ.Ο.Π.Α.Τ., κας Μαρίας Ράλλη, η οποία ανταποκρίθηκε αμέσως, προμηθεύοντας την υπηρεσία με τα απαραίτητα αναλώσιμα υλικά και είδη καθαριότητας, όταν οι εργαζόμενοι είχαν αναδείξει την ασφυκτική κατάσταση».
Τα Γ.Α.Κ. σε πλήρη εργασιακή ασφυξία
Η ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στα Γ.Α.Κ. είναι η παρακάτω:
«Με Αφορμή τον Εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Αρχείων (9η Ιουνίου) & των 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821
Η Διεθνής Ημέρα Αρχείων (9η Ιουνίου) συνιστά μία ημέρα λαμπρού εορτασμού για τους Αρχειακούς Φορείς διεθνώς. Στις 9 Ιουνίου του 1948 ιδρύεται το Διεθνές Συμβούλιο Αρχείων και τον Νοέμβριο του 2007 σηματοδοτείται η 9η Ιουνίου ως ημέρα εορτασμού των Αρχείων σε παγκόσμια κλίμακα. Η Διεθνής Ημέρα Αρχείων έχει ως σκοπό να ευαισθητοποιεί: το κοινό για την σημαντικότητα των αρχείων, τους κυβερνώντες για την ποιοτική και διαφανή διακυβέρνηση ενός κράτους μέσω της διατήρησης των αρχείων, τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα για την αναγκαιότητα της καλής και διαχρονικής φύλαξης των αρχείων καθώς και της απρόσκοπτης πρόσβασης σε αυτά. Τα ΓΕΝΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ως ο Εθνικός Δημόσιος Αρχειακός Φορέας διαδραματίζει, από την ίδρυσή του (1914) μέχρι σήμερα, έναν τέτοιο σημαντικό και ουσιαστικό ρόλο και η συμβολή του στην έρευνα, στη γνώση, στον πολιτισμό, στη δημόσια διοίκηση είναι αδιαμφισβήτητη & αδιαπραγμάτευτη.
Αλήθεια, αρκούν λίγα χρόνια για να «καταστρέψουν» 200 χρόνια μνήμης. Τα σημαντικότερα τεκμήρια της εποχής του Απελευθερωτικού Αγώνα των Ελλήνων φυλάσσονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Ένα μεγάλο πλήθος ιστορικών εγγράφων που αναφέρονται στα κοινωνικά, στρατιωτικά, πολιτικά, πολιτισμικά και οικονομικά δεδομένα της εποχής. Και εδώ ο ρόλος και η συμβολή των Γενικών Αρχείων του Κράτους δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση και διαπραγμάτευση. Παρόλα αυτά τα Γενικά Αρχεία του Κράτους αφήνονται στην «Κακή Τύχη» τους. Δυσεπίλυτα προβλήματα μαστίζουν την υπηρεσία που αποτελεί την κύρια κιβωτό μνήμης της ελληνικής ιστορίας. Μια υπηρεσία που περιλαμβάνει την Γενική Διεύθυνση στην Αθήνα και 3 διευθύνσεις, 54 τμήματα και 7 Αρχειοφυλακεία σε όλη την Ελλάδα αγωνίστηκε από το 1914 με όραμα και συνέπεια για να φτάσει σήμερα να παρακαλά για τα στοιχειώδη (προσωπικό και πόρους), αφού έχουν δημιουργηθεί τεράστια προβλήματα απορρόφησης των οικονομικών πόρων.
Το Σωματείο Εργαζομένων στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (Σ.Ε.Γ.Α.Κ.) ενημερώνει, για πολλοστή φορά, για την συνεχιζόμενη δεινότατη θέση, στην οποία βρίσκονται, στο σύνολό τους, οι Υπηρεσίες των Γενικών Αρχείων του Κράτους (Γ.Α.Κ.). Η κάθε είδους αδυναμία εκτέλεσης προμηθειών από τον ετήσιο προϋπολογισμό έχει ως αποτέλεσμα οι Υπηρεσίες μας να βιώνουν μία εργασιακή ασφυξία και να κινδυνεύει η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων, του κοινού καθώς και η διατήρηση του πολύτιμου αρχειακού υλικού. Δεν εκτελείται καμία υπηρεσία συντήρησης κτιρίων και υποδομών. Δεν εκτελείται καμία προμήθεια αναλωσίμων υλικών και εξοπλισμού, πετρελαίου θέρμανσης, υλικών καθαριότητας και ατομικής υγιεινής.
Η ανεπαρκής αντιμετώπιση των προβλημάτων των ΓΑΚ από την Ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, η συνεχής κώφευση των αρμόδιων Διοικητικών Υπηρεσιών του Υπουργείου να εκτελέσουν τις αρμοδιότητές τους και να διεκπεραιώσουν το όποιο αίτημα των ΓΑΚ για προμήθεια υλικών και κάθε παροχή Υπηρεσιών με βάση το Νόμο, καθώς και η μη ανταπόκριση της Υπουργού στις επαναλαμβανόμενες εκκλήσεις του Σωματείου για συνάντηση μαζί της, μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη κατάρρευση.
Και το ερώτημα είναι, ποια η σημασία των Γενικών Αρχείων του Κράτους για την Ηγεσία του ΥΠΑΙΘ; Γιατί κωφεύει και επιτέλους δεν δρα, όπως αρμόζει, για τον Εθνικό Αρχειακό Φορέα; Ποια θέλει να είναι, τελικά και ουσιαστικά, η τύχη του;»
