Βρισκόμαστε στην Καλαμάτα, πρωτεύουσα του Νομού Μεσσηνίας και λιμάνι της νότιας ηπειρωτικής Ελλάδας. Το φιλμ ανοίγει με τον επιβλητικό πέτρινο τοίχο και την πέτρινη μεγάλη σκάλα του Κάστρου της Καλαμάτας, που στέκονται ένας ηλικιωμένος άντρας και τρεις γυναίκες. Η εικόνα αλλάζει και βλέπουμε έναν νεότερο άντρα, ένα αγόρι και τους τέσσερις ανθρώπους του πρώτου πλάνου να βρίσκονται στο τουριστικό περίπτερο (αναψυκτήριο) του Κάστρου Καλαμάτας γνωστό και ως «το καλύτερο μπαλκόνι της Καλαμάτας» μιας και έχει θέα όλη την πόλη.
Η μια απ’ τις τρεις γυναίκες φαίνεται να δείχνει κάτι με το χέρι της ενώ ο κινηματογραφιστής μας δίνει ένα πανοραμικό ολόκληρης της πόλης. Επιστροφή στις δυο γυναίκες που η μια κοιτάει την θέα και η άλλη τον φακό χαμογελώντας ενώ ο κινηματογραφιστής συνεχίζει με κοντινό στον νεαρό άντρα.
Έπειτα βλέπουμε ένα πέτρινο μονοπάτι γεμάτο καταπράσινα φυτά εκατέρωθεν καθώς μια γυναίκα κατευθύνεται προς την κάμερα. Αμέσως μετά, ο φακός μας δείχνει τον εξωτερικό χώρο των κελιών των μοναχών της μονής Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης, με δυο μοναχές να συζητάνε. Πρόκειται για ένα γυναικείο μοναστήρι που ιδρύθηκε το 1796. Ακολουθούν πλάνα με το κτιριακό συγκρότημα της μονής και τον προαύλιο χώρο των κελιών ενώ οι μοναχές κάνουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Η εικόνα αλλάζει και βλέπουμε μια κατάφυτη παραλία με κόσμο να κολυμπάει, στην συνέχεια ο κινηματογραφιστής μας δίνει πλάνα απ’ την εξέδρα της παραλίας με άτομα να διασκεδάζουν πετώντας τους φίλους τους στο νερό αλλά και λουόμενους να κολυμπάνε και να απολαμβάνουν τον ήλιο.
Το έγχρωμο φιλμ του 1961 μας κλείνει με τον ηλικιωμένο άντρα και τις δυο γυναίκες να πηγαίνουν προς το εσωτερικό ενός εστιατορίου-καφετέριας, που βρίσκεται ακριβώς μπροστά στην παραλία.
Βίντεο: Aylon Film Archives.
